Kaşmer Dağı (Şanlıurfa)’nın step vejetasyonu üzerine sintaksonomik bir çalışma

Kaşmer Dağı, Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde olup, yarı kurak ve serin Akdeniz ikliminin etkisi altındadır. Araştırma alanının vejetasyonu Braun-Blanquet (1965) metoduna göre analiz edilmiştir. Step vejetasyonuna ait iki yeni birlik (Achilleo pseudoaleppicae – Astragaletum diphtheritae ve Sideritido microchlamydis – Convolvuletum oxysepali) tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

bitki toplulukları, Türkiye, otlaklar, dağlar, Şanlıurfa, vejetasyon, bozkırlar

A syntaxonomical study on the steppe vegetation of Kaşmer Mountain (Şanlıurfa)

Kaşmer Mountain is in Southeastern Anatolia Region and influences under the semi-arid and cool Mediterranean climate. The vegetation of research area was analyzed by Braun-Blanquet (1965) approach. Two new associations (Achilleo pseudoaleppicae – Astragaletum diphtheritae ve Sideritido microchlamydis – Convolvuletum oxysepali) belonging to the steppe vegetation type were identified.

Keywords:

plant communities, Turkey, grasslands, mountains, Sanliurfa, vegetation, steppes,

PDF

___

Akan H., Kaya Ö.F., Eker İ., Cevheri C. 2005. The Flora of Kaşmer Dağı (Şanlıurfa, Turkey). Turkish Journal of Botany, 29 (4), 291-310.
Akman Y., Daget P.H. 1971. Quelques aspects synoptiques des climates de la Turquie. Bulletin de la Société languedocienne de Géographie, 5 (3), 269–300.
Akman Y. 1981. Climats et bioclimats en Turquie. Ecologia Mediterranea, 8 (1/2), 73-87.
Akman Y., Ketenoğlu O., Quézel P. 1985. A new syntaxon from Central Anatolia. Ecologia Mediterranea, 11 (2/3), 111-121.
Anonim 2003. Şanlıurfa tarım master planı. Şanlıurfa Tarım İl Müd., 107 s, Şanlıurfa.
Anonim. 2005. Şanlıurfa meteoroloji istasyonu rasat verileri. DMİ Genel Müdürlüğü Arşivi, Ankara.
Bagnouls F., Gaussen H. 1953. Saison sèche et índice xèrothermique. Bulletin de la Societe d’Histoire Naturelle de Toulouse, 88, 193-239.
Bengisu M. 1968. Urfa ilinin coğrafyası. Garanti Matbaası, 114 s, Şanlıurfa.
Braun-Blanquet J., 1965. Plant sociology (translated by Fuller G.D. & Conard H.S.). 439 p, McGraw-Hill, New York.
Brummitt R.K., Powell C.E. 1992. Authors of plant names. Royal Botanic Gardens, 732 p., Kew.
Davis P.H. (ed.) 1965–1985. Flora of Turkey and the East Aegean Islands vol. 1-9. Edinburgh University Press, Edinburgh.
Davis P.H., Mill R.R., Tan K. (eds.) 1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands (supplement) vol. 10. Edinburgh University Press, Edinburgh.
Emberger L. 1954. Une classification biogéorgaphique des climats. Recueil Trav. Lab. Bot. Géol. Zool. Fac. Sci. Univ. Montpel., sér. Bot., 7, 3-43.
Frey W., Lösch R. 1998. Lehrbuch der geobotanik. Pflanze und Vegetation in Raum und Zeit. Gustav Fischer Verlag, 436 p, Stuttgart.
Güner A., Özhatay N., Ekim T., Başer K.H.C. 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands (supplement 2) vol. 11. Edinburgh University Press, Edinburgh.
Kaya Z., Kün E., Güner A. 1998. Türkiye bitki genetik çeşitliliğinin yerinde (in situ) korunması planı. Çevre Bak. Çevre Kor. Gen. Müd. Bitki Kor. Daire Bşk., 118 s, Ankara.
Kaya Ö.F. 2006. Karacadağ (Şanlıurfa/Diyarbakır)’ın bitki ekolojisi ve bitki sosyolojisi yönünden araştırılması. Doktora Tezi, AÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, 147 s, Ankara.
Quézel P. 1973. Contribution a l’etude phytocoenologique du masif du Taurus. Phytocoenologia, 1 (2), 131-222.
Raunkiaer C. 1934. The life forms of plants and statistical plant geography. Oxford University Press, 632 p, Oxford.
Stearn W.T. 1992. Botanical latin "history, grammar syntax, terminology and vocabulary" forth edition. Timber Press, 546 p, Portland.
Tüzüner A. 1990. Toprak ve su analiz laboratuarı el kitabı. Tarım Orman ve Köy İşleri Bakanlığı KHG Müdürlüğü Yayını, 374 s, Ankara.
Weber H.E., Moravec J., Theurillat J.P. 2000. International code of phytosociological nomenclature 3rd edition. Journal of Vegetation Science, 11, 739–768.
Zohary, M. 1973. Geobotanical foundations of the Middle East vol. 1-2. 739 p., Gustav Fischer Verlag, Stuttgart.