Türkiye'deki Üniversitelerin Uzaktan Eğitim Merkezlerinin Mevcut Durumu Üzerine Bir Doküman Analizi Çalışması

Bu araştırmada ülkemiz üniversitelerinde son dönemlerde yoğun olarak açılmaya başlanan uzaktan eğitim merkezlerinin yürüttükleri program çeşitliliği ve sayıları istatistiksel olarak analiz edilerek bu merkezlerin mevcut durumu incelenmiştir. Araştırmada merkezlerin internet sayfaları, resmi gazetede yönetmeliklerinin yayımlandığı tarihler, ÖSYM tercih kılavuzunda bulunan uzaktan eğitim programları ve öğrenci kontenjanları gibi bilgiler veri kaynağı olarak kullanılmıştır. Yapılan incelemede ülkemizde devlet (67) ve vakıf (31) üniversitelerinde toplam 98 uzaktan eğitim merkezi bulunmaktadır. Araştırmada incelenen veriler bu merkezlere aittir. YÖK istatistik verilerine göre 2014-2015 öğretim yılında uzaktan eğitim yoluyla öğrenim gören toplam öğrenci sayısı 59282'dir.

An Document Analysis of the Current Situation of the Distance Education Centers in Universities in Turkey

In this study, the current situation of variety in education programs implemented by distance education centers were examined. Also, the number of those courses were analyzed statistically. In the study, the data were collected from the centers' Web sites, the regulations published in the Official Gazette, and the choice handbook of Assessment, Selection and Placement Center of Turkey. The examination showed that totally 98 universities - 67 public and 31 private universities - have established distance education centers, and those centers were examined in this study. According to the statistical data of Council of Higher Education in 2014-2015 academic year, there are 59282 students having education through distance learning.

PDF

___

Akdemir, Ö. (2011). Yükseköğretimimizde Uzaktan Eğitim. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (2), 69-71.
Bach, S., Haynes, P. & Smith, J. L. (2007). Online learning and teaching in higher education McGraw-Hill International.
Bowen, G. (2009). Document Analysis as a Qualitative research method, Qualitative Research Journal, Vol, 9 No, 2 pp. 27-40
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı.Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, Kalite, Uluslararasılaşma: Türkiye Yükseköğretimi İçin Bir Yol Haritası, Yükseköğretim Kurulu Yayınları, Ankara.
De Bruyn, L. L. (2004). Monitoring online communication: can the development of convergence and social presence indicate an interactive learning environment? Distance Education, Vol, 25 No, 1 pp. 67-81.
Drago, W., Peltier, J. & Sorensen, D. (2002). Course content or the instructor: Which is more important in on-line teaching? Management Research News, Vol, 25 No, 6 pp. 69-83.
Ruksasuk, N. (1999). "Library and information science distance education in Thailand in the next decade," 65th IFLA Council and General Conference, August 20-28 1999, Bangkok.
TÜBİTAK. (2005). Eğitim ve insan kaynakları sonuç raporu ve strateji belgesi. Ek 1-Türkiye'de Eğitimin Mevcut Durumu. Ankara: TÜBİTAK.
Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim, İstanbVan Tryon, P. J. S., & Bishop, M. J. (2009). Theoretical foundations for enhancing social connectedness
in online learning environments. Distance Education, Vol, 30, No, 3 pp. 291-315.
Yıldırım, A, & Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Nobel Yayın Da- ğıtım, Ankara
YÖK, (2015), Yükseköğretim Bilgi Yönetim Sistemi, Yükseköğretim Kurulu: https://istatistik.yok. gov.trul: Nobel Yayın Dağıtım, Ankara