Gözde DEMİRKAYA, Ferda ÖZTÜRK KÖMLEKSİZ, Sarem ÖZDEMİR

Okul Öncesi Dönemde Çocuğu Olan Anne-Babaların Geçmişte Kullandıkları Oyuncaklar ve Oyuncak Seçiminde Dikkat Ettikleri Unsurlar

Araştırmanın temel amacı; KKTC’de okul öncesi dönemdeki 36-72 aylık çocuğu olan anne – babaların oyuncak seçimi konusundaki görüşlerini ortaya koymaktır. Çalışma grubu, KKTC’nin Lefkoşa ilçesinde okul öncesi dönem 36-72 aylık çocuğu bulunan dokuz anne ve dokuz baba olmak üzere toplam 18 anne ve babadan oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmada, 36-72 aylık çocuğu olan anne ve babalara uygulanmak üzere 15 sorudan oluşan bir veli görüşme formu geliştirilmiştir. Görüşmelerden elde edilen verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada, KKTC’de oyuncak güvenliği hakkında gerekli yönetmeliklerin hazırlanması; Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığına bağlı olarak oyuncak seçimini konu alan aile bilgilendirme çalışmalarının hazırlanması; okul öncesi öğretmenliği ve çocuk gelişimi ve eğitimi bölümlerine oyuncak seçimini konu alan dersler eklenerek bu alanda mezun olacak kişilerin de oyuncak konusunda daha bilinçli öğretmenler olarak öğretmenlik hayatına atılmalarının sağlanması ile ilgili önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Oyun, Oyuncak, Okul Öncesi Eğitim, Anne-Baba

Toys Used in The Past by Parents with Children at Pre-School Age and Factors That They Observed in Choosing Their Toys

The main purpose of this study is to explore the opinions of parents who have 36 – 72 months old preschool children regarding to the factors affecting them when choosing toys for their children. This study has been conducted on eighteen parents – nine mothers and nine fathers who have 36 – 72 months old preschool children that lives in Nicosia, TRNC and qualifies for the sample group. Interview forms were used for gathering the data. As the subject of this study is the toy selection of parents who have 36 – 72 months old preschool children, a parent interview form which consists of 15 questions was created. The Qualitative data gathered from the interviews were analyzed by using descriptive analysis method. Suggestions are as follows: preparing the necessary toy safety regulations in TRNC, organizing family information workshops on the subject of toy selection which will be conducted under the Ministry of National Education, increasing the toy selection awareness between teachers by adding toy selection related classes into the curricula of Department of Preschool Teaching and Department of Child Development and Education programs.

Keywords:

Play, Toy, Preschool,

PDF

___

Akbulut, D.(2009). Günümüzde geleneksel oyuncaklar, Milli Folklor Dergisi, 84, 182-191.
Akyol, Köksal, A ve Aksoy, A. B. (2014). Her yönüyle okul öncesi eğitim 3. Ankara: Hedef Yayıncılık.
Avşar, G. (2014). Küreselleşen kentte oyuncaklar: İstanbul’da günümüz oyuncaklarının üretim ve tasarım karakteristikleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Endüstri Ürünleri Tasarımı Anabilim Dalı, İstanbul.
Bergen, D., Hutchinson, K., Nolan, T. J. and Weber, D. (2009). Effects of ınfant-parent play with a technology-enhanced toy: Affordance-related actions and communicative ınteractions. Journal of Research in Childhood Education. 24, 1-17.
Bilgi, İ. (2016). Günümüzde tasarım oyuncak kavramı ve gelişimi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Tasarım Kültürü Anabilim Dalı, Ankara.
Çamur, D., Vaizoğlu A. S., Akbaş, M., Başaran, D., Batmaz, G. A., Bilgin, E., Bulam, H. M. (2008). Oyuncak alıcı ve satıcılarına oyuncak güvenliği ve yönetmeliği konusundaki bilgi düzeyleri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 51, 31-38.
Durualp, E. ve Aral, N. (2011). Oyun temelli sosyal beceri eğitimi. Ankara: Vize Yayınları.
Erden, M. ve Akman, Y.(2005). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Özkan Matbaacılık ve Gazetecilik Ltd. Şti.
Fetihi, L. (2005). Çocuklarla oynarken yetişkinlere öneriler. Çoluk Çocuk Dergisi, 9 (16).
Francis, B. (2010). Gender, toys and learning. Oxford Review of Education. 36, 325-344.
Gürkan, K. ve Koran N.(2014) 36-72 Aylık çocuklar için okul öncesi eğitim programının çocuğun katılım hakkına yer verme durumu açısından incelenmesi. Journal of Teacher Education and Educators Volume/Cilt 3, Sayı 2, 203-226.
Karaman, G. ve Nas, E. (2006) . Çorum İskilip’te Geçmişten Günümüze Aktarılan Bir Miras: Ahşap Oyuncaklar. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi-4. (14).
Kahraman, P. B. ve Başal A. H. (2011). Anne eğitim düzeyine göre çocukların cinsiyet kalıp yargıları ile oyun ve oyuncak tercihleri. e-journal Of New World Sciences Academy. 6, 1344-1367.
Kaya, D. (2007). 36-72 aylık çocuklar için tasarlanmış oyuncakların çocukların gelişim alanlarına göre incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Onur, B. ( 2010). Oyuncaklı dünya. Ankara: İmge Kitabevi.
Oravec, A. J. (2000). Interactive toys and children’s education: Strategies for educators and parents. Childhood Education, 77, 81-85.
Oyuncaklar Hakkında Yönetmelik, (31 Ekim 2013, Perşembe),Resmi Gazete. Sayı:28807 , 1-12
Özdemir, A. A. ve Ramazan, O. (2012). Oyuncağa Çocuk, Anne ve Öğretmen Bakış Açısı. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi (Uluslararası E-Dergi), 2 , 2-16.
Parsons, A. And Howe, N. (2006). Superhero toys and boys physically active and ımaginative play. Journal Of Research İn Childhood Education. 20, 287-300.
Poyraz, H. (2003). Okul öncesi dönemde oyun ve oyuncak. Ankara: Anı Yayıncılık.
Sormaz, F. ve Yüksel, H. (2012). Değişen çocukluk, oyun ve oyuncağın endüstrileşmesi ve tüketim kültürü. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 11(3), 985 -1008.
Toran, M. Ulusoy, Z. Aydın, B. Deveci, T. ve Akbulut, A. (2016). Çocukların dijital oyun kullanımına ilişkin annelerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 24 (5), 2263-2278.
Yıldırım, A. Şimşek, H. (2016). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Yörükoğlu, A. (2004). Çocuk ruh sağlığı. Ankara: Özgür Yayınları.