Öğretim Üyeleri İçin Mentorluk Yetkinliğini Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması

Araştırmanın amacı Mentorluk Yetkinliğini Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin belirlenmesidir. Araştırma İzmir’de bir devlet üniversitesinin Sağlık Bilimleri Enstitüsü’ne bağlı olan tüm fakülte ve yüksekokullarda görev yapan 161 araştırma görevlisi (danışan) ve 165 öğretim üyesi (mentor) ile gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin Mentor ve Danışan Formu 26 madde, 6 alt boyuttan oluşan 7’li likert derecelendirmeye sahiptir. Mentor ve danışan formu doğrulayıcı faktör analizi sonuçları ölçeğin iyi düzeyde uyum iyiliğine sahip olduğunu göstermektedir. Ölçeğin her iki formuda, öğretim üyelerinin mentorluk yetkinliğini değerlendirmeye yönelik geçerli ve güvenilir bir ölçme aracıdır. Yapılacak çalışmalarda farklı fakültelerde çalışan öğretim üyelerinin de tercih edilmesi ve sonuçların mevcut ölçek sonuçlarıyla karşılaştırılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

mentor, danışan; geçerlik, güvenirlik, mentorluk yetkinliği, doğrulayıcı faktör analizi

Turkish Adaptation of the Mentoring Competency Assessment Scale for Faculty Members: Reliability and Validity Study

The aim of the research is to adapt the Mentoring Competency Assessment-MCA scale into Turkish and determine their psychometric properties. The research was performed with 161 research assistants and 165 faculty members working at all faculties and vocational schools of higher education in Health Sciences Institute in a state university. The Mentor and Mentee Form of this scale have 7-point likert type including 26 items and six sub scales. Mentor and Mentee form CFA analysis indicated that the scale had an acceptable goodness of fit. In conclusion, both forms of the scale are a valid and reliable instrument for assessing the mentoring competence of faculty members. It is suggested that the faculty members working in different faculties should be preferred and the results should be compared with the existing scale results.

Keywords:

mentor mentee, validity, reliability, mentoring competency, confirmatory factor analysis,

PDF

___

Berk, R. a, Berg, J., Mortimer, R., Walton-Moss, B., & Yeo, T. P. (2005). Measuring the effectiveness of faculty mentoring relationships. Academic Medicine, 80(1), 66–71. https://doi.org/10.1097/00001888-200501000-00017
Büyüköztürk, Ş. (2015). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yay. Eğt. Dan. Hşzm. Tic. Ltd. Şti. Retrieved from www.pegem.net
Crisp, G., & Cruz, I. (2009). Mentoring college students: a critical review of the literature between 1990 and 2007. Research in Higher Education, 50(6), 525–545. https://doi.org/10.1007/s11162-009-9130-2
Çapık, C. (2014). Geçerlik ve güvenirlik çalışmalarında doğrulayıcı faktör analizinin kullanımı. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 17(3), 196–205.
Fleming, M., House, S., Hanson, V. S., Yu, L., Garbutt, J., McGee, R., … Rubio, D. M. (2013). The mentoring competency assessment: validation of a new instrument to evaluate skills of research mentors. Academic Medicine, 88(7), 2–16. https://doi.org/10.1097/ACM.0b013e318295e298
Gözüm, S., & Aksayan, S. (2003). Kültürlerarası ölçek uyarlaması için bir rehber II: Psikometrik özellikler ve kültürlerarası karşılaştırma. Hemşirelikte Araştırma ve Geliştirme Dergisi, 1, 3–14.
Gut, D. M., Beam, P. C., Henning, J. E., Cochran, D. C., & Knight, R. T. (2014). Teachers’ perception of their mentoring role in three different clinical settings: student teaching, early field experiences, and entry year teaching. Mentoring and Tutoring: Partnership in Learning, 22(3), 240–263. https://doi.org/10.1080/13611267.2014.926664
Güven, E., & Yaman, E. (2014). Araştırma görevlilerinin danışanları ile ilişkilerinin mentorluk bağlamında değerlendirilmesi. Sakarya Üniversitesi.
Johnson, W. B. (2007). On Being a Mentor. In A Guide for Higher Education Faculty (pp. 1–17). New York, London: Psychology Press.
Karagöz, Y. (2014). SPSS 21.1 Uygulamalı Biyoistatistik Tıp, Eczacılık, Diş Hekimliği ve Sağlık Bilimleri İçin. Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.
Kline, R. B. (2011). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. Thırd Edition (Vol. 77). New York, London: The Guilford Press. https://doi.org/10.1038/156278a0
Lee, Y.-S. (2007). Structural Equation Modeling. Retrieved from https://books.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=aqYbT-GCo6gC&oi=fnd&pg=PR7&dq=structural+equation+modeling+lee+2007&ots=64990GGIp1&sig=QhxIeXUjg2WMkcMDlfV5SsEZbMo&redir_esc=y#v=onepage&q=structural equation modeling lee 2007&f=false
MacCallum, R. C., Widaman, K. F., Preacher, K. J., & Hong, S. (2001). Sample size in factor analysis: The role of model error. Multivariate Behavioral Research, 36(4), 611–637. https://doi.org/10.1207/S15327906MBR3604_06
Mcgartland Rubio, D., Berg-weger, M., Tebb, S. S., Lee, E. S., & Rauch, S. (2003). Objectifying content calidity: Conducting a content validity study in social work research. Social Work Research, 27(2), 94–104. https://doi.org/10.1093/swr/27.2.94
Mundform, D. J., Shaw, D. G., & Ke, T. L. (2005). Minimum Sample Size Recommendations for Conducting Factor Analyses. International Journal of Testing, 5058(932223628), 37–41. https://doi.org/10.1207/s15327574ijt0502
Nick, J. M., Delahoyde, T. M., Del Prato, D., Mitchell, C., Ortiz, J., Ottley, C., … Siktberg, L. (2012). Best practices in academic mentoring: a model for excellence. Nursing Research and Practice, 1–9. https://doi.org/10.1155/2012/937906
Nickitas, D. M. (2014). Mentorship in nursing: an interview with connie vance. Nursing Economics, 32(2), 65–69. Retrieved from http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24834630
Noe, R. A. (1988). An investigation of the determinants of successful assigned mentoring relationships. Personnel Psychology, 41, 457–479.
Özkalp, E., Kırel, Ç., Sungur, Z., & Cengiz, A. A. (2006). Örgütsel toplumsallaşma sürecinde mentorluk ve mentor’un yeri ve önemi: anadolu üniversitesi araştırma görevlileri üzerine bir inceleme. Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 55–70.
Shrout, P. E., & Fleiss, J. L. (1979). Intraclass correlations: uses in assessing rater reliability. Psychological Bulletin, 86(2), 420–8. https://doi.org/10.1037/0033-2909.86.2.420
Sorcinelli, M. D., & Yun, J. (2007). From mentor to mentoring networks: mentoring in the new academy. Change:The Magazine Higher Learning, 39(6), 58–61. https://doi.org/10.3200/CHNG.39.6.58-C4
Yurdagül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. In Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması (pp. 1–6).
Denizli: XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi. Retrieved from http://yunus.hacettepe.edu.tr/~yurdugul/3/indir/PamukkaleBildiri.pdf