TARİH ÖĞRETMENLERİNİN ORTAÖĞRETİM TARİH DERSLERİNDE TARTIŞMA YÖNTEMİNİN KULLANILMASINA İLİŞKİN GÖRÜŞ VE UYGULAMALARI

Bu araştırma, tarih öğretmenlerinin tartışma yönteminin kullanılmasına yönelik görüş ve uygulamalarını tespit etmeye yönelik olarak yapılmıştır. Betimsel bir çalışma olarak yapılandırılan araştırma, nitel ve nicel veri toplama tekniklerinin kullanıldığı karma bir yönteme sahiptir. Araştırmanın evrenini Ankara ili merkezinde orta öğretim kurumlarında çalışan tarih öğretmenleri, örneklemini ise ankete katılan 284, mülakata katılan 30 ve derslerinde gözlem yapılan dört tarih öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın sonucunda, tartışma yönteminin tarih derslerinde kullanımına ilişkin öğretmenlerin genel olarak olumlu görüşlere sahip olduğu ve yöntemin öğretmenlerce tarih derslerinde kullanıldığı belirlenmiştir. Ancak, tarih derslerinde yapılan tartışmaların daha çok “anlatma/ezberden söyleme” ve “amaçsız konuşmalar” boyutlarında güdümlü tartışmalar olarak gerçekleştiği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Tarih öğretimi, tartışma yöntemi, tartışma becerileri, öğretmen görüşleri

TEACHERS OPINIONS AND APPLICATIONS FOR THE USE OF DISCUSSION METHOD IN SECONDARY HISTORY COURSES

This research aims to determine teachers’ views and practices on the use of discussion method in secondary history courses. Because of the research aims to put forward the views of teachers as well as their applications the work has a strong originality for educational researches. The research is a descriptive study and has a mixed method. History teachers who are working in secondary schools in the centre of Ankara are the universe of the study. The ample of the study are 284 teachers who participated in the survey, 30 teachers who participated in interview and four teachers whose classes were observed. As a result of research teachers have positive opinions about using discussion method in history lessons and they use the method in their classes. According the results discussion method is emerge in extend of “recitation” and “pointless conversations/blather” in history classes. The research has shown that history teachers have shortcomings about the application of discussion method and its techniques. They are not adequate about development and management of discussion.

Keywords:

History instruction, discussion method, discussion ability, teachers’ views,

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (2005). Etkili Öğrenme ve Öğretme, Eğitim Dünyası Yay. İzmir.
Alexander, r. (2004). Towards Dialogic Teaching Rethinking Classroom Talk, (Second Ed.), Univer- sity of Cambridge/ Dialogos, UK.
Bender, T. (2003). Discussion Based Online Teaching to Enhange Learning, Theory, Practice and Assessment, Stylus Publishing, Virginia, USA.
Bligh, D. (1986). Teach Thinking by Discussion, The Society for Research into Higher Education, Published by SRHE and NFER-NELSON, Surrey, UK.
Bono, E. De. (1993). Teach Your Child How to Think, Penguin Books, UK.
Bridges D. (1979). Education, Democracy and Discussion, NFER Publishing Company Ltd, Berks, UK.
Brierton, S. B (2011). Higher Order Thinking Skills as Demonstrated in Synchronous
and Asynchronous Online College Discussion Post, Unpublished PhD Dissertation Thesis, North California State University, Raleigh, Nort Colombia
Brokkfield, S.D. ve Preskill S. (1999). Discussion as a Way of Teaching Tools and Techniques for University Teachers, Open University Press. Buckingam UK.
Coffin, C. (2009). ‘Contemporary Educational Argumentation: A Multimadal Perspective’, Argu- mentation, Issue. 23, pp 513-530.
Çepni, S. (2005). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş, Üçyol Kültür Merkezi, Trabzon.
Dillon, J. T. (1995). Using Discussions in Classrooms, Open University Press. Buckingham, UK.
Drake, F. D ve Nelson L. R. (2005). Engagement in Teaching History Theory and Practises for Midd- le and Secondary Teachers. Ohio, USA: Pearson Merrill Prentice Hall.
Feteris, E. T. (2010). Hukuki Argümantasyonun Temelleri (Çev: Ertuğrul Uzun), Paradigma Yayın- ları: İstanbul
Fordham, M. (2007). “Slaying Dragons and Sorcerers in Year 12: In Search of Historical Argument”, Teaching History, (December 2007), Iss. 129.
Haynes, J. (2002). Children as Philosophers Learning Through Enquiry and Dialog in the Primary Classroom, Routledge, London, UK.
Hess, D. (2004). “Discussion in Social Studies: Is It Worth the Rouble?”, Social Education, (vol: 68).
Hill, WM. F. (1977). Learning Thru Discussion Guide for Leaders and Members of Discussion Gro- ups, Sage Publications, London, UK.
Hyman R.T. ve Whitford, E.W. (1990). Strategic Discussion For Content Area Teaching. In Wilen W. William (Ed.) Teaching and Learning Trough Discussion The Theory, Research and Practise of the Discussion Method (pp: 127-147). Illinois, USA: Charles C. Thomas Publisher.
Kuş, E. (2007). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri, Anı Yay., Ankara.
Kuzgun, Y. (2000). “Eğitimde Kendini Gerçekleştirme” Sınıfta Demokrasi (Ed: Ali Şimşek),s.1-25, Eğitim Sen Yay. Ankara.
MEB (2010). T.C İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük Dersi Öğretim Programı, http://ttkb.meb.gov.tr/ program2.aspx/program2.aspx?islem=1&kno=95 html (Erişim Tarihi: 16.11.2012).
Mercer, N. (2000). Word an Minds How We Use Language to Think Together, Rutledge, London, UK
Oğuzkan, T. (1970). Grup Münakaşası El Kitabı. Ankara: Ülkü Yayınları.
Reznitskaya, A. Ve diğerleri (2009). ‘Colleborative Reasoning: A Dialogic Aprroach to Group Dis- cussions’, Canbridge Journal of Education, Vol. 39, no. 1, pp 29-48.
Roth, W. M. (2009). ‘Realizing Vygotsky’s Program Concerning Language and Thougth: Tracking Knowing (Ideas, Conceptions, Beliefs) in real Time’, Language and Education, Vol. 23, No. 4, July 2009, pp 295-311
TDK, (2012). Türk Dil Kurumu, “Tartışma”. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_ gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.50f6de0f475a15.42874008 Erişim Tarihi: 16.01.2012.
Tekeli, İ. (1998). Tarih Bilinci ve Gençlik Karşılaştırmalı Avrupa ve Türkiye Araştırması, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul.
Tokdemir, M. A. (2013). Ortaöğretim Tarih Dersinin Öğretiminde Tartışma Yöntemine İlişkin Öğretmenlerin Görüş ve Uygulamaları: Ankara İli Örneği, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Turan, İ. (2009). Tarih Derslerinde Temel Öğretim Yöntemlerinin Kullanımı. M Demirel ve İ Turan (Editörler). Tarih Öğretim Yöntemler. (30-49). Ankara: Nobel Yayınları.
Wilen, W. W.. (1990). Forms and Phases of Discussion. In Wilen W. William (Ed.) Teaching and Le- arning Trough Discussion The Theory, Research and Practise of the Discussion Method (pp.3-25 ). Illinois, USA: Charles C. Thomas Publisher.
Williams, A. J. F, (2007). Asynchronous and Synchronous Communication in Online Education, Introduction to Digital Environments for Learning Assignment http://www.education.ed.ac.uk/e- learning/gallery/lloyd_williams_communication.pdf adresinden indirilmiştir. Erişim tarihi: 12. 08. 2012.
Yaşar, Ş. ve Gültekin, M. (2006). Anlamlı Öğrenme İçin Etkili Öğretim Stratejileri, Cemil Öztürk (Editör). Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi (111-146). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Yeşil, Rüştü. (2003). Tartışma Etkinliğine İlişkin Öğrenci Tutum ve Davranışlarının Değerlendiril- mesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetim Dergisi. (Güz 2003), Sayı 36, s. 606-624
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yay., Ankara.
Yücesoy, S. (2006). Sokratik Konuşma Tarih- Kuram- Uygulama. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayın- ları. İstanbul.