Matematik Öğretiminde Birlikte Öğrenme Tekniğinin Kullanılması ve Değerlendirilmesi

Bu çalışma ile işbirlikli öğrenme yöntemlerinden Birlikte Öğrenme Tekniği kullanılarak öğrencilerin geometrik cisimlerin farklı boyutlardan görüntüsünü yorumlayabilme ve çizebilme becerilerinin geliştirilmesi ve öğretimin ne derece etkili olduğunun belirlenmesi amaçlanmıştır. Kontrol gruplu yarı deneysel araştırma yönteminin benimsendiği bu çalışma 7. sınıf düzeyinde 31’i kontrol ve 36’sı deney grubu olan toplam 67 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Kontrol grubunda dersler öğretmen merkezli tekniklerle yürütülürken deney grubunda ise Birlikte Öğrenme Tekniği kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak 10 sorudan oluşan başarı testi kullanılmış ve bu test öğrencilere ön test ve son test olarak uygulanmıştır. Verilerin analizi, bağımlı ve bağımsız gruplar için t-testi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre deney grubu ile gerçekleştirilen Birlikte Öğrenme Tekniğinin kontrol grubu ile gerçekleştirilen öğretmen merkezli öğretim tekniklerine göre öğrencilerin akademik başarı düzeylerini arttırmada daha etkili olduğu görülmüştür

Anahtar Kelimeler:

İşbirlikli Öğrenme, Birlikte Öğrenme Tekniği, Matematik Öğretimi

The Using and Evaluation of the Learning Together Technique in the Teaching Mathematics

The aim of this study is to improve students' ability interpreting and drawing geometric objects from different dimensions through the Learning Together Technique in the cooperative learning method and to determine the effectiveness of teaching. The study, in which the semi-experimental research method with control group is adopted, was conducted with 7th grade students and include a total of 67 students: an experimental group of 36 students and a control group of 31 students. While the control group was exposed to the teacher-centered teaching techniques, the experimental group to the Learning Together Technique respectively. As a tool of data collection, the achievement test consisting of 10 questions was used as pre-test and post-test. The analysis of the data was performed by making use t-test for dependent and independent groups. According to the findings obtained from the study, it was founded that the Learning Together Technique applied to the experimental group was more effective in increasing the academic achievement levels of the students according to the teacher-centered teaching method applied to the control group

Keywords:

Cooperative Learning, Learning Together Technique, Mathematics Teaching,

PDF

___

Açıkgöz, K. (1993). İşbirliğine dayalı öğrenme ve geleneksel öğretimin üniversite öğrencilerinin akademik başarısı, hatırda tutma düzeyleri ve duyuşsal özellikleri üzerindeki etkileri. I. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (25-28 Eylül 1990), Ankara: MEB yayınları, 187-201.
Akçay, N. O. (2012). Kuvvet ve hareket konusunun öğretilmesinde işbirlikli öğrenme yöntemlerinden grup araştırması, okuma-yazma-sunma ve birlikte öğrenmenin etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Akçay, N. O. & Doymus, K. (2012). The effects of group investigation and cooperative learning techniques applied in teaching force and motion subjects on students’ academic achievements. Journal of Educational Sciences Research, 2(1), 109-123.
Aksoy, G. (2011). Öğrencilerin fen ve teknoloji dersindeki deneyleri anlamalarına okuma-yazma-uygulama ve birlikte öğrenme yöntemlerinin etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Altınok, H. & Açıkgöz, K. Ü. (2006). İşbirlikli ve bireysel kavram haritalamanın fen bilgisi dersine yönelik tutum üzerindeki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30,21-29.
Atasoy, B., Genç, E., Kadayifci, H., & Akkus, H. (2007). 7. sınıf öğrencilerinin fiziksel ve kimyasal değişmeler konusunu anlamalarında işbirlikli öğrenmenin etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 12-21.
Avşar, Z. & Alkış, S. (2007). İşbirlikçi öğrenme yöntemi ‘Birleşme I’ tekniğinin sosyal bilgiler derslerinde öğrenci başarısına etkisi. İlköğretim Online, 6(2), 197-203.
Aziz, Z. & Hossain, A. (2010). A comparison of cooperative learning and conventional teaching on students’ achievement in secondary mathematics. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 53-62.
Bilgin, T. & Akbayır, K. (2002). İşbirlikli öğrenmenin dizi ve serilerin öğretimindeki etkililiği. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, ODTÜ, Ankara.
Bilgin, T. (2004). İlköğretim yedinci sınıf matematik dersinde (çokgenler konusunda) öğrenci takımları başarı bölümleri tekniğinin kullanımı ve uygulama sonuçları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XVII (1), 19-28.
Bozdoğan, A. E., Taşdemir, A. & Demirbaş, M. (2006). Fen bilgisi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrencilerin bilimsel süreç becerilerini geliştirmeye yönelik etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(7), 23-36.
Bozkurt, O., Orhan, A. T., Keskin, A. & Mazi, A. (2008). Fen ve teknoloji dersinde işbirlikli öğrenme yönteminin akademik başarıya etkisi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2, 63-78.
Cumhur, F. & Baydar, H. (2017). İşbirlikli öğrenme yönteminin EBOB-EKOK konusu öğretimindeki etkililiği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(5), 1663-1680.
Demirci, C. (2010). Cooperative learning approach to teaching science. Eğitim Araştırmaları - Eurasian Journal of Educational Research, 40, 37-52.
Dikel, S., Okumuş, S. & Doymuş, K. (2013). Fen ve Teknoloji Öğretmenlerinin İşbirlikli Öğrenme Modeli Hakkında Bilgi ve Uygulama Düzeyleri: Erzurum Örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 385-406.
Doymuş, K., Şimşek, Ü. & Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1(2), 103-115.
Ergün, A. (2006). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim sekizinci sınıf fen öğretimine etkileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Felder, R. M. & Brent, R. (2007). Cooperative Learning. P.A. Mabrouk, ed., Active Learning: Models from the Analytical Sciences, ACS Symposium Series 970, Chapter 4, pp. 34–53. Washington, DC: American Chemical Society.
Güven, B., & Yılmaz, G. K. (2012). Dinamik geometri yazılımı kullanımının sınıf öğretmeni adaylarının dönüşümler konusundaki akademik başarılarına etkisi. E-Journal of New World Sciences Academy, 7(1), 442-452.
Johnson, D. W. & Johnson, R. T. (1996). Cooperation and the use of technology. Handbook of research for educational communications and technology: A project of the Association for Educational Communications and Technology, 1017-1044.
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2009). Özel alan yeterlilikleri, matematik komisyonu 2. dönem raporu. ÖYGM, Ankara.
Millis, B. J. & Cottell, Jr, P. G. (1997). Cooperative Learning for Higher Education Faculty. Series on Higher Education. American Council on Education, Washington, DC.
Önder, F. & Sılay, İ. (2014). İşbirlikli öğrenme yönteminin farklı öğrenme stillerine sahip öğrencilerin fizik dersi başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(2), 843-860.
Özdemirli, G. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin öğrencinin matematik başarısı ve matematiğe ilişkin tutumu üzerindeki etkililiği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
Özsoy, N. & Yıldız, N. (2004). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim 7.sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısı üzerine etkisi. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(3), 49-54.
Poyraz, S. (2006). İlköğretim fen bilgisi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin kullanıldığı eğitim ortamlarında başarıyı ölçmede çoktan seçmeli testlerin diğer testlere göre etkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14 (2), 497- 502.
Sarıtaş, E. (1999). İlköğretim I. devrede işbirlikli öğrenme yöntemi ile geleneksel öğrenme yöntemlerinin başarılı ve başarısız öğrenciler üzerindeki etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(6), 97-104.
Şimşek, Ü. (2007). Çözeltiler ve kimyasal denge konularında uygulanan jigsaw ve birlikte öğrenme tekniklerinin öğrencilerin maddenin tanecikli yapıda öğrenmeleri ve akademik başarıları üzerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Slavin, R. E. (1991). Synthesis of research of cooperative learning. Educational leadership, 48(5), 71-82.
Tanışlı, D. & Sağlam, M. (2006). Matematik öğretiminde işbirlikli öğrenmede bilgi değişme tekniğinin etkililiği. Egitimde Kuram ve Uygulama, 2(2), 47-67.
Tarım, K. & Artut, P. D. (2007). Kubaşık kümelerde problem çözme çalısmalarının rutin olmayan problem çözme düzeylerine etkisi. 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (5-7 Eylül), Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
Ural, A., Umay, A. & Argün, Z. (2008). Öğrenci takımları başarı bölümleri tekniği temelli eğitimin matematikte akademik başarı ve özyeterliğe etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 307-318.
Ünlü, M. & Aydıntan, S. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “permütasyon ve olasılık” konusunda akademik başarı ve kalıcılık düzeylerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,12(3), 1-16.
Varank, İ. & Kuzucuoğlu, G. (2007). İşbirlikçi öğrenmede birlikte öğrenme tekniğinin öğrencilerin matematik başarılarına ve işbirliği içinde çalışma becerilerine etkisi. İlköğretim Online, 6(3), 323-332.
Yıldız, N. (2001). İşbirlikli öğrenme" yönteminin ilköğretim 7. sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısı üzerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
Yıldız, V. (1999). İşbirlikli öğrenme ile geleneksel öğrenme grupları arasındaki farklar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(17), 155-163.
Yıldız, B. & Tüzün, H. (2011). Üç-boyutlu sanal ortam ve somut materyal kullanımının uzamsal yeteneğe etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(41), 498-508.
Yolcu, B. & Kurtuluş, A. (2010). 6. sınıf öğrencilerinin uzamsal görselleştirme yeteneklerini geliştirme üzerine bir çalışma. İlköğretim Online, 9(1), 256-274.
Yüksel, A., Avcı, S., Alpan, M. & Doğan, S. (2013). Karma öğrenmeye dayalı öğretim ortamının öğrencilerin öğrenmelerine ve sosyal becerilerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(3), 961-984