SİYASAL REKLAMLARDA DUYGUSAL ÇEKİCİLİK KULLANIMI: 7 HAZİRAN 2015 GENEL SEÇİMLERİNDE SİYASAL PARTİLER TARAFINDAN ÜRETİLEN REKLAM FİLMLERİNİN ANALİZİ

Siyasal reklamların temel amacı seçmenlerin, bir siyasal parti ya da adaya yönelik düşünce, inanç, tutum ve davranışlarına etki etmektir. Siyasal partiler ve adaylar, bu amaca yönelik olarak seçmenlere reklamlar aracılığıyla çeşitli mesajlar iletirler. Siyasal parti ya da adayın bulunduğu konuma ve dönemin siyasal atmosferine bağlı olarak, bu mesajlar kimi zaman seçmenlerin mantığına, faydasına ve çıkarına seslenen rasyonel çekicilikleri, kimi zamansa duygularına ve hislerine hitap eden duygusal çekicilikleri barındırmaktadır. Bu çerçevede, bu araştırmanın amacı siyasal reklamlarda kullanılan çekicilik kategorilerini, duygusal çekicilik türlerini ve çekicilik tonlarını ortaya koymaktır. Araştırmanın amacı çerçevesinde 7 Haziran 2015 Genel Seçimlerinde siyasal partiler tarafından üretilen 265 reklam filmi içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular, kampanya sürecinde rasyonel ve duygusal çekicilik kullanım oranlarının birbirine oldukça yakın olduğu ve bu anlamda siyasal partiler arasında farklılıklar olduğu görülmektedir. Bulgular, duygusal çekicilik türleri içerisinde en çok tercih edilen duygusal çekicilik türünün coşku çekiciliği, en az tercih edilen duygusal çekicilik türünün ise hüzün çekiciliği olduğunu ortaya koymaktadır. Son olarak, kampanya sürecinde siyasal partiler tarafından ağırlıklı olarak pozitif çekicilik tonlarının tercih edildiği görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Siyasal reklam, çekicilik, rasyonel çekicilik, duygusal çekicilik

THE USE OF EMOTIONAL APPEALS IN POLITICAL ADS: THE ANALYSIS OF ADVERTISING FILMS PRODUCED BY POLITICAL PARTIES IN 7TH JUNE 2015 GENERAL ELECTIONS

The basic purpose of political ads is to affect voter’s thougts, beliefs, attitude and behaviours towards a political party or candidate. For this purpose, political parties and candidates deliver several messages to voters by ads. Depending on the position of political party or candidate and the political atmosphere of the term, sometimes these messages contain rational appeals which address voter’s logic, benefit and profit or sometimes contain emotional appeals which adress voter’s feelings and emotions. In this frame, the purpose of this research is to reveal appeal catagories, emotional appeal types and appeal tones which is used in political ads. Within the frame of research purpose, 265 advertising films which were produced by the political parties in 7th June 2015 General Elections analysed with content anaylsis method. According to the research findings, in the campaign period, the rate of using rational and emotional appeals are very close to each other and it is seen that there are differences between political parties. Findings put forward that the most prefered emotional appeal is enthusiasm appeal and the least one is sadness appeal. Finally, it is seen that in the campaign period, predominantly positive appeal tones were prefered by the political parties.

Keywords:

Political advertising, appeal, rational appeal, emotional appeal,

PDF

___

Balcı, Ş. (2007). Negatif siyasal reklamlarda ikna edici mesaj stratejisi olarak korku çekiciliği kullanımı. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 73-106.
Belch, G. E. ve Belch, M. A. (2004). Advertising and promotion: an integrated marketing communications perspective. (7. Baskı). Newyork: McGraw-Hill.
Brader, T.(2005). Striking a responsive chord: how political ads motivate and persuade voters by appealing to emotions. American Journal of Political Science, 49 (2), 388-405.
Brader, T. (2006). Campaigning for hearts and minds. Chicago: The University of Chicago Press.
Chuang, P. (2000). The creative strategy approach in political spot advertising: a crosscultural comprasion of the 1996 presidential campaign in taiwan and u.s. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Michigan: Wayne State University.
Elden, M. ve Bakır, U.(2010). Reklam çekicilikleri: cinsellik, mizah, korku. İstanbul: İletişim Yayınları.
Gray, J.A. (1987). The psychology of fear and stress. (2. Baskı). Newyork: Cambridge University Press.
Hetsroni, A. (2000). The relationship between values and appeals in israeli advertising: a smallest space analysis. Journal of Advertising, 29 (3), 55-68.
Kalender, A. (2005). Siyasal iletişim. Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.
Kern, M. (1989). 30-Second politics: political advertising in the eighties. Newyork: Praeger.
Lazarus, R. S. (1991). Emotion and adaptation. Newyork: Oxford University Press.
Marcus, G. E., Neuman, W. R. ve MacKuen, M. (2000). Affective intelligence and political judgment. Chicago: University of Chicago Press.
Marmor-Lavie, G. ve Weimann, G. (2005). Measuring emotional appeals in israeli election campaigns. International Journal of Public Opinion Research, 18 (3), 318-339.
Neuman, W. L. (2006). Toplumsal araştırma yöntemleri: nitel ve nicel yaklaşımlar. (Çev: S. Özge). İstanbul: Yayın Odası.
Panksepp, J. (1998). Affective neuroscience: the foundations of human and animal emotions. Newyork: Oxford University Press.
Ridout, T. N. ve Searles, K. (2011). It’s my campaign i’ll cray if i want to: how and when campaigns use emotional appeals. Political Psychology, 32 (3), 439-458.
Shen, F. (2012). Informational/transformational appeals in political advertising: an analysis of the advertising strategies of 2010 U.S gubernatorial elections. Journal of Nonprofit & Public Sector Marketing. 24, 43-64.
Smith, C. R. (2009). Rhetoric and human consciousness: a history. (4. Baskı). USA: Waveland Press.
Tokgöz, O. (2008). Siyasal iletişimi anlamak. İstanbul: İmge Kitabevi Yayınları.
Yılmaz, R. A. (1999). Duygusal çekicilikli reklamların iletişim etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Valentino, N. A., Brader, T. Groenendyk, E. W. Gregorowicz, K. ve Hutchings, V. L. (2011).
Election night’s alright for fighting: the role of emotions in political participation. Journal of Politics, 73 (1), 156-70.
Watson, D., Clark, L.A. and Tellegen, A. (1988). Development and validation of brief measures of positive and negative affect: the panas scales. Journal of Personality and Social Psychology, 54 (6), 1063-1070.
Weber, C. (2012). Emotion, campaigns and political participation. Political Research Quarterly, 66 (2), 414-428.
https://www.youtube.com/user/chpgenelmerkez (Erişim Tarihi: 10.06.2015)
https://www.youtube.com/user/MilliyetciHareketMHP (Erişim Tarihi: 10.06.2015)
https://www.youtube.com/user/HDPgenelmerkezi (Erişim Tarihi: 10.06.2015)
https://www.youtube.com/channel/UCjoyxlyBIsI-99qbDGZs_0g (Erişim Tarihi: 10.06.2015)