Hepimizin bir göç hikâyesi var. Bizler kaybedilmiş toprakların öksüz, yetim evlâtlarıyız. Kimimizin hikâyesi tozlu yollarda, kimimizinki ise hırçın ve dalgalı denizlerde başladı. Kanlı göz- yaşları dökerek çok sevdiğimiz ata topraklarından, yüzlerce yıldır birlikte yaşadığımız komşu ve akrabalarımız- dan ayrılıp, hiç bilmediğimiz bir gele- ceğe doğru hareket ettik. Yorucu ve uzun yollardan sonra dilini, adetlerini bilmediğimiz dindaşlarımızın toprak- larına vardık. Köyler ve kasabalarda boş ve soğuk evler bizleri karşıladı. Bizimkine benzer hikâyeleri olan baş- ka insanlar, başka yerlere göçmüşler- di. Hemencecik yeni evlerimize yerleş- tik. Çevre ve komşu evlere kardeş ve akrabalarımızın yerleşmesiyle bu ev- ler bizim evimiz, bu topraklar bizim vatanımız oldu