GİRESUN HALK HEKİMLİĞİNDE ÇOCUK HASTALIKLARI VE GELENEKSEL TEDAVİ YÖNTEMLERİ

Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp (GETAT) araştırmaları, XXI. yüzyılın başlarından itibaren hız kazanmaya başlamıştır. Dünya Sağlık Örgütü (WHO), Amerika Birleşik Devletleri’nde faaliyet gösteren Ulusal Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp Merkezi (NCCAM), Avrupa Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp Federasyonu (EFCAM) başta olmak üzere ulusal ve uluslararası sağlık kuruluşları GETAT yöntemlerini incelemeye, yeni ilaçlar bulmaya ve yeni tedavi yöntemleri geliştirmeye başlamışlardır. GETAT yöntemlerinin kaynağı halktır. Halkın asırlar boyunca deneme yanılma yöntemiyle elde ettiği hastalık ve tedavi ile ilgili bilgi ve tecrübelerin modern tıbba uyarlanmasıdır. Bu nedenle, sözlü kültür ortamında canlılığını koruyan ve günümüzde uygulanmaya devam eden Türk halk hekimliği uygulamalarını derlemek, yeni ilaçlar ve yeni tedaviler bulma noktasında, son derece önemlidir. Bu araştırmada, Türklüğün kadim yerleşim yerlerinden biri olan Giresun ili araştırma alanı olarak seçilmiştir. Giresun halk hekimliği uygulamalarında çocuk hastalıklarında tatbik edilen geleneksel tedavi yöntemlerine yer verilmiştir. Araştırma, nitel araştırma veri toplama tekniklerinden, yarı yapılandırılmış görüşme metodu kullanılarak yapılmıştır. Tespit edilen çocuk hastalıkları rasyonel tedaviler, irrasyonel tedaviler ve rasyonel/irrasyonel uygulamaların birlikte kullanıldığı tedaviler olmak üzere 3 grupta tasnif edilmiş ve değerlendirme tablosunda gösterilmiştir. Araştırma; Türk halk hekimliğine, Giresun kültür envanterine ve GETAT araştırmalarına katkı sağlayacaktır.

___

  • AÇA, M. - M. A. YOLCU (2017). “Folklorda Örtük ve Bozuk İşlev”. Folklor/Edebiyat.XXIII/90: 47-58.
  • ARSLAN, Ö. (2005). Dereli (Giresun) Yöresinin Geleneksel Halk İlacı Olarak Kullanılan Bitkileri. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • ASİL, E. (1989). “Halk Hekimliği ve Eczacılığı Araştırmalarında Metodoloji”. Türk Halk Hekimliği Sempozyumu Bildirileri. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi: 31-37.
  • ASLAN, N. (2019). “Türklerde Aile Anlayışı ve Çocuk”. Türk Dünyası Araştırmaları. CXXI/239: 457-464.
  • AVCIOĞLU, İ (2017). Şebinkarahisar Halk Hekimliği Uygulamaları. Ankara: Gece Kitaplığı.
  • AVCIOĞLU, İ. - A. FİDAN (2020). “Doğu Karadeniz Bölgesi Halk Hekimliğinde Isırgan Otu”. Doğu Karadeniz’de Toplum ve Kültür I. (ed. Musa Yavuz Alptekin). Trabzon: Serander Yayınları: 211-225.
  • BEYDİLİ, C. (2015). Türk Mitolojisi Ansiklopedik Sözlük. Ankara: Yurt Kitap-Yayın.