Seyahatnameler; İbn-i Batuta, Marko Polo gibi ilk örneklerinden bu yana, kültür araştırmaları için her zaman temel kaynak niteliğinde olmuşlardır. Öncü isimlerde olduğu gibi Türk seyyahlık geleneğinin zirvesindeki isim Evliya Çelebi de eserinde birçok konuya değinmiş, değindiği konularda zengin bilgiler aktarmıştır. Gezdiği yörelerin gün- lük hayatını, kültürel yaşamını coğrafi ve siyasi özelliklerini bazen abartılı bazen efsanevi, kendine has üslubuyla okuyucuya sunmuştur. Evliya Çelebi on ciltten oluşan eserinin ikinci cildinde Nahçıvan yöresi kültürel yaşamı ile ilgili oldukça ayrıntılı bir tablo çizmiştir. Seyyahın oluşturduğu eser, yöre insanıyla ilgili derin gözlemleri barındırdığı için bir sözlü tarih veya sosyal tarih çalışması kapsamına alınabilir. Eser; yörenin dil ve lehçe özellikleri, söz varlığı, hoşlama ve uğurlama gibi kalıp sözleri barındırması açısından sözlü unsurlar; halkın ruhsal- fiziksel özellikleri, mutfak kültürü, ekonomik faaliyetleri barındırması açısından maddi unsurlar aracılığıyla kültür okumaları yapmaya ol- dukça uygundur. Tüm bu nitelikler sebebiyle, Evliya Çelebi’nin seya- hatmesi Nahçıvan tarihi açısından büyük önem arz etmektedir. Bu se- beple çalışmada, Evliya Çelebi’nin seyahatnamesinden hareketle “Eğ- lence Kültürü”, “Misafirlik ve Hediyeleşme Kültürü”, “Mutfak Kültürü”, “Halkın Ruhsal-Fiziksel Özellikleri” ve Giyim Kuşamı”, “Ekonomik Faa- liyetler”, “Bölge Dili ve Söz Varlığı” ve “Halk İnançları” konuları açı- sından Nahçıvan bölgesinin kültürel yaşamı üzerine tespit ve değer- lendirmeler yapılması amaçlanmıştır.