BULGARİSTAN’IN KARADENİZ POLİTİKASI VE AVRUPA BİRLİĞİ’NİN ETKİLERİ

Karadeniz’e kıyıdaş ve Rusya ile çok özel bağları olan Bul- garistan’ın Karadeniz politikasını şekillendiren farklı se- bepler bulunmaktadair. Tarihsel açıdan Rusların Bulgarlar tarafından dost ve kardeş ülke olarak görülmesi ve bu ba- kış açısının Bulgaristan’ın yeni üye olduğu NATO ve AB gi- bi kuruluşlarca ters karşılanması Bulgar dış politikasında ikilemlere neden olmaktadır. Enerji ihtiyacının tamamını Rusya’dan karşılayan Bulgaristan, Karadeniz Havzası ile il- gili konularda daha bağımsız ve Avrupa yanlısı bir tutum sergilemek istemesine rağmen bunu Rusya’ya olan enerji bağımlılığının sınırladığını görmek mümkündür. Bu neden- le son yıllarda Rus gazına alternatif olabilecek farklı enerji kaynakları arayışına yönelen Bulgaristan Nabucco gibi projeleri desteklemeye başlamıştır. Avrupa Birliği’nin Ka- radeniz Havzası’na yönelik farklı açılımlar benimsemesi karşısında bölgede daha da etkin olmak isteyen Bulgaris- tan’ın bu amacı sınırlı ekonomik olanaklar nedeniyle bazı engellere takılmıştır.

___

  • ANDREEV Svetlozar A. (2008). “The Future of European Neıghbourhood Policy and the Role of Regional Cooperation in the Balck Sea Area”, Southeast European and the Black Sea Studies, 8 (2): 93-108.
  • BIERSACK John, SHANNON O’Lear (2014). “The Geopolitics of Russia’s An- nexation of Crimea: Narratives, Identity Silences, and Energy”, Eurasi- an Geography and Economics, 55 (3): 247-269.
  • BORISOV Warns: http://www.euractiv.com/sections/energy/borissov-war ns-bulgarias-energy-projects-catastrophe-311192 (10.12.2015).
  • BULGARİSTAN Hükümeti, Energiyna Strategiya na Republika Balgariya do 2020: Za Nadejdna, Efektivna i Po-Chista Energetika (Bulgaristan Cum- huriyeti’nni 2020 Enerji Stratejisi: Ümitli, Hızlı ve Daha Temiz bir Ener- ji):
  • DEMİRTAŞ-Coşkun Birgül (2008). “Bulgaria”, Mustafa Kibaroğlu (der.) Tur- key’s Neighborhood, Ankara, BRC Matbağacılık, s. 19-47.
  • EROL Mehmet Seyfettin ve SERTİF Demir (2012). “Amerika’nın Karadeniz Politikasını Yeniden Değerlendirmek”, Gazi Akademik Bakış, 6(11): 17- 33.
  • EROL Mehmet Seyfettin (2012). “Türkiye’nin Orta Asya Politikasına Rusya Federasyonu ve Bölge Ülkelerinden Genel bir Bakış”, Türk Dünyası İn- celemeleri Dergisi, 12(I): 1-20.
  • EROL Mehmet Seyfettin (2014). “Ukrayna-Kırım Krizi ya da İkinci Yalta Süreci”, Karadeniz Araştırmaları, 41: 1-14.
  • EROL Mehmet Seyfettin ve OĞUZ Şafak (2015). “Hybrid Warfare Studies and Russia’s Example in Crimea”, Gazi Akademik Bakış, 9(17): 261-277. European Black Sea Synergy: http://eeas.europa.eu/enp/pdf/pdf/com07_ 160_en.pdf (11.12.2015).
  • KARAGIANNIS Emmanuel (2013). “Greek Foreign Policy Toward the Black Sea Region: Combining Hard and Soft Power”, Mediterranean Quarterly, 24(3): 74-101.
  • KARDAŞ Şaban (2011). “Geo-strategic Position as Leverage in EU Accession: the Case of Turkish-EU Negotiations on the Nabucco Pipeline”, South- ern European and Black Sea Studies, 11(1): 35-52.
  • KATSIKAS Stefanos (2011). Negotiating Diplomacy in the New Europe: Foreign Policy in Post-Communist Bulgaria, London, I.B. Tauris.
  • LYUBCHEVA Marusya, The Black Sea Region in EU Policies,