Kadir GÜZİN, Alev ÖZER, İnci HANSU

Plasenta Perkreatanın Neden Olduğu Yoğun Vajinal Kanama Sonucu Gelişen Maternal Morbitide ve Near Miss Olgusu

Dünya sağlık örgütünün tanımlamasına göre gebelik veya postpartum dönemde yaşamı tehdit edecek düzeyde obstetrik komplikasyon gelişen ancak tesadüfen veya sağlık kuruluşlarında sağlanan iyi bakım sayesinde kurtulup yaşayan olgular neredeyse kaybedilecek (near-miss) olarak adlandırılmaktadır. Maternal near miss morbidite nedenleri arasında; plasental yapışma anomalileri, uterin rupture, ablasyo plasenta gibi nedenlere bağlı olarak oluşan obstetrik kanamalar, şiddetli preeklampsi, eklampsi, hipertansif ensefalopati gibi nedenler yer almaktadır. Plasenta perkreta, aşırı kan kaybına neden olarak maternal morbidite ve mortaliteyi belirgin bir şekilde artıran plasental yapışma anomalisidir. Tedavisinde hemodinamik olarak stabil hastalarda fertilite koruma amacıyla konservatif yaklaşımlar sınırlı olarak uygulansa da tedavi şekli genellikle histerektomidir. Plasenta perkreta olgularında multidisipliner yaklaşımla maternal mortalite azaltılabilir. Masif vajinal kanamaya bağlı hipovolemik şok ve asidoz tablosuyla 3. Basamak referans bir hastanenin obstetri kliniğine başvuran, acil sezaryen histerektomi ve bilateral hipogastrik arter ligasyonu cerrahisi ve yoğun kan ürünleri replasmanı ile ölümden dönen (near miss) plasenta perkrata olgusunun sunulması amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

plasenta perkrata, plasenta previa, near miss

PDF

___

1. Kollmann M, Gaulhofer J, Lang U, Klaritsch P. Placenta praevia: incidence, risk factors and outcome. J Fetal Neonatal Med. 2016;29:1395–8. 2. Cresswell JA, Ronsmans C, Calvert C, Filippi V. Prevalence of pla- centa previa by world region: a systematic review and metaanalysis. Trop Med Int Health 2013;18:712–24. 3. Oyelese Y, Smulian JC. Placenta Previa, Placenta Accreta, And Vasa Previa. Obstet Gynecol 2006;107(4):927-41. 4. Balayla J, Bondarenko HD. Placenta accreta and the risk of adverse maternal and neonatal outcomes. J Perinat Med 2013;41:141–9. 5. Wu S, Kocherginsky M, Hibbard JU. Abnormal placentation: twenty year analysis. Am J Obstet Gynecol 2005; 192: 1458-61. 6. Yalınkaya A, Hakverdi AU, Ölmez G, Yalın-kaya Ö, Yayla M. Acil postpartum histerektomi. Perinatoloji Dergisi 2004;12(3):155-9. 7. O’Brien JM, Barton JR, Donaldson ES. Obstetrics: the management of placenta percreta: concervative and operative strategies. Am J Obstet Gynecol 1996;175(6):1632-8. 8. Williams MA, Mittendorf R. Increasing Maternal Age As A Determinant Of Placenta Previa: More Ġmportant Than Ġncreasing Parity. J Reprod Med 1993;38:425-8. 9. Zahn CM, Yeomans ER. Postpartum Haemorrhage: Placenta Accreta, Uterine Ġnversion And Puerperal Hematomas. Clin Obstet Gynecol 1990;33:422-31 10. Say L, Souza JP, Pattinson RC; WHO working group on Maternal Mortality and Morbidity classifications. Maternal near miss - towards a standard tool for monitoring quality of maternal health care. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol 2009;23:287-96. 11. Souza, J. P., Cecatti, J. G., Haddad, S. M., Parpinelli, M. A., Costa, M. L., Katz, L., Say, L., Brazilian Network for Surveillance of Severe Maternal Morbidity Group, & Brazilian Network for Surveillance of Severe Maternal Morbidity (2012). The WHO maternal near-miss approach and the maternal severity index model (MSI): tools for assessing the management of severe maternal morbidity. PloS one, 7(8), e44129. 12 .Kayabasoglu F, Guzin K, Aydogdu S, Sezginsoy S, Turkgeldi L, Gunduz G..Emergency peripartum hysterectomy in a tertiary Istanbul hospital. Arch Gynecol Obstet. 2008 Sep;278(3):251-6. 13. Sahin S, Guzin K, Eroğlu M, Kayabasoglu F, Yaşartekin MS. Emergency peripartum hysterectomy: our 12-year experience. Arch Gynecol Obstet. 2014 May;289(5):953-8.