Spor Bilimleri Öğrencilerinin Sporda E-Öğrenmeye Yönelik Tutumlarının İncelenmesi

İçinde bulunduğumuz bilgi ve teknoloji çağına geçişle birlikte e- öğrenme birçok alan gibi eğitim alanına da girmiştir. Gelişen ve değişen yöntemlerin yanı sıra niteliksel ve niceliksel olarak çeşitlilik artmış, eğitim unsurlarının (öğretmen, öğrenci, kurs vb.) yerini internet ve teknolojiye bırakılmıştır. Bu bağlamda araştırma Fırat Üniversitesi spor bilimleri öğrencilerinin sporda e-öğrenmeye yönelik tutumlarının incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmamızın evrenini Fırat üniversitesindeki öğrenciler oluştururken örneklemini ise spor bilimleri fakültesindeki 450 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmaya katılan katılımcıların demografik bilgilerini belirmek amacıyla kişisel bilgi formu ve Bozkurt ve Tamer (2020) tarafından geliştirilen sporda e- öğrenmeye yönelik tutum ölçeği kullanılmıştır. 12 maddeden ve tek boyuttan oluşan ölçek, 5’li Likert tipi derecelendirme kullanılmıştır. Ölçekten minimum 12 maksimum 60 puan alınmaktadır. Ölçeğin Cronbach Alfa değeri ,92 dir. Araştırma bulgularının yüzde, frekans, standart sapma ve ortalama değer, anova analizlerinin tablolara dönüştürülmesi sonucu bilimsel genellemeler çerçevesinde önerilere dönüştürülerek çalışma sonuçlandırılmıştır. Araştırmaya katılanların % 64,4’ü erkek, % 49,6’sı 21-23 yaş aralığında, %28,2’si rekreasyon,%25,5’i 1. sınıf öğrencileridir. Katılımcıların cinsiyet ve okudukları bölüm durumuna bakıldığında Sporda E-Öğrenmeye Yönelik Tutum Ölçeğinden aldıkları puanların ortalama ve standart sapmasında anlamlı bir fark olduğu görülmüştür ( p<0.05).

Anahtar Kelimeler:

spor, öğrenci, e-öğrenme

PDF

___

Bozkurt, M,T., Tamer, K.(2020). Sporda e-öğrenmeye yönelik tutum ölçeği. Socıal Mentalıty And Researcher Thınkers Journal. 6(36): 1761-1771.
Bozkurt, M., (2021). Spor bilimleri fakültesinde eğitim alan öğrencilerin sporda e-öğrenmeye yönelik tutumları, akademik erteleme davranışları ve duygusal zeka özelliğinin incelenmesi. [Doktora tezi]. Gazi Üniversitesi.
Demirel, Ö., ve Ün, K. (1987). Eğitim terimleri: açıklamalar, İngilizce-Türkçe sözlük, Türkçe-İngilizce sözlük.
Driscoll, M. (2002). Web-based training: Creating e-learning experiences, JosseyBass/Pfeiffer.
Düzakın, E. ve Yalçınkaya, S. (2008). Web Tabanlı Uzaktan Eğitim Sistemi ve Çukurova Üniversitesi Öğretim Elemanlarının Yatkınlıkları. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 1, 225-244.
Govindasamy, T. (2002). E-Öğrenmenin Başarılı Uygulanması; Pedagojik düşünceler. İnternet ve Yüksek Öğrenim, 4 (3-4), 287-299.
Gökdaş, İ. ve Kayri, M. (2005). E-öğrenme ve Türkiye açısından sorunlar, çözüm önerileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2).
Gülbahar, Y. (2017). E-öğrenme. Pegem Atıf İndeksi, 1-410
Güllü, M. ve Güçlü, M. (2009). Ortaöğretim öğrencileri için beden eğitimi dersi tutum ölçeği geliştirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 138-152.
Haznedar, Ö. ve Baran, B. (2012). Eğitim Fakültesi Öğrencileri İçin E-Öğrenmeye Yönelik Genel Bir Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 2(2), 42-59.
Holmes, B., ve Gardner, J. (2006). E-Learning: Concepts and practice. Sage.
Kesim, E. (2011). Uzaktan eğitimde meydana gelen değerler dizisi (paradigma) değişimlerinin eöğrenme ekonomisi alanına yansımaları. G.T. Yamamoto, U. Demiray ve M. Kesim. (Yay. Haz.). Türkiye’de E-Öğrenme Gelişmeler ve Uygulamalar (2. bs.), 2-19.
Kırık, A. M. (2014). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki durumu. Marmara İletişim Dergisi, (21), 73-94. Klausınaier, L. U. ve Goodwin, W. (1966). Learning and human abilities. Harper and Row, 343.
Luke, M. D., ve Cope, L. D. (1994). Student attitudes toward teacher behavior and program content in school physical education. Physical Educator, 51(2), 57.
Moore, M. G. ve Kearsley, G. (2012). Distance education: A systems view of online learning. Belmont, CA: Wadsworth, Cengage Learning.
Morgan, C. T. (2000). Psikolojiye Giriş. (Çev. Hüsnü Arıcı ve Orhan Aydın). (Ondördüncü Baskı). Meteksan AŞ.
Özdemir, S. M. (2011). Toplumsal değişme ve küreselleşme bağlamında eğitim ve eğitim programları: Kavramsal bir çözümleme. Journal of Kırşehir Education Faculty, 12(1), 85-110
Pillay, H., Irving, K. ve Tones, M. (2007). Validation of the diagnostic tool for assessing tertiary students’ readiness for online learning. Higher Education Research & Development, 26(2), 217-234.
Rosenberg, M. J., Howland, C. L., McGuire, W., Albeson, R. P. ve Brehm, J. (1960). Attitude organization and change. New Haven.
Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (5. Baskı). Nobel Yayınevi.
Triandis, H. C. (1971). Attitude and Attitude Change. Wiley Foundations of Social Psychology Series.
Veerman, A. L., Andriessen, J. E. B.,Ü ve Kanselaar, G. (2000). Learning through synchronous electronic discussion. Computers And Education, 34 (3–4), 269–290.
Welsh, E. T., Wanberg, C. R., Brown, K. G. ve Simmering, M. J. (2003). E-learning: Emerging uses, empirical results and future directions. International Journal Of Training And Development, 7(4), 245- 258.
Yücel, S. A. (2006). E-learning approach in teacher training. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 7(4), 123-131.