Türkiye’nin uluslararası imgelerinden biri çaya eşlik eder halde sunulan simittir. Simidin geçmişten günümüze hem anlamı hem de yapılışıyla ilgili farklı yaklaşımlar bulunmaktadır. Rize, Giresun, Kastamonu gibi illerde susamlı simidin yanı sıra kel, kuru ya da kabak simidi adlarıyla da anılan susamsız simitler yapılmaktadır. Çalışmanın konusu Rize simidi ekseninde simidin kökeni, fırın ve ustaları, satıcıları, yapılışı, toplum hayatındaki yeri, bu simitten yapılan yemekler, simidin coğrafi tescilli ürün olmaya giden süreci ve günümüzde internet siparişinin de mümkün olduğu tüketim ağıdır. Elde edilen verilerin büyük bir kısmı kaynak kişilerle yapılan görüşmeler yoluyla elde edilmiştir. Bu kapsamda otuz üç kişi ile görüşülmüş, sözlü kaynaklarının yanında yazılı kaynaklar ve internet siteleri de taranarak simidin toplum ve kültür hayatındaki yeri belirlenmeye çalışılmıştır. Rize simidine ilişkin yapılan görüşme ve taramalar bu simidin toplum hayatında ekmek ve su gibi olduğunu, Rizelilerin ellerinden düşmediğini ve Rize’den gelenlerden de mutlaka bu simitten getirmeleri beklendiğini göstermektedir. Rize simidi bu bilinirliğiyle kentsel bir imgedir. Ancak henüz yeterince işlenmemiş bir imge olduğunu söylemek mümkündür. Simidin daha yaygın ve çeşitli biçimlerde görünür olması başarılı imgeleme çalışmalarına bağlıdır. Bunun için Rize Simidi Festivali, simit yapma ve yeme yarışması, simit yapım kursları, Simit yapım aşamalarını gösteren Simit Müzesi akla gelen imge değerlendirme önerileridir.