TURGUT ANUK, SAVAŞ ÖZTÜRK, İSA ÖZAYDIN, Şahin KAHRAMANCA, SADIK YAYLA, Özgür AKSOY, Zafer OKUMUŞ, Uğur AYDIN, Bülent Çağlar BİLGİN, İBRAHİM DEMİRKAN

Comparison of Three Fixation Methods for the Prevention of Wound Contractions in Diabetic and Non-Diabetic Mice with Full-Thickness Skin Excision [1]

İnce derili ve zayıf derialtı bağlantılı deney hayvanlarında oluşturulan eksizyonel yara modellerinde en önemli sorun iyileşme döneminde şekillenen yara kontraksiyonudur. Daha çok myofibroblastların neden olduğu bu durum yaranın erken kapanmasına ve yanıltıcı sonuçların ortaya çıkmasına neden olabilmektedir. Son zamanlarda, tam katmanlı eksizyonel yara modellerinde kontraksiyonu redükte etmek için çeşitli denemeler yapılmıştır. Bu çalışma ile yara kontraksiyonunun minimize edilmesine yönelik üç farklı fiksasyon yönteminin karşılaştırılması amaçlandı. Çalışma, non-diyabetik (Grup I, n=24) ve diyabetik (Grup II, n=24) olmak üzere 2 ana grupta yürütüldü. Her bir gruptaki hayvanlar 4 eşit alt gruba ayrılarak (Grup I-A, I-B, I-C, I-D; Grup II-A, II-B, II-C, II-D) hayvanların sırt bölgesinde 1.2x1.2 cm ölçülerinde tam katmanlı deri eksizyonu oluşturuldu. I-A ve II-A gruplarında herhangi bir fiksasyon uygulanmazken, I-B ve II-B gruplarında ayrı dikiş, I-C ve II-C gruplarında deri ve deri altı dokulardan birkaç noktadan geçecek şekilde her bir yara kenarına yerleştirilip sadece köşelerde düğümlenen dikiş, I-D ve II-D gruplarında ise polietilen bir fiksasyon materyalinin ayrı dikişlerle yara kenarına tespit edildiği fiksasyon modelleri oluşturuldu. Çalışmanın 3, 7, 14 ve 21. günlerinde yara bölgesinin dijital fotoğrafları alınarak yaraların küçülme oranları karşılaştırıldı ve kullanılan yöntemlerin kontraksiyonu engellemedeki etkinlikleri değerlendirildi. Fiksasyon sonrası yara alanları karşılaştırmalı olarak değerlendirildiğinde, uygulanan her üç fiksasyon yönteminin bütün aşamalarda kontrol gruplarına göre yara kontraksiyonunu engellemede etkili olduğu gözlendi. Ayrıca, tüm kontrol günlerinde ayrı dikiş (I-B, II-B) ve polietilen destekli ayrı dikiş (I-D, II-D) gruplarında, sadece köşelerde düğümlenen dikiş gruplarına göre kontraksiyonun daha fazla engellendiği de saptandı. Çalışmanın sonuçları, yara alanının küçülmesine dayalı deneysel çalışmalarda, biyolojik bir süreç olan yara kontraksiyonunun dikkate alınması ve yanıltıcı sonuçlardan kaçınmak için deney protokollerinin uygun bir fiksasyon eşliğinde yürütülmesi gerektiğini ortaya koymuştur.

Tam Katmanlı Deri Eksizyonu Oluşturulmuş Diyabetik ve Non-Diyabetik Farelerde Yara Kontraksiyonunun Önlenmesi İçin Üç Farklı Fiksasyon Yönteminin Karşılaştırılması

The most crucial problem in experimentally induced excisional wounds in animals with slim-skinned and poor subcutaneous attachment is wound contraction formed during recovery period. The contraction is mainly induced by myofibroblasts leading to early wound closure. This may be associated with false outcomes of the study. Recently, various trials have been made to reduce the contraction in full-thickness excisional models of wounds. This study aimed at comparing different fixation methods on the minimization of wound contraction. Study was carried out in two main groups as non-diabetic (Group I, n=24) and diabetic (Group II, n=24) and one control group. The animals in each group were divided into four equal subgroups (Group I-A, I-B, I-C, I-D; Group II-A, II-B, II-C, II-D) and 1.2x1.2 cm-sized full-thickness of skin excisions were generated on the dorsum of animals. No fixations were applied in subgroups I-A and II-A however, interrupted suture in subgroups I-B and II-B, suture passing from a couple of points through skin and subcutaneous tissues placed in each side of wound tied only in corners in subgroups I-C and II-C and using a polyethylene fixatives that fixed in wound edges with interrupted sutures in subgroups I-D and II-D were achieved to produce wound fixation methods. Digital photographs of the wound were taken on the 3rd, 7th, 14th and 21st days of the study, reduction ratios of the wounds were compared and the efficiency of methods for the prevention of contraction was examined. When wounds were evaluated comparatively after fixation, it was observed that three different applied fixation methods were efficient in prevention of wound contraction in all phases in comparison to control groups. Moreover, it was observed that contraction was highly impeded in interrupted suture groups (I-B, II-B) and polyethylene-reinforced interrupted suture groups (I-D, II-D) when compared to suture groups tied only in corners. The results revealed that wound surface area shrinkage should be taken into consideration in experimental studies to avoid misleading consequences.

PDF

___

Orsted HL, Keast D, Forest-Lalande L, Marie Françoise M: Basic principles of wound healing. Wound Care Canada, 9 (2): 4-12, 2011.
Bae SH, Bae YC, Nam SB, Choi SJ: A skin fixation method for decreasing the influence of wound contraction on wound healing in a rat model. Arch Plast Surg, 39, 457-462, 2012. DOI: 10.5999/aps.2012.39.5.457
Ansell DM, Holden KA, Hardman MJ: Animal models of wound repair: Are they cutting it? Exp Dermatol, 21, 581-585. 2012. DOI: 10.1111/j.1600- 2012.01540.x
Perez R, Davis SC: Relevance of animal models for wound healing. Wounds, 20 (1): 3-8, 2008.
Dunn L, Prosser HC, Tan JT, Vanags LZ, Ng MK, Bursill CA: Murine model of wound healing. J Vis Exp, 28 (75): e50265, 2013. DOI: 3791/50265
Davidson JM, Yu F, Opalenik SR: Splinting strategies to overcome confounding wound contraction in experimental animal models. Adv Wound Care (New Rochelle). 2, 142-148, 2013. DOI: 10.1089/wound.2012.0424
Carlson MA, Longaker MT, Thompson JS: Wound splinting regulates granulation tissue survival. J Surg Res, 110, 304-309, 2003. DOI: 10.1016/ S0022-4804(02)00098-7
Ren L, Zhou B, Chen L: Silicone ring implantation in an excisional murine wound model. Wounds, 24 (2): 36-42, 2012.
Graham ML, Janecek JL, Kittredge JA, Hering BJ, Schuurman HJ: The streptozotocin-induced diabetic nude mouse model: Differences between animals from different sources. Comp Med, 61, 356-360, 2011.
Mendes JJ, Leandro CI, Bonaparte DP, Pinto AL: A rat model of diabetic wound infection for the evaluation of topical antimicrobial therapies. Comp Med, 62 (1): 37-48, 2012.
Gul Satar NY, Cangul IT, Topal A, Oktay A, Inan K, Akgul MB: Effects of ankaferd blood stopper (ABS) and topical tripeptide copper complex (TCC) on wound healing in rats: An experimental study. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 20, 545-551, 2014. DOI: 10.9775/kvfd.2013.10555
Wong VW, Sorkin M, Glotzbach JP, Longaker MT, Gurtner GC: Surgical approaches to create murine models of human wound healing. J Biomed Biotechnol, 2011, Article ID: 969618, 2011. DOI: 10.1155/2011/969618
Davidson JM: Animal models for wound repair. Arch Dermatol Res, (Suppl.): S1-S11, 1998.
Abercrombie M, James DW, Newcombe JF: Wound contraction in rabbit skin, studied by splinting the wound margins. J Anat, 94 (Pt 2): 170- , 1960.