‘Şule Çet İçin Adalet’: Bir Twitter Etiketi Üzerine İçerik Analizi

Kadın cinayetleri sadece Türkiye’de değil dünya çapında çözülmeyi bekleyen önemli bir sorundur. Kadın cinayetleri femicide kavramının Türkçe alanyazın içerisinde kullanılan en yaygın tanımıdır. Kadın cinayeti denildiğinde en basit anlamda kadının sadece kadın olduğu için öldürülmesi anlaşılmaktadır. Bu çalışmada, Şule Çet cinayeti ardından mikro-blog olan sosyal paylaşım sitesi Twitter verilerinin geriye dönük olarak taranması ve içerik analizi yöntemi ile araştırılmasını kapsamaktadır. Şule Çet için adalet hastag’i ile oluşturulan mikrobloğun incelenmesi ve analizleri sonucunda elde edilen bulgular arasında Türkiye’deki adalet sisteminin eril niteliği, kadınların cinsel hayatlarının, bekâr ve çalışıyor olmalarının, ailelerinde uzak yaşıyor olmalarının, giyim tarzlarının tecavüzü ve cinayeti meşrulaştıran unsurlar olarak görüldüğü sonuçlarına ulaşılmıştır. Twitter mesajları üzerine yapılan içerik analizi geçtiğimiz yıllarda yine Türkiye’de işlenen tecavüz ve cinayetlere göndermeler yapıldığını, adaletin sağlanması için çağrılar yapıldığını göstermiştir. Ayrıca ayrıcalıklı gruplara uygulanan cinsel tacizler de kınanmıştır.

‘Justice for Şule Çet’: Content Analysis on a Twitter Hashtag

Femicides are an important problem waiting to be solved not only in Turkey but globally. In the simplest sense, the term refers to the phenomenon that a woman is being killed only because she is a woman. In this study, following the murder of Şule Çet, the micro-blog social net-working site Twitter data were examined retrospectively and evaluated with content analysis. The examination and analysis of microblog with the hashtag “Justice for Şule Çet” revealed findings such as; the justice system in Turkey is a masculine one, that sexual lives of women, being single and working, distance from their parents, and outfits are seen as factors that legitimize rape and murder. As a result of the examinations, reference is made to the rapes and murders committed in Turkey in recent years, and urgent calls are made to provide justice. In addition, sexual harassment conducted against privileged groups is condemned.

PDF

___

Alikılıç, Ö. & Baş, Ş. (2019). Dijital Feminizm: Hashtag’in Cinsiyeti. Fe Dergi, 11(1):89-111.
Anıt Sayaç: Şiddetten Ölen Kadınlar İçin Dijital Anıt. Erişim adresi: http://anitsayac.com. Erişim tarihi: 11/02/2019.
Baydar, V. (2013). Popüler Kültürde Mizojini. Turkish Studies, International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(12):151-165.
Benl, M.H. (2018). Şule Çet Soruşturmasında Adli Tıp Raporunu Hazırladı, Sonuç: Bilmiyoruz. Hürriyet Gazetesi. Erişim adresi: http://www.hurriyet.com.tr/ gundem/sule-cet-sorusturmasinda-adli-tip-raporunu-hazirladi-sonuc-bilmiyoru z-41035864. Erişim Tarihi: 14/02/2019.
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu. (1993), Kadınlara Karşı Şiddetin Önlenmesi Bildirgesi, A/RES/48/104, Aralık 20.
Buiten, D. & Salo, E. (2007). Silences Stifling Transformation: Misogyny and Gender-Based Violence in The Media, Agenda: Empowering Women for Gender Equity, University of Pretoria, South Africa.
Bora, A. & Üstün İ. (2005). “Sıcak Aile Ortamı” Demokratikleşme Sürecinde Kadın Ve Erkekler. İstanbul: TESEV Yay.
Bulunmaz, B. (2015). Yeni Medyada Nefret Söylemi ve Üniversite Öğrencilerine Yönelik Bir Araştırma. Uşak Üni. Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1):73-88.
Burt, M. R. (1980). Cultural Myths and Supports for Rape. Journal of Personality & Social Psychology, 38(2): 217.
TESEV Yayınları.Campos, M.L. (2004). From Mexico to Lima, Femicide: A Global Perspective. Brussels: Heinrich Böll Stiftung, European Union.
Carry, D.Jr. & Torres, M.G. (2010). Precursors to Femicide: Guatemalan Women in a Vortex of Violence. Latin America Research Review, 45(3):142-164.
Cohen, L., Manion, L. & Morrison, K. (2007). Research Methods in Education (6th ed.). New York, NY: Routledge.
Connell, R.W. (2015). Toplumsal Cinsiyet ve İktidar (Çev. Soydemir, C.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Eker, T. ve Erdener, E. (2011). Tecavüze İlişkin Kültürel Mitler ve Mitlerin Kabul Edilmesine Etki Eden Faktörler. Türk Psikoloji Yazıları, 14(28):60.
Ertürk, Y. (2015). Sınır Tanımayan Şiddet, Paradigma Politika ve Pratikteki Yönleriyle Kadına Şiddet Olgusu. İstanbul: Metis Yayınları.
Erden, G. & Akdur, S. (2018). Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Ve Kadın Cinayetleri. Klinik Psikoloji Dergisi, 2(3):128-139.
Gazioğlu, E. (2013). Kadın Cinayetleri: Kavramsallaştırma ve Sorunlu Yaklaşımlar. Sosyal Politika Çalışmaları, 13(7):89-100.
Gökçe, O. (1995). İçerik Çözümlemesi. Konya: Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
Gülbahar, Y. & Alper, A. (2009). Öğretim Teknolojileri Alanında Yapılan Araştırmalar. Ankara Üni. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2):93-111.
Güneş, G. & Yıldırım, B. (2019). Cinsiyet Temelli Bir Savaş: Kadın Cinayetlerinin Medya Temsili Üzerine Bir Değerlendirme. Toplum ve Sosyal Hizmet, 30(3):936-964.
Gürses, F. ( 2017). Kadın Cinayetlerinin Haber Söylemi: Münevver Karabulut ve Özgecan Aslan Haberleri Üzerine Eleştirel Bir Değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 72(3):541-568.
Hamilton, M. (2010). Judicial Discourses on Women's Agency in Violent Relationships: Cases from California. Women’s Studies International Forum, 33:570-578.
Hootsuite & We Are Social (2018). Digital in 2018: Essential Insight into Internet, Social Media and E-Commerce Use around the World. Erişim adresi: https://dijilopedi.com/2018-turkiye-internet-kullanim-ve-sosyal-medya istatistikleri. Erişim Tarih: 14/02/2019.
Java, A., Song, X., Finin, T. & Tseng, B. (2007, August). Why We Twitter: Understanding Microblogging Usage and Communities. İçinde, Proceedings of The 9th Webkdd and 1st SNA-KDD 2007 Workshop on Web Mining and Social Network Analysis:56-65.
Kalav, A. & Certel-Fırat, S.B. (2017). Amerikan Sosyal Medyasında Göçmen Karşıtlığı ve Dijital Nefret Söylemi: Twitter Özelinde bir İnceleme. Süleyman Demirel Üni., İBF Dergisi, 22:2209-2222.
Khetrapal, N. (2016). Femicide. The Wiley Blackwell Encyclopedia of Gender and Sexuality Studies: 1-2.
Kızılkoyun, F. (2018). Otopsiden Çıkan Gerçek. Hürriyet Gazetesi. Erişim adresi: http://www.hurriyet.com.tr/gundem/otopsiden-cikan-gercek-40895 274. Erişim Tarihi: 14/02/2019.
Kwak, H., Lee, C., Park H., & Moon, S. (2010, April). What is Twitter, a Social Network or a News Media? İçinde, Proceedings of the 19th international Conference on World Wide Web:591-600.
Lundgren, E. (2009). Şiddetin Normalleştirilme Süreci (Çev. Ekal, B.). İstanbul. Rengahenk Sanatevi.
McQuail, D. (2010). McQuail’s Mass Communication Theory. London: Sage Publications.
MeToo, MeToo Impact Report 2019. Erişim adresi: https://metoomvmt.org/wp content/uploads/2020/01/2019-12-09_MeToo_ImpactReport_VIEW_4.pdf. Erişim tarihi: 21/09/2020.
Millett, K. (1970). Sexual Politics. Chicago: University of Illinois Press.
Nardi, B.A., Schiano, D.J., Gumbrecht, M. & Swartz, L. (2004). Why we blog. Commun, ACM, 47(12):41–46.
Özkazanç, A. (2013). Cinsellik, Şiddet ve Hukuk. Ankara: Dipnot Yayınları.
Sallan Gül, S. & Altındal, Y. (2015). Medyada Kadın Cinayeti Haberlerindeki Cinsiyetçi İzler: Radikal Gazetesi. Akdeniz Üni. İFDergisi, 24:168-188.
Tahaoğlu, Ç. & Akgül, E. (2018). Toplumsal Cinsiyet Odaklı Habercilik El Kitabı. İstanbul:İletişim Vakfı Yayınları.
Tavşancıl, E. & Aslan, E. (2001). İçerik Analizi Ve Uygulama Örnekleri. Epsilon Yayınları: İstanbul.
Taylan, H.H. (2011). Sosyal Bilimlerde Kullanılan İçerik Analizi ve Söylem Analizinin Karşılaştırılması. Bingöl Üni. Sosyal Bilimler Enst. Dergisi, 1(2):63-76.
Timisi, N. (1997). Medyada Cinsiyetçilik. Ankara: T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü.
Türkiye Barolar Birliği (2019). Türkiye Barolar Birliği İnsan Hakları Merkezi Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Çalışma Grubu Arama Konferansı. İnternet adresi: https://www.barobirlik.org.tr/Haberler. Erişim tarihi: 01.06.2020.
Türkiye Gazeteciler Cemiyeti (2016). Kadın ve Medya. İstanbul Toplumsal Cinsiyet Eşitlikçi Haber Kılavuzu. Ankara: Akademi Yayınları.
WHO, Pan American Health Organization (PAHO) (2012). Femicide: Understanding and Addressing Violence Against Women. Erişim adresi: https://www.who.int/reproductivehealth/publications/violence/rhr12_38/enEr işim Tarihi:13/02/2019.
Yaman-Öztürk, M. (2012). Ataerki: Bir Kavramın Yeniden İnşası “Eski” Ataerki’den Ataerki Kapitalizme. Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 10(28):72-115.
Yancı, F. & Özlem-Polat, A. (2019). Tecavüze İlişkin Tutumların Tecavüz Mitleri, Adil Dünya İnancı, Cinsiyet Rolleri ve Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi. İstanbul Üni. Kadın Araştırmaları Dergisi, 1:31-50.
Yarar, B. (2015). Yakın İlişki İçinde Şiddeti Feminist Bakışla Yeniden Düşünmek. İçinde, Yarar, B. (Der.), Şiddetin Cinsiyetli Yüzleri. İstanbul Bilgi Ün. Yay: 13-51.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yay.