Göçün Çocuk Ruh Sağlığı Üzerine Etkileri

Göç, yer değiştirmenin ötesinde, bir sosyal çevreden diğerine, bir kültürden diğerine geçişi ifade eden karmaşık bir olgudur. Aileleri ile birlikte ya da tek başına göç etmek zorunda kalan çocuklar, gerek göç kararında etkili olmamaları gerek de gelişim çağında olmalarından dolayı riskli durumdadırlar. Göçmen çocuklarda görülen problemler arasında daha yüksek anksiyete/ depresyon puanları, arkadaş ilişkilerinde problemler, hiperaktivite semptomları, travma sonrası stres bozukluğu, düşük benlik saygısı, düşük yaşam doyumu, okul başarısızlığına bağlı nevrotik problemler, madde bağımlılığı, suça ve şiddete eğilim yer almaktadır. Genel olarak göç yaşayan çocuğun ruhsal durumu; ailenin çocuklar üzerindeki denetimi, sevgi ilişkileri, göç hakkındaki tutumu, anne babanın eğitim durumu, sosyo-ekonomik özellikler, göçe ilişkin ekonomik, politik, sosyal ve diğer bağlamsal etkenler, göçün nedenleri, göç sırasında ve sonrasında çocuk-ebeveyn ayrılığı yaşanıp yaşanmaması, kültür çatışmasının boyutu,okul başarısı gibi faktörlere bağlı olarak değişmektedir

Anahtar Kelimeler:

Göç, Çocuk Ruh Sağlığı, Çocuk

Effects of Migration on Children’s Mental Health

Migration is a complex phenomenon that goes beyond a simple transition from one social environment to another, but involves a complete cultural transformation. Children who are forced to migrate alone or with their families are undergoing a traumatic process at a very impressionable age and, consequently, are at risk. Common ailments seen in children of immigrants, high anxiety/depression, difficulty in establishing and maintaining friendships, symptoms of hyperactivity, posttraumatic stress disorder, low self-esteem, low life satisfaction, drug addiction, a tendency to commit crime and violence, and neurotic problems directly linked to failure at school. The mental state of immigrant children is contingent on the control the family has over the child, the health of intra-family relationships, the attitude on migration in host countries, the educational levels of the parents, the family’s original socio-economic level, economic, political, social and other contextual factors, the cause of migration, the trauma suffered during and after the migration, (i.e. the breakup of the family and etc.), the extent of the cultural gap between the country of origin and the host, the success at school and so on

Keywords:

Migration, Chidren Mental Health, Child,

___

Aksoy, A. ve Ögel, K. (2005). “Sokakta Çalışan Çocuklarda Kendine Zarar Verme Davranışı ve Madde Kullanımı”. Anotalian Journal of Psychiatry, 6, 163-169.
Altıntaş, B. (2003). Mendile, Simite, Boyaya, Çöpe Ankara Sokaklarında Çalışan Çocuklar. İletişim Yayınları, İstanbul.
Avcı, M. (2008). “Tutuklu Çocuklar Üzerine Bir Araştırma: Çocukların Toplumsal Suça Yönelmesinde Etkili Olan Toplumsal Nedenler ve Çözüm Önerileri”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), 1-25.
Bengi Arslan, L., Verhulst F.C., Van Der Ende, J, & Erol, N. (1997). “Understanding Childhood Problem Behaviours From A Cultural Perspective: Comparasion Of Problem Behaviours And Competencies In Turkish Migrant, Turkish And Dutch Children”. Social Psychiatry, 32, 477-484.
Boyden, J. (2009). “What Place The Politics Of Compassion In Education Surrounding Noncitizen Children?”. Educational Rewiew, 61, 256-276.
Bushin, N. (2008). “Quantitative Datasets And Children’s Geographies: Examples And Reflections From Migration Research”.Children Geographies, 6, 451-457.
Diler, R.S., Avci A. ve Seydaoglu G. (2003). “Emotional and Behavioural Problems In Migrant Chidren”. Swiss Medical Weekly, 133, 16-21.
Dobson, M. (2009). “Unpacking Children In Migration Research”. Children Geographies, 7(3), 355-360.
Erdoğdu, M.Y. (2012). “Sokakta Çalışan Çocukların Depresif Belirti Düzeylerinin Taranması: Karşılaştırmalı Bir Çalışma”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28, 77-87.
Erkan, R. ve Erdoğdu, M.Y. (2006). “Göç ve Çocuk Suçluluğu”. Aile ve Toplum, 9(3), 81-90.
EUROSTAT (2015). Migration and Migrant Population Statistics.
http://ec.europa.eu/eurostat/statisticsexplained/index.php/Migration_and_migrant_ population_statistics Erişim Tarihi: 11.02.2017.
Fazel, M., & Stein A. (2003). “Mental Health of Refugee Children: Comperative Study”. BMJ, 327, 134.
Fazel, M., R.V., Panter-Brick, C. & Stein, A. (2012). “Mental Health of Displaced An Refugee Children Resettled ın High-Income Countries: Risk And Protective Factors”. Lancet, 379, 266-282.
Ferris, E. & Winthrop, R. (2010). Education and Displacement: Assessing Conditions For Refugees And Internally Displaced Persons Affected By Conflict. UNESCO. http:// unesdoc.unesco.org/images/0019/001907/190715e.pdf Erişim tarihi 10.02.2017
Fichter, M.M., Xepapadakos, F., Quadflieg, N., Geourgopoulou, E, & Fthenakis W.E. (2004). “A Comperative Study Of Psycopathology In Greek Adolescent In Germany And Greece In 1980 And 1998 18 Years Apart”. Euro Archives of Psychiatry Clinical Neurosciences, 254(1), 27-35.
Gökalp, Ö.T. (2011). “Türk İş Hukukunda Çocuk İşçi Çalıştırma”. Electronic Journal of VocationalColleges, 125-135.
Gökçen, C. ve Burçak Annagür, B. “Yurt Dışında Yaşayan Çocuk Ve Ergenlerin Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları Polikliniğine Başvuru Şikayetlerinin Ve Tanılarının Dağılımlarının İncelenmesi”. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 25, 258-262.
Gün, Z. ve Bayraktar, F. (2008). “Türkiye’deki İç Göçün Ergenlerin Uyumundaki Rolü”. Türk Psikiyatri Dergisi, 19 (2), 167-176.
Güngör, M. (2008). “Evrensel Bir Sorun Olarak Çocuk Suçluluğu Ve Sokakta Çalışan Ve Yaşayan Çocuklar”. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), 25- 43.
Güzel, S. (2013). “Göçmen Çocuklar Ve Denizli’de Yaşam Koşulları”. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E Dergisi, 1-36.
Harunoğulları, M. (2016). “Suriyeli Sığınmacı Çocuk İşçiler Ve Sorunları: Kilis Örneği”. Göç Dergisi, 3(1), 29-63.
He, Y., Bettez, S.C.& Levin, B.B. (2015). “Imagened Community Of Education: Voices From Refugees And Immagrants”. Urban Education, 1-29.
Heptinstall, E., Sentha, V, & Taylor E. (2004). “PTSD And Depression In Refugee Chidren: Associations With Premigration Trauma And Post Migration Stress”. European Child Adolescents Psychiatry, 13, 373-380.
ILO (2015). Georgia National Child Labour Survey.
file:///C:/Users/Toshiba/Downloads/Georgia_National_Child_Labour_Survey_Report_Final_WEB_20161003.pdf Erişim Tarihi: 11.02.2017
Janssen, M., Verhulst F.C., Bengi Arslan L., Erol N., Salter C.J, &Crijnen A. (2004). “Comparision of Self Reported Emotional And Behavioral Problems In Turkish Immigrant, Dutch And Turkish Adolescents”. Social Psychiatry, 39(2), 133-140.
Karaman, B. ve Özçalık, M. (2009). “Türkiye’de Gelir Dağılımı Eşitsizliğinin Bir Sonucu: Çocuk İşgücü”. Yönetim ve Ekonomi,14(1), 25-41.
Kızmaz Z. ve Bilgin R. (2010). “Sokakta Yaşayan/Çalışan Çocuklar Ve Suç:Diyarbakır Örneği”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 269-311.
Köse, S., Aslan, M., Başgül, S., Şahin S., Yılmaz Ş., Çıtak, Ş. vd.. (2011). “Bir Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Çocuk Psikiyatrisi Polikliniğe Yönlendirilen Adli Olgular”. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12, 221-225.
Küçükkalay, M., Dulupçu, M.A. ve Turunç, Ö. (2000). “Dünyada ve Türkiye’de Çocuk İşgücü İstihdamının Sorunları ve Önlenmesi”.Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(1), 103-118.
Levels, M.,& Dronkers, J. (2008). “Educational Performance Of Native And Immigrant Children From Various Countries Of Orijin”. Ethnic and Racial Studies, 31, 1404- 1425.
Manço, A. (2000). “Belçika’da Türklerin 40 yılı (1960-2000): Sorunlar, gelişmeler, değişmeler”. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi 1(1),124-133.
Mirsky, J. (2004). “Preparing Adolescents For Immigration A Group Intervention”. Child Youth Serv Rev, 26(4), 413-426.
Nicolai, S. (2003). Education in Emergencies.London: Save The Children.
Orellana, MF., Thorne, B., Chee, A, & Lam, WSE. (2001). “Transnational Childhoods: The Participation Of Children In Processes Of Family Migration”. Social Problems, 48,572-591.
Özen, Ş., Antar S., Özbulut Ö., Altındağ, A. ve Oto, R. (2001). “İç Göç Yaşayan Bir Grup Lise Öğrencisinde Ruhsal Belirti Şiddetinin Cinsiyetle İlişkisi”. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 8(3), 156-162.
Peterson, S.D. (2011). “Conflict, Education And Displacement”. An Interdisciplinary Journal, 1(1), 1-5.
Polat, G. (2007). “İç Göçün Çocuk Ruh Sağlığına Etkisi Ve Sosyal Hizmet Müdahalesi”. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 18(1), 89-106.
Polat Uluocak, G. (2009). “İç Göç Yaşamış Ve Yaşamamış Çocukların Okulda Uyumu”. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 36-44.
Punch, S. (2007). “Negotiating Migrant Identities: Young People In Bolivia And Arjentina”. Children Geographies, 5, 95-112.
Sakız, H. (2016). “Göçmen Çocuklar Ve Okul Kültürleri: Bir Bütünleştirme Önerisi”. Göç Dergisi, 3(1), 65-81.
Schölmerich, A., Leyendecher, B., Cıtlak, B., Caspar, U, & Jakel, J. (2008). “Assesment Of Migrant And Minority Children”.Journal of Psychology, 216, 187-194.
Sevim, Y. (2001). “Terör Nedeniyle Elazığ’a Göç Eden Ailelerin Çocuklarının Eğitim Durumu”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 259-268.
Sirin, S.R.,& Sirin, L. R. (2015). The Educational And Mental Health Needs Of Syrian Refugee Children. Washington DC: Migration Policy Instıtute.
Stevens, G.W.J.M., Volleberg, W.A.M., Pels, T.V.M. & Crijnen, A.A.M. (2005). “Predicting Externalizing Problems In Moraccan Immigrant Adolescents In The Netherlands”. Social Psychiatry, 40(7), 571-579.
Stuecker, J. (2006). Education of Refeguees. US: Parent Information Resource Center Program.
Şahin, C. (2001). “Yurt Dışı Göçün Bireyin Psikolojik Sağlığı Üzerindeki Etkisine İlişkin Kuramsal Bir İnceleme”. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 57-67.
Şeker, B.D. ve Arslan Z. (2015). “Eğitim Sürecinde Mülteci Çocuklar: Sosyal Psikolojik Bir Değerlendirme”. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 8(1), 86-105.
Şişman, Y. (2006). “Sokakta Çalışan Çocukların Yaşam Koşulları Ve Gelecek Beklentileri”. Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 251-276.
Tarricone, I., A.R., Attı, Salvoriti, F., Braca, M. & Ferrari, S. (2009). “PychoticSymptomsAnd General Health In Socially Disadvantaged Migrant Community In Bologna”. International Journal of Social Psychiatry, 55, 203-213.
UNHCR (2016). Türkiye’de UNHCR Gerçekler ve Rakamlar. http://www.unhcr.org/turkey/home.php?content=178 Erişim Tarihi: 11.02.2017
UNICEF (2016). Köklerinden Koparılanlar Raporu. http://www.un.org.tr/unicef-dunyada-koklerinden-koparilmis-neredeyse-50-milyon-cocuk-var/ Erişim Tarihi: 11.02.2017
Uysal, A. (2016). “Londra’daki Türkiyeli Çocukların Ulusaşırı Mekanlarda Duygusal Coğrafyaları”. Göç Dergisi, 3(1), 99-119.
Uzun, E.M. ve Bütün, E. (2016). “Okul Öncesi Eğitim Kurumlarındaki Suriyeli Sığınmacı Çocukların Karşılaştıkları Sorunlar Hakkında Öğretmen Görüşler”. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 1(1), 72-83.
Yates, R. (2010). “A Childrens Life on Mars: Investigating The Experience Of Newly Arriving Migrant Children”. Primary and Middle Years Educator, 8, 15-23.