Simmel’in Para Felsefesini Squid Game Dizisi ile Örneklendirmek
Modern dönemde para, her geçen gün daha fazla önem kazanmaktadır. Simmel’e göre modern toplumda para, birey ve toplum üzerinde bireyselleşme, nesnelleşme ve yabancılaşma bakımından etki bırakır. Bireyler para amaçlı kendi çıkarları doğrultusunda birbirleri ile etkileşime girerek toplumda bireyselleşmeye sebep olur. Para, bireylerin amaçlarını yerine getiren bir araç olarak görünerek nesnelleşmektedir. Ayrıca bireyler özüne ve toplumun benimsediklerine para uğruna yabancılaşmaktadır. Bu çalışmada Netflix platformunda kısa bir sürede yoğun bir izleyiciye sahip olan Squid Game dizisinde paranın, oyuncu karakterlerin birbirleri ile etkileşime girmeleri üzerindeki etkisi Simmel’in Para Felsefesindeki düşünceleri ile ilişkilendirilerek ele alınmıştır. Bu çalışmanın yöntemi tümdengelim olup içerik ve söylem analizi ile incelenmiş ve çalışmada sinematografik çözümleme yöntemi kullanılmıştır. Bu çalışmada, Simmel’in Para Felsefesinde bahsettiği bireyselleşme, nesnelleşme ve yabancılaşma kavramları ile dizideki yarışmacı karakterlerin birbirleri ile etkileşimde bulunmaları ve sergiledikleri davranışlar arasında bir ilişki olduğu sonucuna varılmıştır. Aynı zamanda Squid Game dizisi Simmel’in düşüncelerinin beyazperdeye yansıtılmış şekli gibi görünmektedir.
Anahtar Kelimeler:
Toplumsal etkileşim, birey, para, para felsefesi
The Examplifying of Simmel’s Philosophy of Money with the Series of Squid Game
___
- Akın, Ş. (2019). Muhafazakar girişimcilerde zenginleşme ve zihniyet dönüşümü Georg Simmel’in paranın felsefesi tezi çerçevesinde bir çalışma. Yayımlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Akyazı, A. (2019). Sosyal medya ve tüketim ilişkisi: popüler ünlülerin Instagram hesapları üzerine bir araştırma. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (21), 93-108.
- Arpa, H. İ. (2017). Role of televison in consumer society in night train and about a boy. Sosyal Bilimler Dergisi/Journal of Social Sciences, 41(2), 189-204.
- Arslan, A. (2001), Dünyada ve Türkiye’de medya gerçeği. Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Sosyoloji Bölümü (Yayına hazır kitap).
- Barrett, O., & Braham, P. (1995). Media, knowledge and power. London: Routledge.
- Çakı, C. (2019). Hipodermik iğne modeli bağlamında Nazi propagandasının Walt Disney çizgi filmlerinde eleştirisi. İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 292-307.
- Çelebi, E. (2014). Dijital sosyalleşme: Çevimiçi sosyalleşmenin sosyal bağlılık, kaygı, depresyon ve mutluluk üzerine etkileri, 'Dijital iletişim etkisi' uluslararası akademik konferans bildiri kitabı, İstanbul: İskenderiye Kitap, ss. 547-554.
- Dolgun, U. (2016). Kitle iletişim araçları ve yeni medya. 20 Aralık 2022 tarihinde https://www.researchgate.net/profile/UgurDolgun/publication/322386365_KITLE_ILETISIM_ARACLARI_VE_YENI_MEDYA/links/5a5733d00f7e9bf2a5376558/KITLE-ILETISIM-ARACLARI-VE-YENI-MEDYA.pdf adresinden alındı.
- Durkheim, É. (1684). The division of labor in society. New York: Free Press.
- Erjem, Y., & Çağlayandereli, M. (2006). Televizyon ve gençlik: yerli dizilerin gençlerin model alma davranışı üzerindeki etkisi. CÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 30(1), 15-30.
- Ferhat, S. (2016). Dijital dünyanın gerçekliği, gerçek dünyanın sanallığı bir dijital medya ürünü olarak sanal gerçeklik. Trt Akademi, 1(2), 724-746.
- Hatipler, M. (2017). Postmodernizm, tüketim, popüler kültür ve medya. Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, (1), 32-50.
- Hoşgör, K. (2020). Georg Simmel ve kültürün trajedisi. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, 19(1), 61-79.
- Jeanneney, J. N., (1998). Başlangıcımızdan günümüze medya tarihi, (Çev. E. Atuk). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Kahraman, F. (2018). Kesitlerden topluma bakabilmek: Georg Simmel sosyolojisi üzerine bir inceleme denemesi. Sosyoloji Dergisi, (37), 81-99.
- Karaca, M. (2007). Aileyi tehdit eden yeni bir tehlike: Sanal ilişkiler. Humanities Sciences, 2(3), 131-143.
- Laswell, H. D. (1948). The structure and function of communication in society. The Communication of Ideas.
- Marx, K. (1904). A contribution to the critique of political economy, Chicago: Progress Publishers.
- Marx, K. (1993). Ekonomi politiğin eleştirisine katkı (Çev. S. Belli). Ankara: Sol Yayınları.
- Marx, K. (2015). Kapital (Çev. M. Selik ve N. Satlıgan). İstanbul: Yordam Kitap.
- Mattoni, A., & Trere, E. (2014). Media practices, mediation processes and mediatization in the study of social movements, Communication Theory, 24(3), 252-271.
- Özelce, G. (2017). Simmel ve Marksizm arasında zayıf görünen güçlü bağlar. Uludağ Üniversitesi/İlahiyat Fakültesi Dergisi, 26(1), 133-149.
- Seçmen, E. A. (2018). Sinematografinin görsel anlatım kodları ve mekân kullanımının gerçekliğin oluşturulması bağlamında bir dönem dizisi incelemesi: Narcos örneği. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 4(2), 507-532.
- Simmel, G. (1990). Philosophy of money (Çev. T. Bottomore ve D. Frisby). London: Routledge.
- Simmel, G. (1996). Metropol ve tinsel yaşam. Cogito Üç Aylık Düşünce Dergisi, 81-91.
- Simmel, G. (2001), Metropol ve zihinsel yaşam (Çev. C. Ener). İstanbul: Metis Yayınları.
- Simmel, G. (2006). Modern kültürde çatışma (Çev. T. Bora, N. Kalaycı ve E. Gen). İstanbul: İletişim Yayınları.
- Simmel, G. (2014). Paranın felsefesi (Çev. Y. Alogan ve Ö. D. Aydın). İstanbul: İthaki Yayınları
- Simmel, G. (2015). Bireysellik ve kültür (Çev. Tuncay Birkan). İstanbul: Metis Yayınları.
- Thomas, M. J. (1997). Consumer market research: does it have validity some postmodern thoughts. Marketting Intelligence a Planning, 15(2), 54-59.
- Ülger, E. G. (2014). G. Simmel’de sınıfsal farklılığın nesnelleştiği bir alan: Moda felsefesi. Felsefe Dünyası, (59), 183-216.
- Weber, M. (1958). The Protestant ethic and the spirit of Capitalism. New York: Charles Scribner’s Sons.
- Yeğin, M. O. (2019). Irkçılık bağlamında ‘Elite’ dizi filminin eleştirel söylem analizi. Opus Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 17(34), 1489-1521.
- Başlangıç: 2020
- Yayıncı: Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi