SİVRİHİSAR YENİDOGAN SEPİYOLİTİ KULLANILARAK İNCE KARO ÜRETİM OLANAKLARININ ARAŞTIRILMASI

Bu araştırmada; Sivrihisar Yenidogan kahverengi sepiyolitinin karakterizasyonu yapılmışdaha sonra yer karosu massesinde kullanılabilme olanakları araştırılmıştır. Çalışmalar dörtaşamada yapılmıştır. 1. aşamada sepiyolit Kütahya Seramik yer karosu massesine %5, %10,%15, %20 ve %25 oranlarında ilave edilmiştir. 2. aşamada yer karosu ana hammaddeleriolan kuvars, feldspat ve kil yerine belirli oranlarda sepiyolit ilave edilmiştir. 3. ve 4.aşamalarda geliştirme reçetelerinde Kütahya Seramik yer karosu massesindeki hammaddeoranları değiştirilerek iyileştirmeler yapılmaya çalışılmıştır. İlk üç aşamada karoörneklerinin kalınlığı 6 mm, 4. aşamada ise 3 mm olarak basılmıştır. Karo örnekleri ilk ikiaşamada 1200°C’ de 3. ve 4. aşamada 1200°C ve 1125 °C’ de yer ve duvar karosu pişirimfırınlarında pişirilerek fıziko-mekaniksel deneyleri yapılmıştır.Sonuçlara göre; Kütahya Seramik yer karosu massesine göre 6 nolu reçetede, kurumukavemeti yarı yarıya düşük, pişme küçülmesi yaklaşık %1, pişme mukavemeti 1200°C’de 25 kg/cm2 daha yüksek, porozite, su emme ve deformasyon değerleri hemen hemenyakın değerlerde çıkmıştır.

An Investigation on the Production of Thin Tile Using Sivrihisar Yenidogan Sepiolite

In this study; the characterization of the Yenidogan brown sepiolite was carried out. Theutilization of the brown sepiolite as floor tile raw material was tested. Studies wereconducted in four steps. In the first step, the sepiolite was added to Kütahya Ceramic (KC)floor tile recipe as 5%, 10%, 15%, 20% and 25%. In the other following steps, instead offloor tile raw materials of KC such as quartz, feldspar and clay, sepiolite was added inKütahya Ceramic floor tile recipe. In first three steps, floor tile thickness of the specimenwas 6mm. In fourth step the thickness was 3mm. Floor tile sample was fired at 1200°C inthe first two steps. In the third and fourth steps, floor tile samples were fired at 1200°C and1125°C. The tiles sample were tested physically and mechanicaly.In conclusion, the analyses result of the sample no 6 among the specimens was the mostclosest sample with respect to KC’ s specimen in terms of firing shrinkage, firing strength,porosity, water absorption and defonnation (except for the drying strength).

___

  • Bavkul, M. C., Işık, İ., Sağdıç, F., Akan, T., 1997, ÇKTM ile sepiyolitin ısıl iletkenlik katsayısının belirlenmesi ve bakır-sepiyolit yüzeyinin termal görüntüsü: VIII. Ulusal Kil Sempozyumu bildiriler kitabı, s.187-194, Kütahya
  • Baykara, T. ve Göktaş, A., 1987, Sepiyolit: Seramik malzeme olarak sinterleme davranımı ve fiziksel özellikleri, III. Ulusal kil sempozyumu, Ankara, 167p.
  • Çınar, M., 1998, Anyonik reaktiflerin sepiyolit tarafından adsorplanma mekanizması: İTÜ Fen Bil. Ens. Yüksek Lisans Tezi, 128s., (yayınlanmamış), İstanbul
  • Jones, B. F. and Galan, E., 1988, Hydrous phyllosilicates (exclusive of micas) In: S.W. Bailey (Editör), Sepiolite and Polygorskite. Reviews in Mineralogy, 19. Mineralogical Society of America, pp., 631-667
  • Işık, İ., 1995, Lületaşı, (Meerschaum) atıklarının pipo filtresi olarak kullanılabilirliği ve aktif karbon filtre ile karşılaştırılması, Endüstriyel Hammaddeler Sempozyumu, İzmir, 247- 255s.
  • Sarıiz, K. and Işık, İ., 1995, Meerschaum from Eskişehir province, Turkey: GEMS &GEMOLOGY, Spring, p.42-51
  • Yıldız, M. H., 1997, Sivrihisar (Eskişehir) sepiyolitlerinin seramik bünyelerde kullanım olanaklarının araştırılması: DPÜ, Fen Bilimleri Ens. Yüksek Lisans Tezi, (yayınlanmamış), 59s., Kütahya