Türkiye’deki Manihey Harfli Eski Uygurca Neşirler İçin Harfçevrim ve Yazıçevrim Kılavuzu

Transliteration (< trans + literation) is the spelling of words from one script with characters from the another. Transcription (< trans + scription) is the representation of the sound of words in a language using any set of symbols you may care to invent or borrow for the purpose. The article deals with the characters of transliteration and transcription for editing of Old Uygur texts with the Manichean script in Turkey.

A Manual of Transliteration and Transcription for Old Uyghur Editions with the Manichean Script in the Turkey

Transliteration (< trans + literation) is the spelling of words from one script with characters from the another. Transcription (< trans + scription) is the representation of the sound of words in a language using any set of symbols you may care to invent or borrow for the purpose. The article deals with the characters of transliteration and transcription for editing of Old Uygur texts with the Manichean script in Turkey.

___

  • Ariz, E. (2011). Bibliographie der in der VR China verfassten Arbeiten über den Manichäismus. In Özertural, Z. & Wilkens, J. (Eds.), Der östliche Manichäismus, Gattungs- und Werksgeschichte, Vorträge des Göttinger Symposiums vom 4./5. März 2010 (pp. 193-222). De Gruyter.
  • Bang, W. (1923). Manichaeische Laien-Beichtspiegel. Le Muséon, 36, 137-142.
  • Clark, L. (1982). The Manichean Turkic Pothi-Book. Altorientalische Forschungen, 9, 145-218.
  • Clark, L. (1997). The Turkic Manichaean Literature. In Mirecki, P. & BeDuhn, J. (Eds.), Emerging from Darkness: Studies in the Recovery of Manichaean Sources (pp. 89-141). Brill.
  • Clark, L. (2013). Uygur Manichaean Texts, Texts-Translations-Commentary II: Liturgical Texts. Brepols Publishers.
  • Clark, L. (2017). Uygur Manichaean Texts, Texts-Translations-Commentary III: Ecclesiastical Texts. Brepols Publishers.
  • Clauson, Sir G. (1962). Turkish and Mongolian Studies. Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland.
  • Clauson, Sir G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish. Oxford University Press.
  • Durkin-Meisterernst, D. (2000). Erfand Mani die manichäische Schrift? In Emmerick, R. E. et al. (Eds.), Studia Manichaica, IV. Internationaler Kongreß zum Manichäismus, Berlin 14.-18. Juli 1997 (pp. 161-178). De Gruyter.
  • Durkin-Meisterernst, D. (2014). Grammatik des Westmitteliranischen (Parthisch und Mittelpersisch). Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.
  • Erdal, M. (1991). Old Turkic Word Formation, a Functional Approach to the Lexicon I-II. Harrassowitz Verlag. Erdal, M. (2004). A Grammar of Old Turkic. E. J. Brill.
  • Fariwar-Mohseni-Najafi, J. (2005). Die manichäische Schrift der mitteliranischen Sprachen. Peter Lang Europäischer Verlag der Wissenschaften.
  • Fedakâr, D. (1991). Das Alttürkische in sogdischer Schrift Textmaterial und Orthographie (Teil I). Ural-Altaische Jahrbücher: Neue Folge, 10, 85-98.
  • Hamilton, J. R. (1971). Manuscrits ouïgours de Touen-Houang, le conte bouddhique du bon et du mauvais prince en version ouïgoure: manuscrits ouïgours de Touen-Houang. Klincksieck.
  • Hazai, G. & Zieme, P. (1970). Zu einigen Fragen der Bearbeitung türkischer Sprachdenkmäler. Acta Orientalia, 32, 125-140.
  • Henning, W. B. (1958). Mitteliranisch. In Spuler, B. (Ed.), Handbuch der Orientalistik: İranistik (pp. 20-130). E. J. Brill.
  • Kara, G. (1996). Aramaic Scripts for Altaic Languages. In Daniels, P. T. & Bright, W. (Eds.), The World’s Writing Systems (pp. 536-558). Oxford University Press.
  • Knüppel, M. (2002). Zu -”/-ww/-yy in manichäisch-türkischen Texten. Materialia Turcica, 23, 45-52.
  • Knüppel, M. (2014). Betrachtungen zum zeilenfüllenden H im ‹‹Manichäischen Pothī-Buch››. In Mirsultan, A. et al. (Eds.), Eski Türkçeden Çağdaş Uygurcaya, Mirsultan Usman’ın Doğumunun 85. Yılına Armağan (pp. 163-165). Kömen Yayınları.
  • Le Coq, A. von (1909). Köktürkisches aus Turfan. (Manuskriptfragmente in köktürkischen „Runen“ aus Toyoq und Idiqut-Schähri [Oase von Turfan]). Sitzungberichte der Königlich Preussischen Akademie der Wissenschaften (pp. 1047-1061).
  • Le Coq, A. von (1911). Türkische Manichaica aus Chotscho I. Abhandlungen der Königlich Preußischen Akademie der Wissenschaften.
  • Le Coq, A. von (1922). Türkische Manichaica aus Chotscho III: nebst einem christlichen Bruchstück aus Bulayıq. Abhandlungen der Königlich Preußischen Akademie der Wissenschaften.
  • Lidzbarski, M. (1916). Die Herkunft der manichäischen Schrift. Sitzungsberichte der Königlich Preussischen Akademie der Wissenschaften (pp. 1213-1222).
  • Moriyasu, T. (1991). ウイグル=マニ教史の研究 [A Study on the History of Uighur Manichaeism: Research on Some Manichaean Materials and their Historical Background]. 大阪大学文学部紀要 [Memoirs of the Faculty of Letters Osaka University], 31-32, 1-248.
  • Moriyasu, T. (2004). Die Geschichte des uigurischen Manichäismus an der Seidenstraße: Forschungen zu manichäischen Quellen und ihrem geschichtlichen Hintergrund. Übers. von Ch. Steineck. Harrassowitz Verlag.
  • Müller, F. W. K. (1904a). Handschriften-Reste in Estrangelo-Schrift aus Turfan, Chinesisch-Turkestan [I]. Sitzungsberichte der Königlich Preußischen Akademie der Wissenschaften (pp. 348-352).
  • Müller, F. W. K. (1904b). Handschriften-Reste in Estrangelo-Schrift aus Turfan, Chinesisch-Turkestan II. Abhandlungen der Königlich Preußischen Akademie der Wissenschaften (pp. 1-117).
  • Röhrborn, K. (1983). Zu einem dialekt-differenzierenden Lautübergang im Alttürkischen. Materialia Turcica, 7/8, 295-305.
  • Röhrborn, K. (2010). Uigurisches Wörterbuch, Sprachmaterial der vorislamischen türkischen Texte aus Zentralasien I/1: ab- äzüglä-. Franz Steiner Verlag.
  • Röhrborn, K. (2015a). Uigurisches Wörterbuch, Sprachmaterial der vorislamischen türkischen Texte aus Zentralasien II/1: a-asvık. Franz Steiner Verlag.
  • Röhrborn, K. (2015b). Clark, Larry: Uygur Manichaean Texts. Texts, Translations, Commentary. Volume II: Liturgical Texts. Turnhout: Brepols 2013. X, 372 S. 4° 1/4 Corpus Fontium Manichaeorum. Series Turcica 2. Lw. € 100,00. ISBN 978-2-503-55024-4. Orientalistische Literaturzeitung, 110(2), 169-171. (Rezension)
  • Röhrborn, K. (2016). Turkologie, Iranistik und das Uigurische Wörterbuch. In Hauenschild, I. et al. (Eds.), Eine hundertblättrige Tulpe: Bir ṣadbarg lāla, Festgabe für Claus Schönig (pp. 389-396). Klaus Schwarz Verlag.
  • Röhrborn, K. (2018). Die Umschrift des Uigurischen: die Berliner Schulen und das uigurische Wörterbuch. In Gulácsi, Z. (Ed.), Language, Society, and Religion in the World of the Turks, Festschrift for Larry Clark at Seventy-Five (pp. 99-115). Brepols Publishers.
  • Semet, A. (2011). Die chinesischen Forschungen zum iranischen und zum uigurischen Manichäismus. In Özertural, Z. & Wilkens, J. (Eds.), Der östliche Manichäismus, Gattungs- und Werksgeschichte, Vorträge des Göttinger Symposiums vom 4./5. März 2010 (pp. 223-234). De Gruyter.
  • Skjaervø, P. O. (1996). Aramaic Scripts for Iranian Languages. In Daniels, P. T. & Bright, W. (Eds.), The World’s Writing Systems (pp. 515-535). Oxford University Press.
  • Sundermann, W. (1985). Schriftsysteme und Alphabete im alten İran. Altorientalische Forschungen, 12(1), 101-113.
  • Tekin, Ş. (1963). Mani Dininin Uygurlar Tarafından Devlet Dini Olarak Kabul Edilişinin 1200. Yıldönümü Dolayısı İle Birkaç Not (762-1962). Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1962, 1-11.
  • Tekin, T. (1984). Çeşitli Alfabelerle Türkçe Yazılar: Manihey Alfabesiyle Türkçe. Tarih ve Toplum, 116, 6-10 (390-395).
  • Tongerloo, A. van & Knüppel, M. (2014). Schriftsymbolistische Deutungen der Verwendung des Graphems ta in manichäischer Schrift. Wiener Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes, 104, 199-204.
  • Uçar, E. (2018). Bilge Kagan (Doğu 41) Yazıtındaki NIñTYn İbaresi Üzerine. Journal of Old Turkic Studies, 2(1), 67-83.
  • Uçar, E. (2020). Türkiye’deki Eski Uygurca Metin Neşirleri İçin Kullanılacak Harfçevrim ve Yazıçevrim Kılavuzu. Journal of Old Turkic Studies, 4(1), 231-250.
  • Volker, A. et al. (2000). Bibliographie alttürkischer Studien. Ausgewählt und chronologisch angeordnet. Nebst einem Anhang: Alphabetisches Siglenverzeichnis zu Klaus Röhrborn: Uigurisches Wörterbuch, Lieferung 1-6 (1977-1998). Harrassowitz Verlag.
  • Wilkens, J. (2000). Alttürkische Handschriften Teil 8: Manichäisch-türkische Texte der Berliner Turfansammlung. Verzeichnis der Orientalischen Handschriften XIII/16. Franz Steiner Verlag.
  • Zieme, P. (1969). Unterschungen zur Schrift und Sprache der manihäisch-türkischen Turfantexte. Humboldt-Universität Berlin. (ungedruckte Dissertation)
  • Zieme, P. (1975). Manichäisch-türkische Texte, Texte, Übersetzung, Anmerkungen, mit 178 Faksimiles auf 56 Tafeln. Berliner Turfantexte 5. Akademie Verlag.
  • Zieme, P. (1997). VIII. Anhang: Ein türkisches Fragment des “Sermons von der Seele” (Windgott). In Sundermann, W. (Ed.), Der Sermon vom Licht-Nous (pp. 186-189). Berliner Turfantexte 17. Brepols Publishers.