Türkçede Eyleyensiz Fiiller

The term of impersonal verb to be used to describe the verbs that do not need any subject to be realized. Until this time, there is no an examine in details about condition of impersonal verbs in Turkish. The reason for this is based on the idea that impersonal verbs are not available in Turkish. However, the results of this article has been revealing that previously mentioned the idea should be criticized. The topic was handled around three important questions: What is impersonal verb? What is the reason for being of impersonal verbs? Are impersonal verbs available in Turkish? We think, the answers given to these questions will contribute to both theoretical linguistics and grammar studies of Turkish.

Anahtar Kelimeler:

impersonal verbs, Turkish, active voice

Impersonal Verbs in Turkish

Keywords:

impersonal verbs, Turkish, active voice,

PDF

___

ADIVAR, A. (2000). Tarih Boyunca İlim ve Din, 3. Baskı, İstanbul: Remzi Kitabevi.
AKDERİN, F. (2015). Platon: Timaios, Ankara: Say Yayınları.
ARSLAN, A. (2016). İlkçağ Felsefe Tarihi: Aristoteles III, 5. Baskı, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
ATALAY, B. (1985). Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi II, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
AYTAÇ, G. (2011). Klasik Alman Dil Felsefesi Metinleri: Herder, Fichte ve Humboldt, Ankara: Phoenix Yayınevi.
BABÜR, S. (2005). Aristoteles: Fizik, 3. Baskı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
CLAUSON, Sir G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish, Oxford: Oxford University Press.
DANKOFF, R. & J. KELLY (1984). Mahmut el-Kāşгarī: Compendium of the Turkic Dialects (Dīvān Luγāt at-Türk) II, Harvard: Harvard University Press.
DENİZ YILMAZ, Ö. (2012). “Türkçe Kelime Çekimi Ulamları Dizgesi Üzerine: Fiil Çekimi Ulamları”, Dil Araştırmaları, 11: 105-129.
ERCİLASUN, A. B. & Z. AKKOYUNLU (2014). Kâşgarlı Mahmud: Dîvânu Lugâti’t-Türk, Giriş-Metin-Çeviri-Notlar-Dizin, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
ERDEM, M. & G. COSUN (2013). “Divânü Lügâti’t-Türk’te Ettirgen Yapılar”, Kahraman Maraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10/1: 49-58.
IŞIK, G. (2012). “L. Tesniere’in Yapısal Sözdizimine Göre İtalyanca ve Türkçede Eylem Yapılarının Karşılaştırılması”, Dilbilim, 6: 71-83.
KALYUTA, A. (2004). Dil Bilimi Terimleri Sözlüğü, İstanbul: Multilingual Yayınları.
KARABACAK, E. (2002). Bergamalı Kadri: Müyessiretü’l-Ulûm: Giriş-Metin-Sözlük-Terimler Dizini-Tıpkı Basım, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
ULAŞ, S. E. (2002). Felsefe Sözlüğü, Haz. A. BÂKİ GÜÇLÜ et al., Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
ÜLKEN, H. Z. (1953). “Cemiyet ve Dil (Dil Araştırmalarına Rehber Olmak Bakımından)”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1953: 29-44.