İki uçlu manide inatçı tardiv diskinezi olgusu

Bay CK 49 yaşında iki uçlu bozukluk tip 1 tanısı ile takipli, depresif dönemi olmayan Çin’li erkek hasta. Takibinde tam düzelme hiçbir zaman gelişmeyen hastanın hastalığına karşı içgörü azlığından dolayı 3 kere yatırılarak tedavi edildi. Hastanın beklenmeyen tardiv diskinezisi hipomanik dönemde hastalığının 15. yılından sonrasında ilk defa ortaya çıktı. Bu haraketler son manik döneminde arttı ve devamlılık gösterdi ve ayrıca manik dönemin gerilemesi ile belirtiler kayboldu. Manik dönemdeki tardiv diskinezinin görünümü ile ilgili vaka sunumları dopamin-reseptör aşırı duyarlılığı ile açıklanırken diğerlerinde hareketler sadece depresif dönemde oluşur. Bizim vakamızda tardiv diskinezi riski hastanın ilerlemiş yaşı, geçmiş dönemdeki manik hecmelerin varlığı, depresif dönemlerin olmayışı ve lityum ile ilişkili uzamış yetersiz tedavi ile artmıştır. Bay CK’nın son manik dönemin tedavisi ile işlevselliğinin en iyi seviyesine ulaştı ve sonraki tardiv diskinezi tekrarlanması önlendi.

Anahtar Kelimeler:

iki uçlu bozukluk, mani, depresyon, inatçı tardiv diskinezi

A case of persistent tardive dyskinesia in bipolar mania

Mr. CK, a 40-year-old Chinese gentleman is a Bipolar I Disorder patient with no history of depressive episodes. He had never achieved full remission and had 3 previous admissions for manic episodes due to poor insight to his illness. Patient experienced his first manifestation of unexpected tardive dyskinesia in the hypomanic phase after more than 15 years. The movement persisted and was exacerbated by his recent manic episode and almost disappeared when the manic symptoms resolved. There were case reports of the appearance of tardive dyskinesia in manic phase associated with dopamine-receptor supersensitivity, while in others the movement occurred in the depressive phase only. In this case, the risk of tardive dyskinesia increased with patient’s advancing age, with past history of multiple manic relapses and no depressive episode and with the prolonged inadequate treatment with lithium. Mr. CK attained optimum level of functioning and further recurrence of tardive dyskinesia was prevented with the remission of his recent manic episode.

Keywords:

bipolar disorder, mania, depression, persistent tardive dyskinesia,

PDF

___

Waddington JL, Brown K, O’Neill J, McKeon P, Kinsella A. Cognitive impairment, clinical course and treatment history in out-patients with bipolar affective disorder: relationship to tardive dyskinesia. Psychological Medicine 1989;19:897-902.
Potter RW, Linkowski P, Mendlewicz J. State-dependent tardive dyskinesia in manic-depressive illness. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1983;46:666-8.
Karaaslan MF, Oguz A, Esel E. Mood-dependent tardive dyskinesia: A case report. Erciyes Med J. 1994; 16:396-9.
Scappa S, Teverbaugh P, Ananth J. Episodic tardive dyskinesia and parkinsonism in bipolar disorder patients. Can J Psychiatry 1993;38:633-4.
Cavazzoni PA, Berg PH, Kryzhanovskaya LA, Briggs SD, Roddy TE, Tohen M, Kane JM. Comparison of treatment-emergent extrapyramidal symptoms in patients with bipolar mania and schizophrenia during olanzapine clinical trials. J Clin Psychiatry 2006;67:107-13.
Keck PE, McElroy SL, Strakowski SM, Soutullo CA. Antipsychotics in the treatment of mood disorders and risk of tardive dyskinesia. J Clin Psychiatry 2000;61:33-8.
Kane JM. Tardive dyskinesia in affective disorders. J Clin Psychiatry 1999;60:43-7.
Khanna R, Das A, Damodaran SS. Prospective study of neurolepticinduced dystonia in mania and schizophrenia. Am J Psychiatry 1992;149:511-3.
Mukherjee S, Rosen AM, Caracci G, Shukla S. Persistent tardive dyskinesia in bipolar patients. Arch Gen Psychiatry 1986;43:342-6. Seeman P. Atypical Antipsychotics: Mechanism of Action. Can J Psychiatry 2002;47:27-38.