ARZU MORKOYUNLU YÜCE, ARİF GÖNÜLOL, Ömer Osman ERTAN, ŞEBNEM ERKEBAY

Hereke Deresi Alg Florası (Kocaeli-Türkiye)

Akuatik ekosistemlerin besin zincirinde algler oldukça önemlidir. Lotik ve lentik ekosistemlerin biyoçeşitliliğinin belirlenmesinde incelenmeleri gerekmektedir. Hereke Deresi’nin epilitik ve planktonik florasını tespit etmek amacıyla 4 istasyon seçilmiştir. Bu çalışma Ocak 2015 – Kasım 2015 tarihleri arasında mevsimsel olarak gerçekleştirilmiştir. Hereke Deresinde yapılan bu araştırmada, 20 takson Bacillariophyta, 2 takson Chlorophyta, 2 takson Cyanobacteria (= Cyanophyta) ve 1 takson Charophyta bölümlerine ait olmak üzere toplam 25 takson tespit edilmiştir. Alg florasının % 80 Bacillariophyta grubu üyelerinden oluşmaktadır. Su sıcaklığı 8,10 – 17,1°C, çözünmüş oksijen 8,2 – 9,4 mg/L, pH 6,95 – 8,10, elektriksel iletkenliği 382,09 - 447 μS/cm olarak tespit edilmiştir. Az sayıda alg taksonunun bulunmasında derenin akış hızının etkili olduğu düşünülmektedir.

The Algae Flora of Hereke Stream (Kocaeli -Turkey)

Algae are very important for the nutritional chain for aquatic ecosystems. They should also be examined to determine biodiversity in lotic and lentic ecosystems. In order to study the epilithic and planktonic algal flora of Hereke Stream, four stations were selected. The study was carried out seasonally between January 2015 and November 2015. In the algological study conducted at Hereke Stream; A total of 25 taxa were identified, 20 of which belong to Bacillariophyta, 2 belong to Chlorophyta, 2 belong to Cyanobacteria (= Cyanophyta) and 1 belong to Charophyta. 80 % of the total algal flora of was represented by members of Bacillariophyta . Water temperature were measured as 8.10 – 17.1 °C, dissolved oxygen 8.2-9.4 mg/L, pH 6.95-8.10, and electrical conductivity 382 - 447 μS / cm. It is thought that the flow rate of the stream is effective in the presence of a few algal taxa.

PDF

___

Anonim. 2017a. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Coğrafi Bilgi sistemleri Genel Müdürlüğü; [Erişim tarihi Eylül 2017]. Erişim Adresi: https://www.csb.gov.tr/gm/cbs Anonim. 2017b. Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Su Yönetimi Genel Müdürlüğü; [Erişim tarihi: Ekim 2017].Erişim adresi: http://suyonetimi.ormansu.gov.tr
Altuner Z, Gürbüz H. 1991. Karasu (Fırat) Nehri epipelik alg florası üzerinde bir araştırma. Doğa -Turk J Bot.. 15(1991): 253-267.
Atıcı T, Yılmaz M, Gül A, Kuru M. 2003. Delice ırmağı algleri. G Ü Fen Bilimleri Dergisi. 16(1):9-17.
Aysel V. 2005. Check-list of the freshwater algae of Turkey. J Black Sea / Mediterranean Environment. 11(1): 1-124.
Brummit RK, Powell CE. 1992. A list of authors of scientific names of plants, with recommended standard forms of their names, including abbreviations. Royal Botanic Gardens. Kew. 732 p.
Çiçek NL, Ertan ÖO. 2015. Köprüçay Nehri (Antalya) su kalitesinin epilitik diyatomelerle belirlenmesi. Ege J Fish Aquat Sci. 32(2): 65-78. doi: 10.12714/egejfas.2015.32.2.03
Dere Ş, Karacaoğlu D, Dalkıran N. 2002. Nilüfer Çayı (Bursa) epifitik algleri üzerinde bir araştırma. Turk J Bot. 26(4): 219-234.
Ertan OÖ, Morkoyunlu A. 1998. Aksu Deresi’nin alg florası (Isparta-Türkiye). Turk J Bot. 22(4): 239-256.
Gönülol A, Arslan N. 1992. Samsun-İncesu Deresi’nin alg florası üzerinde araştırmalar. Doğa - Turk J Bot. 16(1992): 311-334.
Guiry MD, Guiry GM. 2017. Algae base. World-wide electronic publication, National University of Ireland, Galway. [Erişim tarihi 3 Kasım 2017]. Erişim Adresi: http://www.algaebase.org.
Husted F. 1985. The pennat diatoms, translation of husted ‘DieKieselalgen, 2.Teil’ with supplement by Norman G. Jensen, Koenigstein:Koeltz Scientific Books 918p.
Kara H, Şahin B. 2001. Epipelic and Epilithic algae of Değirmendere River (Trabzon-Turkey). Turk J Bot. 25(4): 177-186.
Kalyoncu H, Barlas M, Ertan ÖO. 2009. Aksu Çayı' nın su kalitesinin biotik indekslere (diyatomlara ve omurgasızlara göre) ve fizikokimyasal parametrelere göre incelenmesi, organizmaların su kalitesi ile ilişkileri. TÜBAV Bilim Dergisi. 2(1): 46-57.
Kolaylı S, Baysal A, Şahin B. 1998. Şana Deresi (Trabzon/Türkiye) epipelik ve epilitik algleri üzerinde bir araştırma. Turk J Bot. 22(3): 163-170.
Krammer K, Lange-Bertalot H. 1991a. Süßwasserflora von Mitteleuropa. Bacillariophyceae, band 2/3, 3. Teil: Centrales, Fragillariaceae, Eunoticeae, Stuttgart :Gustav Fischer Verlag 576 p.
Krammer K, Lange-Bertalot H. 1991b. Süßwasserflora von Mitteleuropa. Bacillariophyceae, band 2/4, 4. Teil: Achnanthaceae Kritische Ergänzungen zu Navicula (Lineolatae) und Gomphonema Gesamtliteraturverzeichnis, Stuttgart:Gustav Fischer Verlag 436 p.
Krammer K, Lange-Bertalot H. 1999a. Süßwasserflora von Mitteleuropa. Bacillariophyceae, band 2/1, 1. Teil: Naviculaceae , Berlin:Spectrum Academicher Verlag 876 p.
Krammer K, Lange-Bertalot H. 1999b. Süßwasserflora von Mitteleuropa. Bacillariophyceae, band 2/2, 2. Teil: Bacillariaceae, Epithemiaceae, Surirellaceae, Berlin:Spectrum Academicher Verlag. 610 p.
Omar WM. 2010. Perspectives on the use of algae as biological indicators for monitoring and protecting aquatic environments, with special reference to Malaysian freshwater ecosystems. Trop Life Sci Res. 21(2): 51-67.
Özler HM, Karaman S. 2011. Gebze ve Dilovası’nın (Kocaeli) hidrojeolojik incelenmesi. Fiziki coğrafya araştırmaları: sistematik ve bölgesel. İstanbul:Türk Coğrafya Kurumu Yayınları. s.131-180.
Patrick R, Reimer CW. 1966. The diatoms of the United States I. Philadelphia:Academy of Natural Sciences 688 p.
Patrick R, Reimer CW. 1975. The diatoms of the United States II. Philadelphia:Academy of Natural Sciences 213 p.
Prescott GW. 1973. Algae of the Western Great Lakes area. Dubuque Iowa:VM. C. Brown, Company, Publishers 977 p.
Solak CN, Barinova S, Acs E, Dayıoğlu H. 2012. Diversity and ecology of diatoms from Felent creek (Sakarya River Basin) Turkey. Turk J Bot. 36(2): 191-203. doi: 10.3906/bot-1102-16
SKKY (Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliği). 2004. Su kirliliği kontrolü yönetmeliği. Ankara. Resmi Gazete Tarihi: 31.12.2004, Resmi Gazete Sayısı: 25687
Şen B, Toprak G, Alp M, Özrenk F. 1996. A Study on Epiphytes of Cladophora glomerata (L.) Kütz. 1st. Europen Phycological Congress; Cologne, Germany.
Tokatlı C, Dayıoğlu H. 2011. Use of epilithic diatoms to evaluate water quality of Murat Stream (Sakarya River basin, Kütahya): different saprobity level sand ph status. JABS. 5(2): 55-60.
Tornés E, Cambra J, Gomà J, Leira M, Ortiz R, Sabater S. 2007. Indicator taxa of benthic diatom communities: a case study in Mediterranean streams, Ann Limnol. - Int J Lim. 43 (1): 1-11. doi:10.1051/limn/2007023
Ulusoy Y. 2017. Enerji ve algler (mikro ve makro algler). Uludağ Üniversitesi, Teknik Bilimler MYO. Powerpoint sunum. [Erişim tarihi: Eylül 2017]. Erişim Adresi: http://yahyau.home.uludag.edu.tr.
Varol M, Şen B. 2014. Dicle Nehri’nin planktonik alg florası. Journal of Fisheries Sciences.com, 8(4): 252-264. doi: 10.3153/jfscom.201431
Yıldız K. 1984. Meram Çayı alg toplulukları üzerinde araştırmalar Kısım 1. Fitoplankton topluluğu. S.Ü. Fen Fak Fen Dergisi. 3(1): 213-217.
Yıldız K. 1985. Meram çayı alg toplulukları üzerinde araştırmalar, Kısım-III. Sedimanlar üzerinde yaşayan algler. Doğa Bilim Dergisi. 9(2): 428-434.