___

• Akdağ, M. (2005). Toplam Kalite Yönetimi ve Örgüt İçindeki Yeri, Selçuk İletişim, 4(1): 159-170. Aktan, C. C. ve Gencel, U. (2007). Yükseköğretimde Akreditasyon, İzmir Yaşar Üniversitesi Yayını, 25 Ekim 2015 tarihinde http://www.canaktan.org/egitim/akreditasyon/aktanakredit.pdf: adresinden erişildi. Balay, R. (2004). Küreselleşme, Bilgi Toplumu ve Eğitim, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2): 61-82. Başanbaş, Ş. (2013). Algılanan Kalite İle Müşteri Tatmini Arasındaki İlişki: Filtre Kullanıcıları Üzerine Yapılan Amprik Bir Çalışma, Akademik Bakış Dergisi, 34. 28 Ekim 2015 tarihinde http://www.acarindex.com/dosyalar/makale/acarindex-1423867874.pdf adresinden erişildi. Bingöl, B. (2012). Üniversite Özerkliğinin Değişen Tanımı ve Üniversitelerin Yeniden Yapılandırılması, Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(2): 39-75. Bumin, B., & Erkutlu, H. (2002). Topam Kalite Yönetimi ve Kıyaslama (Benchmarking) İlişkileri, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (1): 83-100. Büyüköztürk, Ş. (2008). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Celep, C. (2007). Okullarda bilgi yönetim kültürü geliştirmede okul yöneticilerinin rolü, Eğitime Bakış Dergisi, 8: 15-21. Eroğlu, E. (2003). Toplam Kalite Yönetimi Uygulamalarının Yapısal Eşitlik Modeli İle Analizi, (YayınlanmamışDoktora Tezi) İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Sayısal Yöntemler Bilim Dalı, İstanbul. Garvin, D. A. (1998). Managing Quality. New York: The Free Press. Hacıefendioğlu, Ş. ve Koç, Ü. (2009). Hizmet Kalitesi Algılamalarının Müşteri Bağlılığına Etkisi ve Fast-Food Sektöründe Bir Araştırma, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(18): 146-167. http://www.oocities.org/vsametoglu24/VahitSametoglu_Yazi-066.pdf. 30 Ekim 2015 tarihinde alındı. Işığıçok, E. (2004). Toplam Kalite Yönetimi Bakış Açısıyla İstatistiksel Kalite Kontrol. Bursa : Ezgi Kitabevi. Kalaycı, N. (2008). Yükseköğretimde Uygulanan Toplam Kalite Yönetimi Sürecinde Gözardı Edilen Unsurlardan TKY Merkezi ve Eğitim Programları, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2): 163-188. Karaca, E. (2008). Eğitimde Kalite Arayışları ve Eğitim Fakültelerinin Yeniden Yapılandırılması, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (21): 61-80. Karahan, M. (2014). Yükseköğretimde Kalite Yönetim Sistemi Toplam Kalite Yönetimi Bağlamında Değerlendirilmesi: Selçuk Üniversitesi Hadim ve Sarayönü Meslek Yüksekokulları Örneği, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 28(3): 23-41. Karakaş, S. (2012). Cep Telefonu Pazarında Müşteri Sadakatinin Yapısal Eşitlik Modellemesi İle İncelenmesi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1-23. Karcıoğlu, R., & Biçer, E. (2013). Toplam Kalite Yönetiminin İşletme Maliyetleri Üzerine Etkisi: Kalite Belgesi Öncesi ve Sonrası Dönem Karşılaştırması, Muhasebe ve Denetime Bakış, 125. Kıngır, S. (2006). Toplam Kalite Yönetimi.Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Meraler, S., ve Adıgüzel, A. (2012). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Yükseköğretimdeki Kaliteye İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (9): 123-144. Okçu, V. (2008). Eğitimde Toplam Kalite Yönetiminin Uygulanması, Milli Eğitim (179): 283-392. Özdemir, S. (2001). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi, Manas Üniveritesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2): 253-270. Özer, M., Gür, B., ve Küçükcan, T. (2010). Yükseköğretimde Kalite Güvencesi. Ankara: Seta Yayınları. Palıulıs, N. K., ve Labanauskıs, R. (2015). Benchmarking As An Instrument For Improvement Of Quality Management In Hıgher Education, Business, Management and Education, 140-157. Parlar, H. (2012). Bilgi Toplumu, Değişim ve Yeni Eğitim Paradigması. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, (4):193-209. Sönmez, V., ve Alacapınar, F. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı. Sözer, A. N., Tütüncü, Ö., Doğan, Ö. İ., Gencel, U., Gül, H., Tenikler, G., ve Devebakan, N. (2002). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü'nde Lisansüstü Eğitim Kalitesinin Artırılmasına Yönelik Bir Alan Araştırması. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüs Dergisi, 4(2): 41-65. Şimşek, G. G. (2009). Türkiye'de Cep Telefonu Cihazı Pazarında Marka Sadakati İçin Bir Model Denemesi. Odtü Gelişme Dergisi, 36: 121-159. Taşkın, E., ve Büyük, K. (2002). Hizmet Pazarlaması Açısından Eğitim Hizmetlerinde Kalite (Kütahya'daki Özel Dershane Öğrencileri İle İlgili Bir Saha Araştırması). Sosyal Bilimler Enstitüsü (7): 223-224. Tonta, Y. (1999). Bilgi Toplumu ve Bilgi Teknolojisi, Türk Kütüphaneciliği, 13(4): 363-375. Veznedaroğlu, L. (2007). Okulda ve sınıfta örtük program: bir özel ilköğretim okulu örneği. (Yayınlanmamış Doktora Tezi) Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. YÖK. (1983). Yükseköğretim Kurumları Teşkilatı Kanunu.Mart 28 YÖK. (2005). Türk Yükseköğretiminin Bugünkü Durumu. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi. 30 Ekim 2015 tarihinde http://www.yok.gov.tr/documents/10279/30217/turk_yuksekogretimin_bugunku_duru mu_kasim_2005.pdf adresinden erişildi. Yüksel, S. (2002). Yükseköğretimde Eğitim-Öğretim Faaliyetleri ve Örtük Program, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1): 361-370. Zeithaml, V. (1998). Consumer Perceptions of Price, Quality and Value: A Means- End Model and Synthesis of Evidence, Journal of Marketing, 52: 2-22.