Orhan BALTA, Erkal BİLGİÇ, Bora BOSTAN, Recep KURNAZ, Taner GUNEŞ, Kürşad AYTEKİN

Redüksiyon Sırasında Yaşın Gelişimsel Kalça Displazisi Kapalı Redüksiyon Tedavisine Etkisi

Amaç: Bu calışmada kliniğimizde kapalı reduksiyon pelvipedal alcı ile tedavi edilen hastaların reduksiyon sırasındaki yaşının kısa dönemde klinik ve radyolojik sonuclara etkisini tartışmayı amacladık. Yöntem: Nisan 2004-Aralık 2011 tarihleri arasında kapalı reduksiyon ve pelvipedal alçı uygulaması ile tedavi edilmiş GKD’li 81 hastanın 126 kalcası değerlendirildi. Tedaviye başlanıldığında 0-6 ay arasında olanlar grup 1.6-12 ay arasında olanlar grup 2, 12-18 ay arasında olanlar grup 3 ve 18 aydan büyük olanlar grup 4 olarak adlandırıldı. Gruplar kapalı reduksiyonun elde edilmesi, yeniden çıkık gelişimi, takiplerinde asetabuler displazi nedeni ile pelvik osteotomi uygulanması, son kontrollerindeki fizik muayene ve radyoloji bulguları dikkate alınarak Mc Kay sınıflandırma sistemi ve Tonnis’in tarifflediği asetabuler displazi acısından kendi aralarında karşılaştırıldı. Bulgular: Tedaviye başlanıldığında hastaların ortalama yaşları 11.5 ay ve ortalama takip suremiz 35.1 ay idi. Grup 1’de24 kalca (%19.1), grup 2’de43 kalca (%34.1), grup 3’de 28 kalca (%22.2) ve grup 4’de 31 kalca (%24.6) mevcuttu. Grup 1 ve 2’deki hastaların hepsinde kapalı reduksiyon elde edilirken, grup 3’de 2 kalcada (%5.6), grup 4’de ise 4 kalca-da (%12.9) kapalı reduksiyon elde edilemedi. Tum gruplarda birer hastada takiplerinde yeniden çıkık gelişti. Yeniden çıkık gelişme oranı gruplara göre sırası ile %4.1; %2.3; %3.5 ve %3.2 idi. Takiplerinde asetabuler displazinin devam etmesi nedeni ile grup 1’ de 1 (%4.1), grup 2’ de 4 (%9.3), grup 3’ de 2 (%7.1) ve grup 4’ de 6 kalçada (%19.3) pelvik osteotomi uygulandı. Mc Kay sınıflandırma sistemine göre grup 1’deki kalcaların 18’inde (%81.8) cok iyi, 4’unde (%18.2) iyi; grup 2’deki kalcaların 33’unde (%86.8) cok iyi, 5’inde (%13.2) iyi; grup 3’deki kalcaların 20’sinde (%87) cok iyi, 3’unde iyi (%13) ve grup 4’deki kalçaların 14’unde (%70) cok iyi, 3’unde (%15) iyi ve 3’unde (%15) orta sonuc mevcuttu. Tonnis’ in tarif ettiği asetabuler displazi derecelendirmesine göre 27 kalçada evre 4 displazi mevcuttu. Ciddi, evre 4 displazili kalça sayısı grup 1’de 2 (% 8.7); grup 2’de 5 (%11.9), grup 3’de 5 (%20) ve grup 4’de 15 (%57.7) idi. Tum hastalarda reduksiyon oncesine gore son kontroldeki grafilerde asetabular indeks acısından anlamlı fark mevcuttu (p < 0.001). Kapalı reduksiyon elde edilememe acısından grup 3 ve 4 diğer gruplardan anlamlı farklılık gösteriyordu (p=0.005). Klinik parametreler acısından yaşlar arasında istatiksel olarak anlamlı fark mevcuttu (p=0.039). Displazi acısından yaşlar arasında istatiksel olarak anlamlı fark mevcuttu (p=0.001). Çıkarımlar: Bir yaşından sonra tedaviye başlanılan kalcalarda calışmamızda kapalı reduksiyon elde edememe, asetabuler displazinin düzelmemesine bağlı pelvik osteotomi uygulanma oranı daha yüksek bulunmuştur. Daha iyi sonuclar elde edebilmek icin tedaviye erken dönemde başlanılmalı ve bir yaşın üzerinde tedaviye başlanılan hastalar asetabular displazinin varlığını sürdürmesi acısından yakından takip edilmelidir.

Anahtar Kelimeler:

gelişimsel kalça displazisi, yaş, kapalı redüksiyon

PDF

___

Albinana, J., et al., Acetabular dysplasia after treatment for developmental dysplasia of the hip. Implications for secondary procedures. J Bone Joint Surg Br, 2004. 86(6): p. 876-86. 2. Chen, I.H.,
Prognosticating factors in acetabular development following reduction of developmental dysplasia of the hip. J Pediatr Orthop, 1994. 14(1): p. 3-8.
Weinstein, S.L., S.J. Mubarak, and D.R. Wenger, Developmental hip dysplasia and dislocation: Part I. Instr Course Lect, 2004. 53: p. 523-30.
Song, K.M. and A. Lapinsky, Determination of hip position in the Pavlik harness. J Pediatr Orthop, 2000. 20(3): p. 317-9.
Tonnis, D., Normal values of the hip joint for the evaluation of X-rays in children and adults. Clin Orthop Relat Res, 1976(119): p. 39-47.
Tönnis , D., Congenital dysplasia and dislocation of the hip in children and adults. (Berlin Heidelberg;Springer- Verleg;1987.p.11-385).
Cihangir Yurdoglu, A.B., Ayhan Ozgunduz, Selcuk Orsel, Erhan Okan, Unilateral gelişimsel kalça displazilerinde karşı kalça. Acta Orthop Traumatol Turc 1997; 31: 191-194,
Murray, T., et al., Closed reduction for treatment of developmental dysplasia of the hip in children. Am J Orthop (Belle Mead NJ), 2007. 36(2): p. 82-4.
Vitale, M.G. and D.L. Skaggs, Developmental dysplasia of the hip from six months to four years of age. J Am Acad Orthop Surg, 2001. 9(6): p. 401-11.
Ganger, R., et al., Treatment options for developmental dislocation of the hip after walking age. J Pediatr Orthop B, 2005. 14(3): p. 139-50.
Rampal, V., et al., Closed reduction with traction for developmental dysplasia of the hip in children aged between one and five years. J Bone Joint Surg Br, 2008. 90(7): p. 858-63.
Bolland, B.J., et al., Late reduction in congenital dislocation of the hip and the need for secondary surgery: radiologic predictors and confounding variables. J Pediatr Orthop, 2010. 30(7): p. 676-82.
Bian, Z., Y. Guo, and W. Tian, [Treatment of developmental dysplasia of the hip in children: results of closed reduction and immobilization in hip spica cast]. Zhonghua Wai Ke Za Zhi, 2009. 47(13): p. 1017- 9. and J.P.
Lubicky, 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. Mardam-Bey, T.H. and G.D. MacEwen, Congenital hip dislocation after walking age. J Pediatr Orthop, 1982. 2(5): p. 478-86.
Kahle, W.K., et al., The value of preliminary traction in the treatment of congenital dislocation of the hip. J Bone Joint Surg Am, 1990. 72(7): p. 1043-7.
Aksoy, M.C., et al., Treatment of developmental dysplasia of the hip before walking: results of closed reduction and immobilization in hip spica cast. Turk J Pediatr, 2002. 44(2): p. 122-7.