Sema KARAKAŞ, Işık KABAN, Alpaslan KABAN, Alim ÖZCAN, Hüseyin CENGİZ

The success of cardiotocography in predicting perinatal outcome

Amaç: Doğum sırasında fetal koşulları belirlemek; asfiksi ve fetal hipoksideki nörolojik sekellere bağlı fetal ölümleri minimuma indirmek için önemlidir. Bu çalışmanın amacı, perinatal sonuçları öngörüde, fetal kardiyotokografinin başarısını değerlendirmektedir. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya Ekim 2009 ve Şubat 2009 tarihleri arasında Vakıf Gureba Eğitim ve Araştır- ma Hastanesinde doğum yapmayı kabul etmiş, 101 term gebe kadın alındı. 36-41 gebelik haftasında ve 18-45 yaş- ları arasındaki gebeler çalışmaya dahil edildi. 20 dakika- lık fetal izlem periyodunda fetal kalp atımlarında en az iki adet; 15 saniye süren ve 15 atımlık artışları olan olgular, reaktif NST (Non-stress test) olarak kabul edildi. Umbli- kal arter pH fetal asfiksiyi değerlendirmede ‘altın standart’ olarak kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya katılan kadınların ortalama yaşı 27.82 ± 5.29 ve ortalama pariteleri 1.09 ± 0.96 idi. 85 yeni doğanda pH normalken, 13 tanesinde fetal asfiksi görül- dü. Bu iki grup arasında göbek kordon kanı (kök hücre kaynağı) pH, pO2, ya da pCO2 da anlamlı değişiklikler gözlenmedi (sırasıyla p = 0.497, p = 0.722, and p = 0.05). Kardiyotokografiye dayalı fetal distres ve normal grup arasında annelik yaşı, parite ya da doğum ağırlığında an- lamlı derecede farklılık gözlemlenmedi. Sonuç: Kardiyotografi doğum yönetimi için doğum sıra- sında önemli bir testtir, ancak perinatal sonuçları öngör- mek için yetersizdir. Bu yüzden doğum kişiselleştirmeye dayalı bir şekilde değerlendirilmelidir.

Kardiyotokografinin perinatal sonuçları öngörmedeki başarısı

Objectives: The determination of the fetal condition dur- ing labor is important to minimize fetal death due to as- phyxia and the neurological sequelae of fetal hypoxia. This study evaluated the success of fetal cardiotocogra- phy in predicting perinatal consequences. Materials and methods: This study enrolled 101 full-term pregnant women admitted for delivery to Vakif Gureba Training and Research Hospital between October 2009 and February 2010. Women were included if they were aged 18-45 years and within 36-41 weeks of gestation. During a 20-min period of fetal monitoring, a change in FHR (fetal heart rate) lasting for 15 s or two elevated runs of 15 beats was evaluated as a reactive NST (non-stress test). The umbilical artery pH was used as the “gold stan- dard” for assessing fetal asphyxia. Results: The mean age of the women included in the study was 27.82 ± 5.29 years, the average parity was1.09 ± 0.96. The pH was normal in 85 neonates, while 13 had fetal asphyxia. No significant difference in umbilical cord blood pH, pO2, or pCO2 was observed between these two groups (p = 0.497, p = 0.722, and p = 0.053, respectively. No significant difference in maternal age, parity, or birth weight was found between the group with fetal distress based on CTG (cardiotocography) and the normal group. Conclusion: Cardiotocography is an important test dur- ing labor for labor management, it is insufficient for pre- dicting the perinatal outcome. Therefore, labor should be evaluated on an individualized basis.

PDF

___

1. Rouse DJ, Owen J, Goldenberg RL, Cliver SP. Deter- minants of the optimal time in gestation to initiate an- tenatal fetal testing: a decision-analytic approach. Am J Obstet Gynecol. 1995;173(5):1357-9.
2. Boylan P. Intrapartum fetal monitoring. Baillieres Clin Obstet Gynaecol 1987;1(1):73-95.
3. Steer PJ, Eigbe I, Lissauer TS, Beard RW. Inter- relationships among abnormal cardiotocogram in labor, meconium staining of the amniotic fluid, arte- rial cord blood pH and Apgar scores. Obstet Gynecol 1989;74(5):715-21.
4. Yucel A, Yilmazer M, Acar M. Comparison of doppler indices and non-stress test values according to fetal sex in normal term pregnancies. The Medical Journal of Kocatepe 2005; 6(1):19-24.
5. Thacker SB, Berkelman RL. Assessing the diagnos- tic accuracy and efficacy of selected antepartum fetal surveillance techniques. Obstet Gynecol Surv 1986;41(3):121-41.
6. Bretelle F, Le Du R, Foulhy C. Modality of fetal heart monitoring during labor (continuous or intermittent), telemetry and central fetal monitoring. J Gynecol Ob- stet Biol Reprod (Paris).. 2008; 37(1 Suppl): 23S-33S.
7. Keith RDF, Beckley S, Garibaldi JM et al. A multicen- tre comparative study of 17 experts and an intelligent computer system for managing labour using the car- diotocogram. Br J Obstet Gynaecol 1995;102(9):688- 700.
8. Schneider EP, Hutson JM, Petrie RH. An assessment of the first decade’s experience with antepartum fetal heart rate testing. Am J Perinatol 1988;5(2):34-41.
9. Phelan JP: The nonstress test: a review of 3,000 tests. Am J Obstet Gynecol 1981; 139(1):7-10.
10. Kidd LC, Patel NR, Smith R. Non stress antenatal car- diotocography: a prospective randomized controlled trial Br J Obstet Gynaecol 1985;92(11):1156-9.
11. Brown Y. Sawers RS, Parson RJ, Duncan SLB, Cooke ID. The value of antenatal cardiotocography manage- ment of high risk pregnancy: a randomized controlled trial. Br J Obstet Gynaecol 1982;89(9):716-22.
12. Visser GHA, Sadovsky G, Nicolaides KH. Antepar- tum heart rate patterns in small for gestational age third trimester fetuses: correlations with blood gas val- ues obtained at cordocentesis. Am J Obstet Gynecol 1990;162(3):698-703.
13. Smith JH, Anand KJ, Cotes PM, et al. Antenatal fetal heart rate variation in relation to the respiratory and metabolic status of the compromised human fetus. Br J Obstet Gynaecol 1988;95(10):980-9.