Klasik dönemin aydınlanma hareketi, Romantik dönemin toplumsal hareketlerine kapı aralayarak, eşitlik, kardeşlik ve özgürlük düşüncesini savunan Fransız devriminin tüm Avrupa’ya yayılmasına yol açmıştır. Avrupa da 18. Yüzyılda aydınlar ve entelektüeller tarafından “akıl” insanoğlunun en önemli özelliği olarak ortaya çıkmıştır. Bu dönemde, filozoflar, akademisyenler ve politikacılar, düşünceye dayandırdıkları rasyonel doktrinleriyle Avrupa toplumunu yeniden çalışmışlardır. Dönemsel bir değerlendirmeye gidildiğinde ressam heykeltıraş, yazar, müzisyen ve mimarların kültürel anlamda aydınlanmanın biçimlendirme idealleri üzerine çalışmalar ortaya koydukları bilinmektedir., Romantizm sözcüğü, Latin kökenli dillerde söz konusu edilip anlatılan öykü ve söylencelerin ortak adı olan “romans” lardan gelmektedir. Romantizm kendi dönemindeki resim, heykel, mimari, edebiyat ve müzik alanlarında etkili olan sanatsal bir eylem olarak değerlendirilebilir. Romantizm sanat akımıyla beraber, evrenin merkezi olarak kabul edilen insan, aynı zamanda ahlâki değerlerin kaynağı ve ölçüsü olarak da değer görmeye başlamıştır. Romantizm’le birlikte 19.yüzyıl ressamlarının daha önceki dönemlerde görülmemiş bir biçimde resimlerinde yoğun renkleri, hareketli fırça sürüşlerini ve tutkulu duygularını yansıtmışlardır. Romantik ressamlar resimlerinde, kendilerinden önce hayranlıkla takip edilen sanat dönemlerinden, Neoklasisizmden ve entellektüel yaklaşımlarından yer yer etkilenmelerine rağmen, sezgi ve bireyselliği daha fazla ön plana çıkartmaktadırlar. Romantik dönem sanatçıları eserlerine kahramanlık, aşk, ölüm, hüzün, sevgi, nefret ve yurseverlik gibi konuları ele almışlardır. İşledikleri bu konulara kendi duygusal ve tepkisel ifadelerini katarak eserlerini ortaya koymuşlardır. Bu çalışmada, özellikle Romantizm’in resim sanatındaki yeri ve Eugene Delacroix, Jean- Auguste- Dominique Ingres, Caspar David Friedrich, Philipp Otto Runge, Théodore Géricault, Anne-Louis Girodet, Antoine-Jean Gros, Jhon Henry Fuseli, William Blake, Francisco de Goya ve Joseph Mallord William Turner gibi ressamları irdelenmeye çalışılmış. Bunun yanısıra Romantizm akımının heykel, mimarlık, edebiyat ve müzik alanlarına olan etkileri ele alınarak, bu alanlarda da özgün eserler ortaya koyan sanatçılardan söz edilmiş ve dönemsel bir değerlendirme yapılmıştır.

The Enlightenment movement of the classical period opened the door to the social movements of the Romantic period, and caused the spreading of the French Revolution throughout europe, advocating ideas of equality, brotherhood and freedom. During this period, philosophers, academics and politicians tried to reform european society with their rational doctrines based on thought. When an evaluation of the period is made, it can be known that painters, sculptors, writers, musicians and architects have been working on ideals of cultural enlightenment. The word Romanticism derives from the word "romance", which is the common name of the stories and stories that are mentioned and told in Latin languages. Romanticism can be considered as an effective artistic movement in the fields of painting, sculpture, architecture, literature and music. In the romantic movement, man has been regarded as the center of the universe, and also became to be seen as the source and measure of moral values. In the romatic movement, it was observed that painters reflected intense colors, moving brush drives and passionate feelings in their paintings unprecedented in previous periods. Although romantic painters partly admired and were influenced by preceeding art periods like neoclassicism and other intellectual approaches, they mainly emphasized personal intuition and individuality in their paintings. The artists of the romantic era included heroism, love, death, sadness, hate and patriotism as their main themes in their works. To manifest these in their works, the artists made use of their own emotional and reactive expressions. In the present study, the significance of romanticism in painting and artists such as Eugene Delacroix, Jean-Auguste- Dominique Ingres, Caspar David Friedrich, Philipp Otto Runge, Théodore Géricault, Gros Antonie-Jean, Anne-Louis Girodet, Antoine-Jean Gros, Jhon Henry Fuseli, William Blake, Francisco de Goya and Joseph Mallord William Turner have been examined and evaluated. Additionally, there has also been an evaluations of artists with authentic contributions in this period.