Çalışmada 1987 - 97 arası 10 yıllık sürede saptadığımız 7 tane perianal gland tümöre ilgili klinik, mikroskobik bulgular ve tedavi uygulamaları bildirilmiştir. Materyali oluşturan köpeklerin hepsi 7-14 yaşlar arası, farklı ırklarda erkek köpeklerdi. Mikroskobik incelemeler sonucu bu tümörlerin 4 tanesi hepatoid hücreli perianal gland adenoma, 2 tanesi iyi differansiye perianal gland adenoma ve 1 tanesi de hepatoid hücreli perianal gland adenokarsinoma olarak teşhis edilmiştir. Tedavide bütün köpeklere 15 gün ara ile 4 kez 1,1 mg/kg dozunda östrojen uygulanarak tümörün regresyonu sağlandı. Fakat karsinom teşhis edilen köpek östrojen toksisitesi nedeni ile öldü. Tedavi edilen köpeklerin bazılarına ayrıca kastrasyon yapıldı. Bir senelik takipler sonucunda 6 tümör olgusunda da nüks olayı gözlenmedi.

In this study, clinical and microscopical findings and treatment procedures have been reported in 7 perianal gland tumours observed in a period of 10 years between 1987 -97. The dogs that formed the study material were male dogs of different breeds, aged between 7- 14 years. Fallowing microscopical examination, 4 tumours were diagnosed as hepatoid cell peri¬ anal gland adenoma, 2 as well differentiated perianal gland adenoma and 1 as hepatoid cell peri¬ anal gland adenocarcinoma. For treatment, all the dogs were given estrogen at a dosage of 1,1 mg/kg for 4 times with 15 day intervals and the tumours regressed completely. However, the dog diagnosed as having a carcinoma died due to estrogen toxicity. Some of the dogs undergoing treatment were castrated and after a 1 year follow-up no relapse was observed in any of the 6 tumour cases.