Bu çalışmanın amacı, davranış örüntüleri, kişilik yapıları, eğilim ve donanımları büyük oranda kurumsal bir yapıda şekillenen “çocuk”un kendisi dışındaki faktörlerin etkisiyle/zorlamasıyla ve genellikle toplumsal şarja maruz kalan çocuk kategorisi içinde dezavantajlı bir pozisyona sahip korunmaya muhtaç çocukların yaşamak zorunda oldukları bürokratik/kurumsal bir örgüt niteliği taşıyan Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumları özelinde devlet ve çocuk ilişkisini analiz etmektir. Çocuğun aile dışında yaşam pratiklerini kazandığı bir kurum olarak değerlendirebileceğimiz Çocuk Esirgeme Kurumları'nda kazanılan yaşam deneyimlerinin ve eğitimin çocukları ne ölçüde sosyal hayata hazırladığı, bu bağlamda tartışmaya açılacaktır. Çalışmamız modern devlet anlayışının bir gereği olarak toplumsal yaşamımıza giren söz konusu kurumlarda büyümekte olan çocuklara ilişkin çocuk devlet ilişkisi bağlamında sosyolojik bir analizdir.

From the moment the child is born, he is surrounded by certain limits defined by the society. The cultural, political, economical and social background of the child is formed by the society he lives in. In this context as a different dimension of the relationship between the child, the society and the state, Çoçuk Esirgeme Kurumu (Social Services and Child Protection Institution) plays an important role. In this article we aimed to analyse the behaviour patterns, character structure, tendencies, and background of the children raised in an institutional formation.