Aydınlanma döneminde doğu’ya bakış: Değişen ilgi ve söylemler

Avrupa’nın Doğu’ya ilgisi 16. yüzyıldan itibaren giderek artmıştır. Builginin gelişimi Batı’nın kendi iç siyaseti ve dünya güç ilişkilerindeki konumunagöre yeni aşamalar katetmiştir. Doğu’ya ilginin ciddi bir biçimde yoğunlaştığı Aydınlanma döneminin başlangıcında Doğu toplum biçimleri, Avrupa’daki gelişmeleriaçıklamak ve içeride aristokrasi ile Kilise’ye karşı mücadelelerinde bir konumsağlamak için geniş bir bağlam olarak kullanılmaktaydı. Ancak yüzyılın sonunadoğru, aristokrasi ile burjuvazi arasındaki toplumsal dengenin değişip Avrupatoplum modelinin şekillenmesi ve Avrupa’nın dünya egemenliğinin pekişmesi ileDoğu’ya karşı bir üstünlük söylemi ortaya çıkmıştır. Daha önce kısmi hayranlıklaşekillenen Doğu’ya bakış, bu sefer giderek bir değerlendirme ve yargılama tonu- na sahip olmuştur. ‘Durağan Doğu toplumları’ karşısında ‘dinamik Avrupa’nınfarklılığı, özellikle coğrafi ve iklimsel farklar, hatta ırkın üstünlüğü gibi faktörleredayanılarak açıklanmaya başlanmıştır. Bu açıklama girişimleri dünya siyasetindekideğişimlere paralel olarak artan sistematik bilgi ihtiyacını karşılamak üzere 19.yüzyılın eşiğinde şarkiyatçılığın doğuşu ile neticelenmiştir.

Changing concerns and discourse toward orient in the enlightenment

Western interest to oriental societies has developed after 16thcentury.This interest has changed through the changes in the world politics and Europeandomestic political issues. At the age of Enlightenment that information of Orient hasseriously developed oriental social formations have been employed for the criticsof aristocracy and church, and for interpreting the changes in European society.But since the social balance between aristocracy and bourgeoisie has changedand the western domination over world has increased a hegemonic narration wasarisen. Especially geographical, climatic and even racial differences have becomea base of the explanation of occidental ‘dynamism’ against oriental ‘stagnancy’.At the threshold of 19thcentury orientalism has appeared for corresponding needfor systematic knowledge about oriental world.

___

  • Amin, S. (1993). Avrupa merkezcilik: Bir ideolojinin eleştirisi. M. Sert (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Aristoteles. (2004). Politika. M. Tunçay (Çev.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Bacon, F. (1999). The essays or counsels, civil and moral. Oxford & New York: Oxford University Press.
  • Ballantyne, T. (2002). Orientalism and race: Aryanism in the British Empire. New York: Palgrave.
  • Bernal, M. (1998). Kara Atena: Eski Yunan uydurmacası nasıl imal edildi 1785-1985. Ö. Buze (Çev.). İstanbul: Kaynak Yayınları.
  • Bernier, F. (1914). Travels in the Mogul Empire, A.D. 1656-1668. Archibald Constable (Çev. ve Notlandıran), Vincent Arthur Smith (Gözden Geçiren). Londra ve New York: H. Milford, Oxford University Press.
  • Bock, K. (1990). İlerleme, gelişme ve evrim kuramları. A. Uğur (Çev.). Tom Bottomore ve Robert Nisbet (Ed.), Sosyolojik çözümlemenin tarihi (s. 53-96), Ankara: Verso Yayınları.
  • Bodin, J. (1967). Six books of the commonwealth. Oxford: B. Blackwell.
  • Brook, T. (1989). Introduction. Timothy Brook (Ed.), The Asiatic Mode of Production in China (s. 3-35), Armonk, N.Y.: M.E. Sharpe.
  • Bulut, Y. (2000). Hindistan’da İngiliz sömürgeciliği, oryantalizm ve William Jones. Sosyoloji Dergisi, 3 (6), 71-106.
  • Carvounas, D. (2002). Diverging time: The politics of modernity in Kant, Hegel, and Marx. Lanham: Lexington Books.
  • Clarke, J.J. (1997). Oriental enlightenment: The encounter between Asian and Western thought. Londra ve New York: Routledge.
  • Collani, C. von (2001). China in the German “geistesgeschichte” in the seventeenth and eighteenth centuries. Stephen Uhalley ve Xiaoxin Wu (Ed.), China and Christianity: Burdened Past, Hopeful Future (s. 149- 162) New York ve Londra: M. E. Sharpe.
  • Cuayyıt, H. (1995). Avrupa ve İslam. K. Kahraman (Çev.). İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Çiğdem, A. (2001). Aydınlanma düşüncesi. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Condorcet, M. de (1944). İnsan zekasının ilerlemeleri üzerinde tarihi tablo taslağı. 2 Cilt O. Peltek (Çev.). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Delanty, G. (2005). Avrupanın icadı. H. İnanç (Çev.). Ankara: Adres Ya yınları.
  • Dodson, M. S. (2007). Orientalism, empire, and national culture: India, 1770-1880. New York: Palgrave Macmillan.
  • Fontana, J. (1995). Avrupa’nın yeniden yorumlanması. N. Elhüseyni (Çev.). İstanbul: Afa Yayınları.
  • Goldman, R. P. (2004). Indologies: German and other. Douglas T. McGetchin, Peter K. J. Park ve D. R. SarDesai (Ed.), Sanskrit and “orientalism”: Indology and comparative linguistics in Germany, 1750-1958 (s. 27-46). New Delhi: Manohar.
  • Goody, J. (2006). The theft of history. New York: Cambridge University Press.
  • Hazard, P. (1999). Batı düşüncesindeki büyük değişme. E. Güngör (Çev.). İstanbul: Ötüken Yayınları.
  • Hegel, G. W. F. (1902). The philosophy of history. J. Sibree (Çev.). New York: P. F. Collier.
  • Hentsch, T. (1996). Hayali Doğu: Batı’nın Akdenizli Doğu’ya politik bakışı. A. Bora (Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
  • Herder, J.G. (2002). Philosophical writings. Michael N. Forster (Ed.). Londra: Cambridge University Press.
  • Hirschman, A. (2008). Tutkular ve çıkarlar: Kapitalizm zaferini ilan etmeden önce nasıl savunulurdu? İstanbul: Metis Yayınları.
  • Hobsbawm, E. (1995). Sermaye çağı. B. S. Şenel (Çev.). Ankara: Dost Yayınları.
  • Hobson, J. M. (2006). Batı medeniyetinin doğulu kökenleri. E. Ermert (Çev.). İstanbul: YKY.
  • Hourani, A. (1996). Batı düşüncesinde İslam. M. K. Atalar (Çev.). İstanbul: Pınar Yayınları.
  • Hume, D. (1854). Philosophical works of David Hume. Boston: Little & Brown.
  • Koebner, R. (1951). Despot and despotism, Vicissitudes of a political term. Journal of Warburg and Courtland Institutes, 14 (3/4), 275-302.
  • Kontje, T.C. (2004). German orientalisms. Ann Arbor: University of Mic- higan Press.
  • Koselleck, R. (2007). İlerleme. M. Özdemir (Çev.). Ankara: Dost Yayınları.
  • Kumar, K. (1995). Sanayi sonrası toplumdan postmodern topluma çağdaş dünyanın yeni kuramları. M. Küçük (Çev.). Ankara: Dost Yayınları.
  • Lowe, D. M. (1966). The function of “China” in Marx, Lenin, and Mao. Berkeley: University of California Press.
  • Machiavelli, N. (1995). The prince. David Wootton, (Ed. ve Çev.). India napolis: Hackett Publishing.
  • Montesquieu, (1900). The spirit of laws. Cilt 1, Thomas Nugent (Çev.). Londra & New York: The Colonial Press.
  • Murti, K.P. (2001). India: The seductive and seduced “other” of German orientalism. Westport, CT: Greenwood Press.
  • O’Leary, B. (1989). Asiatic mode of production: Oriental despotism, histo rical materialism, and Indian history. Massachusetts: Basil Blackwell.
  • Park, P. K. J. (2004). A Catholic apolojist in a pantheisitc world: New approaches to Friedrich Schlegel. Douglas T. McGetchin, Peter K. J. Park ve D. R. SarDesai (Ed.), Sanskrit and “Orientalism”: Indology and comparative linguistics in Germany, 1750-1958 (s. 83-106). New Delhi: Manohar.
  • Perkins, F. (2004). Leibniz and China: A commerce of light. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Plamenatz, J. (1992). Man and society: Political and social theories from Machiavelli to Marx. (Cilt 3: Hegel, Marx and the idea of progress), M.E. Plamenatz ve Robert Wokler (Gözden Geçiren). New York: Longman.
  • Polanyi, K. (1986). Büyük dönüşüm. A. Buğra (Çev.) İstanbul: Alan Yayınları.
  • Rabault, P. (2004). From language to man?. Douglas T. McGetchin, Peter K. J. Park, D. R. SarDesai (Ed.), Sanskrit and “orientalism”: Indology and comparative linguistics in Germany, 1750-1958 (s. 337-360), New Delhi: Manohar.
  • Rodinson, M. (1983). Batıyı büyüleyen İslam. C. Meriç (Çev.). İstanbul: Pınar Yayınları.
  • Rubiés, J.P. (2005). Oriental despotism and European orientalism: Botero to Montesquieu. Journal of Early Modern History, 9(1-2), 109-180.
  • Springborg, P. (1992). Western republicanism and the oriental prince. Cambridge: Polity Press.
  • Sweetman, W. (2004). The prehistory of orientalism: Colonialism and the textual basis for Bartholomäus Ziegenbalg’s account of Hinduism. New Zealand Journal of Asian Studies, 6 (2), 12-38.
  • Tao, Z. (2009). Drawing the dragon: Western European reinvention of China. New York: Peter Lang.
  • Tavernier, J. B. (1889). Travels in India. 2 vol. Londra ve New York: Mac millan and Co.
  • Trautmann, T. R. (1997). Aryans and British India. Berkeley: University of California Press.
  • Turner, B.S. (2005). Leibniz, Islam and cosmopolitan virtue. Theory, Culture & Society, 22(6), 139-147.
  • Valensi, L. (1994). Venedik ve Bab-ı Ali: Despot’un doğuşu. L.Valensi (Çev.). İstanbul: Bağlam Yayınları.
  • Venturi, F. (1963). Oriental despotism. Journal of the History of Ideas, 24(1) 133-142.
  • Wallerstein, I. (1992). Tarihsel Kapitalizm. N. Alpay (Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Zeitlin, I. M. (1968). Ideology and the development of sociological theory. New Jersey: Prentice-Hall.