Öz Laikliği ve çoğunluğu Müslüman olan bir toplumda laikliğin imkânını bilimsel olarak inceleyen AliFuat Başgil (1893–1967), çok-partili dönemin en etkili düşünür ve hukukçularındandır. 1950’lerdeyayınlanan ve geniş kitlelerce okunan yazılarında, Cumhuriyet döneminde İslam’ın devlet güdümündeolduğunu; din ve devletin birbirinden tamamen ayrılması gerektiğini savunmuştur. Din özgürlüğününlaiklik için merkezi önemini vurgulayan Başgil, bu özgürlüğün laik bir sistem içindekisınırlarını da eserinde tartışmıştır. Başgil’in, daha sonraki hükümetler ile günümüzün resmî dinsöylemlerini biçimlendirecek olan laiklik anlayışının inceleneceği bu makalede, bu anlayışın, din/İslam dostu bir devlet ile devlet-dostu bir din/İslam arasındaki mutlu birliktelik hayaline dayandığıvurgulanmaktadır.