Öz Makalede, Avrupa anayasal düzeninin bir parçasi olan yerindenlik ilkesinin tarihsel kökenleri arastirilmaktadir. Amaç, merkezi devlet anlayisinin yaygin olarak kendini kabul ettirmesinden önce yapilan tartismalarin ve kullanilan kavramlarin, iktidar merkezlerinin çogullastigi günümüzdeki sorunlara isik tutabilecegini göstermektir. Bu baglamda ele alinan yerindenlik ilkesi, siyasal ya da iktisadî kararlarin, yurttaslara en yakin seviyede alinmasini öngörmektedir. Bu anlayis, çesitli yönetim kademeleri arasinda, yetki bölüsümünün nasil yapilacagi sorusunun yanitini kolaylastirmaktadir. Makalede, özellikle Avrupa Birligi çerçevesinde önemli tartismalara neden olan bu ilkenin öncellikle Althusius’un öngördügü toplumsal örgütlenme anlayisindaki yeri ele alinmaktadir. Daha sonra, kilisenin yerindenlik ilkesinin gelisimindeki yeri irdelenerek modern siyasal sistemlerdeki yansimalari degerlendirilmektedir.