“Söylenceden Gerçekliğe – Çeviri Eğitimine İlişkin Düşünce, Gözlem ve Uygulamalar” adlı kitapta yer alan yazılar, Ayşe Nihal Akbulut'un çeşitli kurumlarda, farklı amaçlar doğrultusunda gerçekleştirdiği çeviri eğitimi uygulamalarını ve incelemelerini ortaya koymaktadır. Yazar, çeviri eğitimi konusunda uzun yıllara yayılan deneyim hazinesini okuyucuyla paylaşırken, bundan sonra yapılabilecekler konusunda da fikirler sunmaktadır. 2004 senesinde yayımlanan kitap, dokuz bölümden oluşmaktadır. Bu bölümlerde neler anlatıldığına geçmeden önce, bir hayli ilginç bulduğum “Sunuş” bölümünden bahsetmek istiyorum. “1976 yılı sonbaharında bir gün Laleli’ye, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ne gittim.” diye başlayan yazıda, yazarın Çeviribilim‟le nasıl tanıştığı anlatılmaktadır. Bu olay, “…Can kaygısına karşın yine de bu kurumun bir parçası olmak istiyordum. Eksiklerimi gidermek, yeni bir eyler öğrenmek istiyordum. Öğretmenim Akşit Göktürk’e o gün buna benzer duygularımı açtığımda, benimle bir duygudaşlık kurduğunu belli eden sıcacık gülümsemesiyle, kendisinin de yeni bir alanda çalıştığını, benim aynı konuyla ilgilenebileceğimi söyledi: Çeviribilim” şeklinde, gayet hoş bir dille ifade edilmiştir.