Amaç: Bu çalışma, İstanbul’da özel ve resmi statüde hizmet veren hastanelerde sivil savunma profillerini tespit etmek, olası olağan dışı durumlarda ilk ve acil yardım organizasyonuna katkıda bulunmak amacı ile planlanmıştır. Gereç ve yöntem: İstanbul’da yataklı sağlık kuruluşlarının statüsüne göre basit rastlantısal örnekleme yöntemi ile %30 oranında bir örnekleme yapıldı. Onsekiz resmi ve 37 özel olmak üzere toplam 55 hastane çalışma kapsamına alındı. Bulgular: Çalışma kapsamına alınan 55 hastaneden 41’inde (%74,5) sivil savunma hizmetleri için bir sivil savunma amiri görevlendirilmiştir. Sağlık kuruluşunun statüsüne göre oluşturulan sivil savunma servisleri değerlendirildiğinde, 18 resmi kuruluştan 11’ inde (%61,1) kontrol merkezi ve karargah, 12’sinde (%66,7) emniyet ve kılavuz, 13’ünde (%72,2) itfaiye, sosyal yardım ve teknik onarım, 14’ünde (%77,8) kurtarma ve ilk yardım servislerinin oluşturulduğu, 37 özel yataklı tedavi kurumundan sadece 3’ünde (%8,1) kontrol merkezi ve karargah, 2’ sinde (%5,4) emniyet ve kılavuz ve sosyal yardım, 7’ sinde (%18,9) itfaiye ve ilk yardım, 4’ ünde ise (%10,8) kurtarma servislerinin oluşturulduğu tespit edilmiştir. Sağlık kuruluşunun statüsüne göre olağan dışı haller için komşu sağlık kurumları ile yapılan işbirliği çalışmaları incelendiğinde, çalışma kapsamına alınan kuruluşlardan sadece 10’unda (%18,2) acil durum, 4 ‘ünde (%7,3) ise sığınak protokolü yapıldığı belirlenmiştir. Sonuç: İstanbul’da resmi ve özel hastanelerde, kurum içinde sivil savunmaya gereken önemin verilmediği, bunun yanı sıra koordinatör kuruluş ile de yapılması gereken organizasyonlarda da birtakım eksikliklerin olduğu görülmüştür. Normal günlük yaşamda ve olağan dışı durumlarda önemli bir görev üstlenen hastanelerin, olası olağan dışı durumlarda mutlaka ayakta kalması gerektiği göz önüne alınırsa, yataklı tedavi kurumlarında mevcut sivil savunma organizasyonunun yeniden gözden geçirilmesinde fayda vardır.