___

• 1) Akbulut T. İşçi Sağlığı Prensip ve Uygulamaları, Sistem Yayıncılık, İstanbul 1994:75.
• 2) Aşıcıoğlu F, Okudan M, Umut S, Suyugül N. Göze yönelik travmalarda maluliyet olgularının değerlendirilmesi. Ulusal Adli Tıp Kongresi (1-4 Kasım / İstanbul) Kongre Kitabı, İstanbul 1994: 171-177.
• 3) Bilir N. İş Sağlığı ve Güvenliği, Hacettepe Üniversitesi Yayınları, Ankara 2004: 260-261.
• 4) Birgen N. Okudan M, İnanıcı MA, Okyay M. İş Kazasına bağlı olgularda maluliyet oranı hesaplanması: Adli tıp açısından değerlendirilmesi.Adli Tıp Bülteni 1999; 4:101-108.
• 5) Christoffel KK. Child and adolescent Injury in the United States: How occupational injuries fit in. Am J Ind Med 1993; 24:301-311.
• 6) Erkan C. İş sağlığı Ders Kitabı. 2. Baskı. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınları sayı: 264. Ankara 1972: 204-209.
• 7) Ertürk S, Ege B, Yemişçigil A, Aktaş Ö. Maluliyet oranları saptanan olguların özellikleri.1.Ulusal Adli Tıp Kongresi (1- 4 Kasım / İstanbul) Kongre kitabı İstanbul 1994:139-142.
• 8) Forst LS, Hryhorczuk D, Jaros M. A state trauma registry as a tool for occupational injury surveillance. J Occup Environ Med 1999: 41:514-520.
• 9) Genç MF. Türk Sağlık Mevzuatının İncelenmesi, İnönü Üniversitesi Uzmanlık Tezi, Malatya, 1995; 88, 106, 224.
• 10) Güven E. Adli Tıp Açısından Maluliyetin Değerlendirilmesi (Uzmanlık Tezi) T.C. Adalet Bakanlığı Adli tıp Kurumu Başkanlığı, İstanbul, 1986.
• 11) Hunting K. L, Nessel- Stephens L, Sanford S. M, Shesser R, Welch L. S. Surveillance of Construction Worker Injuries Through an Urban Emergency Department J Occup Med 1994; 36:356-364.
• 12) İnce H. İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları Sonucunda Ortaya Çıkan Meslekte Kazanma Gücü azalma Oranlarının Hesaplanma Yöntemlerinin Farklı Sosyal Güvence Kurumlarına Göre Araştırılması ve Standardizasyonu. İstanbul Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 2004.
• 13) İnce H, İnce N, Tüzün B. İş kazaları ve Çalışma Gücü Kayıplarının Türkiye’deki Yasal Düzenlemeleri, Adli Tıp Bülteni 2000; 5:12-14.
• 14) Orhun H. İş Kazalarının İncelenmesi.TTB Yayınları.İş Yeri Hekimliği Ders Notları. 3. Basım Maya Matbaacılık, Ankara, 1993: ss 245-255.
• 15) Özdemir NK. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği, Baro Yayınları, İstanbul, 2004.
• 16) Piyal B. AB Giriş Sürecinde İş Sağlığı ve İş Güvenliği, MESKA 2004 Kongre Sunum Kitabı, Cnidus, İstanbul, 2004.
• 17) Sahli BP, Armstrong CW. Confined space fatalities in Virginia. J Occup Med 1992; 34:910-917.
• 18) Skov O, Jeune B, Lauritsen JM, Bafred T. Occupational hand injuries. A population based description of the incidens and referral to causalty departments. Ugeskr Laeger 1999; 161:3285-3288.
• 19) SSK Genel Müdürlüğü Yayınları. Yayın No: 593. SSK 2002 İstatistik Yıllığı. Ajans- Türk Matbaacılık, Ankara, 2004: ss.73-81.
• 20) Suruda A, Floccare D, Smith G. İnjuries from tire and wheel explosions during servicing. Ann Emerg Med 1991; 20:848-851.
• 21) Takala J. Global estimates of fatal occupational accidents. Sixteenth International Conference of Labor Statisticians, International Labor Organization, Special Supplement, 6-15 October, Geneva 1998.
• 22) Tan O. İş Kazalarında Maliyet Metodolojisi, İ.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Master Tezi, 2001.
• 23) Umut Ş. Adli Tıp Açısından Maluliyetin değerlendirilmesi (Uzmanlık Tezi), T.C. Adale Bakanlığı Adli tıp Kurumu Başkanlığı, İstanbul, 1984.
• 24) Yıldız AN. AB Giriş Sürecinde İş Sağlığı ve İş Güvenliği Yönetim Sistemleri, MESKA, 2004, Cnidus, İstanbul, 2004.
• 25) Ways and Means Committee. Social Security: the Old Age, Survivors, and Disabilty Insurance (OASDI) Programs. U.S. Government Printing Office; 1996: 104-114.
• 26) Westerholm P, Baranski B. Guidelines for quality assurance in the management of multidisciplanry occupational health services. Copenhagen, WHO Regional Office for Europe, 2000.
• 27) WHO. WHO’s global healty work approach. A strategy for the development of a comprehensive approach towards the promotion of health of all working populations. Geneva, World Health Organization, 1997.