YENİLENEBİLİR ENERJİNİN SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK ÜZERİNDEKİ ROLÜ

1970’li yıllarda yaşanan petrol krizlerinden sonra enerjide arz güvenliği sorunu ortaya çıkmış, yeni enerji kaynağı arayışları hızlanmıştır. Sonrasında ise, çevre kirliliği konusunda giderek artan bir duyarlılığın başlamasıyla yenilenebilir enerji kaynakları enerji tablosundaki yerini almaya başlamıştır. Bölgesel ve yerel çevre kirliliğin yanında, atmosfere verilen karbon bileşenlerinin sera etkisi yaratarak yeryüzü ikliminde değişmelere neden olması ve asit yağmurları gibi küresel çevre sorunlarında fosil kökenli enerji kaynaklarının kullanımının oynadığı rolün anlaşılması sonucunda da temiz enerji kaynakları olan yenilenebilir enerji kaynakları giderek daha fazla destek görmeye başlamıştır. Ekonomik büyüme ve toplumsal refahın temel girdilerinden birisi ve hatta en başta gelenin enerji olduğu savı, küresel düzeyde de kabul görmektedir. Enerji üretiminin hangi kaynaktan yapılırsa yapılsın ve hangi yöntem izlenirse izlensin çevreye bir etkisi olmaktadır. Enerjinin geri dönülmez çevresel tahribata yol açmadan, ekolojik dengeyi bozmadan ve kuşaklararası adalet anlayışına uygun bir biçimde kullanımı hedeflerini içeren “sürdürülebilir enerji” kavramını uluslararası toplumun benimsediği ortak bir politika ilkesi olarak nitelendirmek mümkündür. Bu çalışmada öncelikle yenilenebilir enerji ve sürdürülebilirlik kavramları açıklanmış, daha sonra ise enerji sektöründe çalışan 16 profesyonel ise derinlemesine mülakat gerçekleştirilmiş, araştırma sorularına cevap aranmış ve yenilenebilir enerjinin sürdürülebilirlik üzerindeki rolünün önemi ortaya konulmaya çalışılmıştır.

___

  • Akbulut, G. (2008). Küresel Değişimler Bağlamında Dünya Enerji Kaynakları, Sorunlar ve Türkiye. Sosyal Bilimler Dergisi/Journal of Social Sciences, 32(1). 117¬137.
  • Akdoğan, Dilek A. (2018) Yenilenebilir Enerjide Kamu Politikaları Ve Türkiye, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
  • Aykal, F.D., Günüş, B., Özbudak Akça, Y.B. (2009). Sürdürülebilirlik Kapsamında Yenilenebilir ve Etkin Enerji Kullanımının Yapılarda Uygulanması. V. Yenilenebilir Enerji Kaynakları Sempozyumu, Diyarbakır.
  • Baumgärtner, S. and M. Quaas. (2010). “What is Sustainability Economics?”. Ecological Economics, 69(3), 445-450.
  • Bayrak, M. ve Esen, Ö. (2014). “Türkiye’nin Enerji Açığı Sorunu ve Çözümüne Yönelik Arayışlar”. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 28(3). 139-158.
  • Çepik, B. (2015). Sürdürülebilir Kalkınma Çerçevesinde Türkiye’de Yenilenebilir Enerji Politikaları. Doktora Tezi, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Chapin, F.S.,Torn, M.S., Tateno, M. (1996). “Principles of Ecosystem Sustainability”. American Naturalist, 148(6), 1016-1037.
  • Ediger, V.Ş. (2015). Türkiye’nin Sürdürülebilir Enerji Gelişimi. Enerji ve İklim Değişikliği Vakfı, Ankara.
  • Elliott, S. R. (2005). “Sustainability: An Economic Perspective”. Resources, Conservation and Recycling, 44(3), 263-277.
  • Erdener, H., S. Erkan, E. Eroğlu, N. Gür, E. Şengül ve N. Baç. (2013). Sürdürülebilir Enerji ve Hidrojen. Ankara: ODTÜ Yayıncılık.
  • ETKB, T.C. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı. (2018). https://www.enerji.gov.tr/tr-TR/Anasayfa, 01.07.2019.
  • Koçaslan, G. (2014). “Türkiye’nin Enerji Verimliliği Mevzuatı, Avrupa Birliği’ndeki Düzenlemeler ve Uluslararası-Ulusal Öneriler”. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 15(2), 117-133.
  • IEA (International Energy Agency). (2017). World Energy Outlook. Washington.
  • Kaya, Tolga O. (2018). Sürdürülebilirlik Kapsamında Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Kullanımı Ve Önemi, Aksaray Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Aksaray.
  • Keleş, R. ve Hamamcı, C. (2002). Çevrebilim, İmge Kitabevi, Ankara.
  • Korkusuz, M. (2012). Türk Vergi Kanunları Ve Diğer İlgili Mevzuat Hükümleri Kapsamında Karbon Ticaretinin Vergilendirilmesi, Preparing Turkey for the post 2012 projesi, Editörler: ÇOB İklim Değişikliği Dairesi Başkanlığı Proje ekibi, Ankara.
  • Kuşat, N. (2013). “Yeşil Sürdürülebilirlik İçin Yeşil Ekonomi: Avantaj ve Dezavantajları-Türkiye İncelemesi”. Journal of Yaşar University, 8(29), 4896-4916.
  • Mutlu, E. (2013). Türkiye’de Yenilenebilir Enerji Ekonomisi Ve Ankara İline Ait SWOT Analizler, Yüksek Lisans Tezi.
  • Özsabuncuoğlu, İ. ve U. Atilla. (2005). Doğal Kaynaklar Ekonomi, Yönetim ve Politika. Ankara: İmaj Yayınevi.
  • Peattie, K. (1999). “Trappings Versus Substance in the Greening of Marketing Planning”, Journal of Strategic Marketing, Volume 7, Issue 2, s.131-133.
  • Savrul, M. (2010). AB İlişkileri Çerçevesinde Türkiye’nin Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının İktisadi Açıdan Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi.
  • Ünal, H.K. (2010). New Steel Shop & Continuous Casting Plant Building, Çelik Yapılar Sempozyum Bildirisi, İstanbul, 20-23 Eylül 2010
  • Yergin, D. (2014). Enerjinin Geleceği. Ü. Şensoy (çev.). c.1. İstanbul: Optimist Yayım Dağıtım.
  • Yılancı, A. (2010). Denizli’de Sürdürülebilir Enerji Uygulamaları (Sustainable Energy Applications In Denizli), Pamukkale Üniversitesi, Enerji Araştırma Ve Uygulama Merkezi.
İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi-Cover
  • ISSN: 1303-5495
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 2002
  • Yayıncı: İstanbul Ticaret Üniversitesi