Picasso, yirminci yüzyılın ilk yılında, yirmi yaşında bir İspanyol göçmen olaraksanatın başkenti Paris’e geldiğinde, kendisine tümüyle yabancı olan bu yeniortamda kabul görmekte zorlanır. Başlangıçta küçük ölçekli sanat simsarlarının vesanat galerilerinin talepleri doğrultusunda, hayatta kalabilecek kadar bir gelir eldeetmek adına kendisini önceleyen çeşitli ressamların işlerine benzeyen resimlerboyar. Fakat çok geçmeden yüzleştiği tüm maddi ve manevi güçlüklere rağmen,kendisinden istenilen resimleri tekrarlamak yerine, kişisel ve özgün bir resim diliarayışına girişir. Picasso’nun bütünüyle kendisine ait olan ilk özgün yapıtları,bu dönemde ortaya çıkar. Hüznün, yalnızlığın, yabancılaşmanın, yoksulluğunbetimlendiği bu resimler, mavinin tonlarında boyandıkları için daha sonra sanattarihçileri tarafından “mavi dönem” şeklinde isimlendirilecektir. Paris’e alıştıkça,kendisine bir arkadaş ortamı kurdukça ve Fransızcasını ilerlettikçe Picasso dahasosyal birisi olmaya başlar. Özel yaşamındaki değişimler, resimlerine de yansırve mavi ağırlıklı boyadığı resimleri yavaş yavaş pembe ve gri tonlarına evrilir.Resimlerinde hüzün ve dışlanmışlık korunmakla birlikte, yaşama karşı dahaolumlu bir yaklaşım ön plana çıkar. Bu dönem de sanat tarihine “pembe dönem”olarak geçecektir.