Orta Çağ’da İslam dünyası gerek bilim gerekse felsefe bakımından oldukça ileri bir düzeydeydi. Bu sebeple Müslümanların ürettiği bilim ve felsefe, hem Orta Çağ Hristiyan düşünce dünyasını hem de Yahudi düşünce dünyasını etkilemiş; hatta şekillendirmiştir. Farâbî, İbn Sînâ ve İbn Rüşd’ün Aristo’yu okuma biçimleri, çeviriler vasıtasıyla hem Latin Batı dünyasına hem de Yahudi düşüncesine intikal etmiştir. Bu okuma biçiminin etkisinde kalmış olan Thomas Aquinas, Albertus Magnus, Romalı Giles, Duns Scotus, Saadya Gaon, İbn Cebirol ve İbn Meymûn vb. pek çok düşünür yetişmiştir. Kanaatimizce bu düşünürler, sahip oldukları entelektüel birikimi Farâbî, İbn Sînâ, Gazâlî ve İbn Rüşd gibi Müslüman düşünürlere borçludur. Diğer pek çok Hristiyan ve Yahudi düşünür gibi Gersonides (ö. 1344) de bu mirasın takipçisi ve taşıyıcısıdır. Gersonides’in entelektüel birikimi bu çalışmada ana hatlarıyla ortaya konulmuş ve onun, Müslüman düşünürlerden ve İbn Meymûn’dan ne ölçüde beslendiği gösterilmeye çalışılmıştır.

In the Middle ages Islamic thought is very advanced level both science and philosophy. Therefore Islamic science and philosophy forms both Mediaeval Western and Jews thought. Because of Latin and Hebrew translations, al- Fārābī’, Avicenna’, and Averroes’s reading to Aristotle passed into Latin Western World and Hebrew culture. Based on Muslim thinkers’ reading of Aristotle grow up a lot of thinkers, like Thomas Aquinas, Albertus Magnus, Giles of Rome, Duns Scotus, Saadia Gaon, Avicebron, Maimonides. These thinkers inherited a lot of ideas from Muslim thinkers. Gersonides (d. 1344), like other Christian and Jews thinkers, follower and bearer of this tradition too. In this study, I tried to put into consideration the idea of Gersonides in general and the influence of Muslim thinkers and Maimonides to him in what extent.