Kudüs şehri Filistin-İsrail çatışmasının merkezinde yer alan en önemli konulardan birisidir. Şehrin yasal statüsü ve geleceği 1948'de İsrail Devleti'nin kurulmasından itibaren daha da karmaşık bir mesele haline gelmiştir. İsrail Devleti 1948'den bu yana Kudüs'ü “ebedi başkent” olarak tanımlayarak kentin egemenliği konusunda bir iktidar kurmuştur. Bu jeopolitik tahayyül zaman içerisinde bir dış politika aracı olarak kullanılmış ve barış sürecinin sağlıklı ilerleyememesine neden olmuştur. Bu çalışma Kudüs'ün İsrailli siyasetçiler tarafından “ebedi başkent” olarak tahayyül edilmesinin Oslo Barış Süreci'nde ne şekilde kullanıldığını analiz etmeyi amaçlamaktadır.

The city of Jerusalem is one of the most important issues at the heart of the Palestinian-Israeli conflict. The legal status and the future of the city has been a complicated issue since the establishment of the State of Israel in 1948. Since 1948, the State of Israel has defined Jerusalem as an “eternal capital” and established a power over the sovereignty of the city. This geopolitical imagination was used as a foreign policy tool in time and caused the peace process to fail. This paper aims to analyze how the imagination of Jerusalem as the “eternal capital” by Israeli politicians is used in the Oslo Peace Process.