Süleyman ŞİMŞEK, Meltem AKSOY ÇETİN, Servet Asım SAĞNIÇ

İş Sağlığı ve Güvenliğinde İşletmelerin Sürdürebilirlik Raporlamalarında Dış Paydaşlarla İletişimi

Ulusal ve uluslararası çapta farklı sektörlerden 30 işletmenin yayınladığı sürdürülebilirlik raporları çerçevesinde yapılan doküman analizi neticesinde; Birleşmiş Milletler ’in (BM) Sürdürülebilirlik Raporlamalarının gerekliliklerinin yerine getirilmesiyle birlikte raporlamalarda iş sağlığı ve güvenliği konularında iyi uygulama örneklerinin paylaşıldığı, iş kazası nedenleri ve sayıları gibi veriler konusunda şeffaf olmadıkları görülmüştür. Bu çalışmada; işletmelerin iş sağlığı ve güvenliği konularında dış paydaşları ile iletişimi, iletişim yöntemleri, iletişimde şeffaflık ve şeffaflık konusunda kısıtları, (BM) sürdürülebilir kalkınma hedefleri doğrultusunda “Sürdürülebilirlik Raporlamaları” çatısında iş güvenliği ile veri paylaşımlarının yapılması, paylaşılan verilerin güvenirlilik, tutarlılık ve karşılaştırılabilirliği konularında kullanılan yöntemlerin sunumu amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemi ile yürütülen bu çalışmada; doküman analizi ve gözlem tekniğinden yararlanılmıştır. Bu kapsamda (BM) sürdürülebilir kalkınma hedefleri, işletmelerin sürdürülebilirlik raporlamaları çerçevesinde iş sağlığı ve güvenliği paylaşımları, 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, ISO 45001 İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemi kapsamında yapılan düzenlemeler ile işletmelerin bu konudaki uygulamaları ve sürdürebilirlik raporları incelenmiştir. Çalışmada yer alan araştırma konuları, tüm mevzuat, standartlar ve kuralların gerçek hayattaki kullanım ve izlenmesini görmek amacıyla işletmelerin yayınladıkları sürdürülebilirlik raporları verileri dikkate alınarak hazırlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

İş Güvenliği, ISO 45001 İSG Yönetim Sistemi, Sürdürülebilirlik Raporu, İletişim

Occupational Health and Safety Business Communication with External Stakeholders in Sustainability Reporting

As a result of the document analysis made within the framework of sustainability reports published by 30 companies from different sectors nationally and internationally. With the fulfillment of the requirements of the Sustainability Reports of the United Nations (UN), it was seen that good practice examples were shared in the reports regarding occupational health and safety, they were not transparent about the data such as the causes and numbers of occupational accidents. In this study; the methods used in the subjects of the communication of the companies with their external stakeholders about occupational health and safety, communication methods, limitations on transparency and transparency in communication, sharing data in the framework of “Sustainability Reporting” in line with (UN) sustainable development objectives, reliability, consistency and comparability of shared data presentation is aimed. In this study conducted with qualitative research method; document analysis and observation technique were used. In this context (UN), sustainable development targets, occupational health and safety shares within the framework of sustainability reporting of businesses, Occupational Health and Safety Law No. 6331, ISO 45001 Occupational Health and Safety Management System and practices and sustainability reports of the companies were examined. The research topics in the study were prepared by considering the sustainability reports data published by the companies in order to see the real-life usage and monitoring of all legislation, standards and rules.

Keywords:

Occupational Safety, ISO 45001 OHS Management System, Sustainability Report, Communication,

PDF

___

Çağatay, G., Çobanoğlu, Z. (1997). Risk İletişimi ve Risk Yönetimi. Ankara: Çevre Sağlığı Temel Kaynak Dizisi No: 47.
ÇSGB (Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı). (1997). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği ile İlgili Genel Bilgiler, Ankara: İşçi Sağlığı Daire Başkanlığı Yayınları.
Erzurumluoğlu, K., Köksal, K., Gerek, İ. H. (2015). İnşaat Sektöründe Fine-Kinney Metodu Kullanılarak Risk Analizi Yapılması. 5. İş Sağlığı ve İş Güvenliği Sempozyumu, İzmir.
Esin, A. (1999). Toplam Kalite: ISO 9000 Işığında. Ankara: Makine Mühendisleri Odası.
HSE (2011). Health and Safety Executive. https://www.hse.gov.uk/ Erişim Adresi: 17.12.2019. Hughes, P., Ferrett, E. (2009). Introduction to Health and Safety at Work: The Handbook for NEBOSH National General Certificate (4th Edition). Oxford: Elsevier Limited.
Lingard, H., Rowlinson, S. (2005). Occupational Health and Safety in Construction Project Management. London: Taylor & Francis Group.
ŞİMŞEK, S , DOĞAN, F . (2019). Otel Çalışanlarının Psikososyal Risk Etmenleri Açısından Mobbinge Maruz Kalmalarının Araştırılması. İSG Akademik , 1 (1) , 59-67 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/isgakademik/issue/51374/655853
Oturakçı, M., Dağsuyu, C., Kokangül, A. (2015). A new approach to fine kinney method and an implementation study. The Journal of Operations Research, Statistics, Econometrics and Management Information Systems, 3(2), 83-92.
Özkılıç, Ö. (2005). İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemleri ve Risk Değerlendirme Metodolojileri (3. Baskı). Ankara, TİSK Yayını, No: 246.
Pala, K (2005). ISG Politikası ve Güvenlik kültürü. İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 5(25), 18-22.
Resmi Gazete (2012). 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu.
Sabuncu, H. (2005). Endüstride Risk Değerlendirmesi Yöntemleri ve Risk Analizi. İş Güvenliği Dergisi, İstanbul, İSGİAD Yayını, 2, 6-15.
Semerci, O. (2012). İş Sağlığı ve Güvenliğinde Risk Değerlendirmesi: Metal Sektöründe Bir Uygulama, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
Tadesse, T., Admassu, M. (2006). Occupational Health and Safety, Lecture Notes for Environmental and Occupational Health Students. University of Gondar: Ethiopia Public Health Training Initiative Publications.
Taşyürek, M. (2007). Küçük İşyerlerinde Risk Değerlendirmesi Nasıl Yapılmalı?. http://www.isguvenligi.net/index.php?option=com_content&task=view&id=91, Erişim Adresi: 17.12.2019.
Towlson, D. (2003). NEBOSH: International general certificate in occupational safety and health. London: RRC Bussiness training.
WHO (2001). Occupational health A manual for primary health care workers. Cairo: Regional Office fort he Eastern Mediterranean.