Elektrik Dağıtım Sektöründe Kaza Kök Nedenleri

Bu araştırmada; çalışanların demografik özellikleri ve çalışma ortamı ile ilgili özellikleri kapsamında elektrik dağıtım sektöründe iş kazasının kök nedenlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Amaç doğrultusunda hazırlanan anket formu; 2019 yılı içerisinde bir elektrik dağıtım firmasında çalışan kolayda örnekleme yöntemi ile belirlenmiş, araştırmaya katılmayı gönüllü kabul eden 625 çalışana uygulanmıştır. Anketlerden elde edilen veriler bilgisayar ortamında SPSS 22.0 istatisitk programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Çalışanların iş kazası geçirme durumu ile demografik ve çalışma ortamı özellikleri arasındaki ilişkiler ki kare analizi ile incelenmiştir.Araştırma sonucunda; çalışanların yaşları, kronik hastalıklarının olma durumu, alkol kullanımı, aylık gelir düzeyi, aynı yerde çalışılan süre, mesleği isteyerek seçme durumu, çalışma ortamındaki havalandırma ve çalışma ortamından memnun olma durumunun elektrik dağıtım şirketleri açısından iş kazasının kök nedenleri olarak tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

İş Sağlığı, İş Güvenliği, İş Kazası, Kök Neden

Research Reasons of Accidents in the Electric Sector

In this study, it was aimed to examine the root causes of occupational accidents in the electricity distribution sector within the scope of demographic characteristics of employees and their characteristics related to the working environment. The data obtained from the surveys were analyzed in computer environment through the SPSS 22.0 statistical program. The relationship between the occupational accident situation and the demographic and working environment characteristics of the employees was examined by Chi square analysis. As a result of the research, the age of the employees, chronic disease status, alcohol use, monthly income level, working time at the same place, choice of occupation willingly, ventilation in the working environment and dissatisfaction with the working environment were determined as the root causes of the work accident in terms of electricity distribution companies.

Keywords:

Occupational Health, Occupational Safety, Occupational Accident, Root Cause,

PDF

___

Atılgan, A., Ersen, N., Peker, H. ve Kahraman, N. (2015). Türkiye mobilya sanayinde iş kazası ve meslek hastalıklarının önlenmesine ilişkin tavsiyeler. Selçuk-Teknik Dergisi, 14 (2): 664-683.
Baloğlu, C. (2013). Avrupa Birliği ve Türkiye’de iş sağlığı ve güvenliği. İstanbul: Beta Yayınevi.
Camkurt, M. Z. (2013). Çalışanların kişisel özelliklerinin iş kazalarının meydana gelmesi̇ üzerindeki̇ etkisi̇. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 24 (6), 70-101.
Cerev, G. ve Yıldırım, S. (2018). Çalışanların ki̇şi̇sel özelliklerinin iş kazası ve meslek hastalıklarına etkisi̇ üzerine bir inceleme. Fırat Üniversitesi İİBF Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2 (2), 53-72.
Ceylan, H. (2012). Türkiye’deki iş sağlığı ve güvenliği eğitimi sorunlar ve çözüm önerileri. Ejovoc (Electronic Journal of Vocational Colleges), 2(2), 94-104. doi:10.1501/OTAM_0000000514
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi (2018). İş sağlığı ve güvenliği̇ ILO standartları. Ankara: ÇASGEM.
Çelikçapa, S. (2015). İş sağlığı ve güvenliği tekstil sektöründe risk değerlendirmesi. Bursa: Ekin Basım.
Demirbilek, T. (2005). İş güvenliği kültürü. İzmir: Dokuz Eylül Yayınları.
Durlanık. (2008). Türkiye inşaat sektöründe yeni ve önceki iş kanunları uygulamalarında meydana gelen iş kazalarının karşılaştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
ILO, Safety and health at work, www.ilo.org/global/topics/safety-and-health-at-work/lang--en/index.htm(E.T. 01.11.2019)
İş Sağlığı ve Güvenliği̇ Kanunu. (2012). http://www.ttb.org.tr/mevzuat/index.php?option=com_content&view=article&id=923:-salii-ve-guevenl-kanunu&catid=1:yasa&Itemid=28 (Erişim tarihi 15 Kasım 2019)
Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (23. bs.). Ankara: Nobel Yayınları.
Kurumer, G., Lüleci, C., Şen, A. ve Yücel, Ö. (2005). İşletmelerde iş güvenliği̇, iş kazaları ve işçi̇ sağlığı analizi̇ (ss. 1-8). 11. Ulusal Ergonomi Kongresi, sunulmuş bildiri.
Lale, S. A. (2010) Tunçbilek ve soma termik santrallerinde çalışan işçilerde iş kazaları ve meslek hastalıkları görülme sıklığı ve ilişkili etmenler (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
MESS Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası, 2018. https://www.mess.org.tr/tr/is-sagligi-ve-guvenligi/haberler/2017-yili-sgk-is-kazalari-ve-meslek-hastaliklari-istatistikler/ (Erişim tarihi 15 Kasım 2019)
Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) SGK İstatistik Yıllıkları, SGK 2017 http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/kurumsal/istatistik/sgk_istatistik_yilliklari (Erişim tarihi 15 Kasım 2019)
Şahin, C. ve Sütçü, M (2019). İş kazası riskine yönelik çalışma ortamı ve demografik değişkenlerin belirleyici etkisinin incelenmesi. 4. Uluslararası Is Güvenliği ve Çalışan Sağlığı Kongresi, Demora Hotel, Ankara, 12-13 Nisan, ss. 97-107.
T.C. Cumhurbaşkanlığı Devlet Denetleme Kurulu (2008). Tersanecilik Sektörü ile İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından Tuzla Tersaneler Bölgesinin İncelenmesi ve Değerlendirilmesi Hakkında Araştırma ve İnceleme Raporu, Rapor Tarihi: 26.11.2008 Sayısı: 2008/1, http://akgul.bilkent.edu.tr/ddk/ddk25.pdf. (E.T. 01.11.2019)
TMMOB, M. M. O. (2018). İşçi̇ sağlığı ve iş güvenliği̇ oda raporu (Güncellenmiş 8. bs). Ankara: Makina Mühendisleri Odası.
Tunca, F. ve Utlu, Z. (2016). İş Güvenliğinde kök, nede-sonuç ilişkisi. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 31, 1-14.
Yiğit, A. (2013). İş güvenliği (2. bs.). Bursa: Dora Yayıncılık.