Mutlu Pınar Demirci GÜLER

4146

AKADEMİK PERSONELİN SÜRDÜRÜLEBİLİR ÇEVRE EĞİTİMİNE YÖNELİK DAVRANIŞ DÜZEYİ

Çalışma, akademik personelin sürdürülebilir çevre eğitimine ilişkin davranış düzeylerinin belirlenmesi amacı ile yapılmıştır. Çalışmada, 649 veri elde edilmiş ve verilerin çözümlenmesinde standart sapma, aritmetik ortalama ve non-parametrik analizlerden Kruskal Wallis ve Mann Whitney-U testi analiz teknikleri kullanılmıştır. Sonuç olarak; cinsiyet değişkeni açısından kadın; yaş değişkeni açısından 41-50 yaş aralığında olan akademik personelin; diğer gruptakilere oranla ve unvan değişkeni açısından ise Yrd. Doç. Dr unvanına sahip akademik personelin Araştırma Görevlisi unvanına sahip akademik personele oranla daha yüksek düzeyde olumlu davranış gösterdikleri tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler:

sürdürülebilirlik, çevre eğitimi, davranış düzeyi, akademik personel.

THE BEHAVIOUR LEVEL OF ACADEMIC STAFF TOWARDS SUSTAINABLE ENVIRONMENTAL EDUCATION

The purpose of the study is to define behavıour level of academıc staff towards sustaınable envıronmental educatıon. With the aim of collecting data Behaviour Scale Towards Sustainable Environmental Education which is consit of 29 -item was applied. For applying the scale it is aimed to reach all of the universe , but according to the feedback 649 data was obtained. In the process of analysing data t-test and variance analysis technique were used. As a result according to data analsys, women teaching staffs have contributed more bahaviours towards sustainable environmental education than men faculty members and faculty members with an age range of 41 to 50 show significantly different behaviors towards sustainable environmental education than other age groups. The other result of the study is faculty members who ar assistant professor show significantly different behaviors towards sustainable environmental education than research assistans.
Keywords:

sustainability, environmental education, behaviour level, academik staff,

PDF

___

  • Alkış, S. (2009). Sürdürülebilir Bir Dünya için Coğrafya Eğitimi. İstanbul: Aktif Yayınevi.
  • Alnıaçık, Ü. (2009). Tüketicilerin Çevreye Duyarlılığı Ve Reklamlardaki Çevreci İddialar Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 2: 48-79
  • Anderson, T. Jr ve Cunningham, W.H. (1972). The socially conscious consumer, Journal of Marketing, 36, 7:23
  • Arıca, H. (1998). İstatistik: Yöntemler ve Uygulamalar. Ankara: Meteksan A.Ş.
  • Bal, D.A. (2009). Çevre ile ilgili yeni yaklaşımlar. Çevre eğitimi (Ed: Aydoğdu, M., Gezer, K.). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Balderjahn, I. (1988), Personality variables and environmental attitudes as predictors of ecologically responsible consumption patterns, Journal of Business Research,. 17, 1: 51-6.
  • Banerjee, B. ve McKeage, K. (1994). How green is my value: exploring the relationship between environmentalism and materialism, in Allen, C.T. and John, D.R. (Eds), Advances in Consumer Research, Association for Consumer Research, Provo, UT, Vol. 21, pp. 147-52
  • Berkowitz, L. ve Lutterman, K.G. (1968). The traditional socially responsible personality, Public Opinion Quarterly, Vol. 32, pp. 169-85.
  • Biel, A., (2002). Values as determinants of environmental behaviour, Life-Cycle Approaches to Sustainable Consumption Workshop Proceedings Interim Report, International Institute for Applied Systems Analysis, Laxenburg, Austria.
  • Bozkurt, O. (2009). Çevre Bilimi. (Ed; Aydoğdu,M., Gezer, K.) Anı Yayıncılık:Ankara.
  • Booker, George (1976). The Self-ActualizingSociallyConscious Consumer, Journal of Consumer Research 3, 107
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç, Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel. F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Pegem Akademi yayınları.
  • Chan, K. (1999). Market segmentation of green consumers in Hong Kong, Journal of International Consumer Marketing, Vol. 12 No. 2, pp. 7-24.
  • Crane, A. (2000). Facing The Backlash: Green Marketing and Strategic Reorientation In The 1990s, Journal Of Strategic Marketing, Vol:8, 277–296.
  • Çukurçayır, M. (2000). Akif. Siyasal Katılma ve Demokrasi, Yargı Yayınevi, Ankara.
  • Davis, J.J. (1993). Strategies for environmental advertising, Journal of Consumer Marketing,Vol. 10 No. 2, pp. 19Demirci Güler, M.P., Afacan, Ö. (2012). A Study On Developıng A Behavıour Scale Towards Sustaınable Envıronmental Educatıon. Journal Of Baltic Science Education, 11,3,224-235.
  • Dunlap, R. ve Scarce, R. (1991). The Polls-Poll Trends: Environmental Problems and Protection, Public Opinion Quarterly, Vol:55, 651-658.
  • Kalaycıoğlu, E. (1984). Çağdaş Siyasal Bilim, Beta Yayınları, İstanbul.
  • Karaağaçlı, M., Erden, O. (2008). Hedef sıfır yok oluş ve kirlilik açısından sürdürülebilir enerji-çevre ilişkilerinde eğitim ve kamuoyu bilinci gereksinimi. VII. Ulusal temiz enerji sempozyumu. UTES 2008. 17-19 Aralıkİstanbul.
  • Kangun, N., Carlson, L. ve Grove, S.J. (1991). Environmental Advertising Claims: A Preliminary Investigation, Journal Of Public Policy & Marketing, 10, 2: 47-58.
  • Laroche,M., Bergeron, J.,Barbaro-Forleo, G. (2001). Targeting consumers who arebwilling to pay more for environmentally friendly products. Journal Of Consumer Marketıng, Vol. 18 No. 6, Pp. 503-520.
  • Macintyre S., Maciver S., Sooman A. (1993). Area, class and health: should we be focusing on places or people? Journal of Social Policy, ;22: 213–234.
  • Öz, Esat. (1996). Otoriterizm ve Siyaset, Türkiye’de Tek Parti Sistemleri ve Siyasal Katılma, Yetkin Yayınları, Ankara.
  • Peattie, K. (2001). Towards Sustainability: The Third Age of Green Marketing, The Marketing Review, Vol. 2, pp. 129-1
  • Reizenstein, R.C., Hills, G.E. ve Philpot, J.W. (1974). Willingness to pay for control of air pollution: a demographic analysis in Curhan, R.C. (Ed.). Combined Proceedings, American Marketing Association, Chicago, IL, pp. 323-8.
  • Roberts, J.A. (1996), ``Green consumers in the 1990s: profile and implications for advertising’’, Journal of Business Research, Vol. 36 No. 3, pp. 217-32.
  • Russel, B. (1993) Eğitim Üzerine, Çev.: N. Bazel, Say Yayınları, İstanbul.
  • Sandahl, D.M. ve Robertson, R. (1989). Social determinants of environmental concern:specification and test of the model, Environment and Behavior, Vol. 21 No. 1, pp. 57-81
  • Stern, Paul C., Dietz, T. ve Kalof, L. (1993). Value Orientations, Gender and EnvironmentalConcern. Environment and Behavior 25: 322-348.
  • Straughan, R., ve Roberts, J. (1999). Environmental segmentation alternatives: a look at green consumer behavior in the new millennium. Journal of Consumer Marketing, 16 (6), 558-575
  • Saxena, R. P. ve Khandelwal, P. K. (2008). Consumer attitude towards green marketing: an exploratory study, European Conference forAcademic Disciplines.
  • Summers, M., Kruger, C., Childs, A., Mant, J. (2000). Primary School Teachers’ Understanding of Environmental Issues: An Interview Study, Environmental Education Research, Vol. 6, No. 4, 293-312.
  • Summers, M., Corney, G., Childs, A. (2004). Student teachers’ conceptions of sustainable development: thestarting-points of geographer sand scientists, Educational Research, Vol. 46,No. 2, 163-182.
  • Tindall, D. B., Davies, S. ve Mauboules, C. (2003). Activismandconservationbehavior in an environmental movement: the contradictory effects of gender. Societyand Natural Resources 16: 909-932.
  • Tanrıverdi, B. (2009). Sürdürülebilir Çevre Eğitimi Açısından İlköğretim Programlarının Değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim. 34,51.
  • Thogersen, J., Ölander, F., (2002). Human Values and the Emergence of a Sustainable Consumption Pattern: A Panel Study, Journal of Economic Psyhology, Vol.23, No.5.
  • Chase, D. ve Smith, D.K. (1992), Consumers Keen On Green But Marketers Don’t Deliver, Advertising Age, Vol:63, (June 29), s2-4.
  • UNCED (1992). United Nations Conference on Environment and Developmnet. Rio de Janerio, 3-14 June.
  • Uşak, M. (2009). Çevre Bilimi. (Ed; Aydoğdu,M., Gezer, K.) Anı Yayıncılık:Ankara.
  • Vining, J. ve Ebreo, A. (1990). What makes a recycler? A comparison of recyclers andnonrecyclers, Environmental Behavior, Vol. 22, pp. 55-73.
  • WCED (1987). World Commission on Environment and Development, OurCommonFuture. Oxford: OUP. http://www.undocuments. net/wced-ocf.htm erişim 31.10.2007
  • Webster, Frederick E., Jr. (1975), Determining the Characteristics of the Socially Conscious Consumer, Journal of Consumer Research, 2:188-196.
  • Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). Spss uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık. Young, B. (2001). Globalization and Gender: A European Perspective. Pp. 27-48 in Rita MaeKelly, Jane H. Bayes, Mary Hawkesworth, and Brigitte Young, eds., Gender, Globalization, and Democratization Lanham, MD: Rowman& Littlefield Publishers, Inc.
  • Zelezny, L.C., Chua P., Aldrich C., (2000). Elaborating on genderdifferences in environmentalism, Journal of SocialIssues, Volume: 56,3: 443-457.
  • URL 1: http://www.egitimtercihi.com/universiteler/6402-kadin-akademisyenlerin-sayisi-artiyor-isteistatistikler.html
International Journal Of Eurasia Social Sciences-Cover
  • ISSN: 2146-1961
  • Başlangıç: 2015
  • Yayıncı: Kadir ULUSOY
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

SOSYAL BILGILER ÖĞRETIMINDE TARIHI VE COĞRAFI MEKÂN UYGULAMALARININ DEĞERLENDIRILMESI

Ali MEYDAN, Akif AKKUŞ

OKUL İKLİMİ İLE ÖĞRENCİ BAŞARISI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Ahmet NALÇACI, Fatih BEKTAŞ

6.7. VE 8. SINIF ÖĞRENCİLERİN PERFORMANS ÖDEVLERİ HAKKINDAKİ GÖRÜŞLERİ VE BU ÖDEVİ HAZIRLAMAYA YÖNELİK ETİK ALGILARI

Sevim GÜVEN, Düriye Aydan DEMİRÇELİK

TÜRK KÜLTÜR TARİHİNİN BİN YILLIK BAŞYAPITI: KUTADGU BİLİG’DEN BU GÜNE ULAŞAN GELENEKLER

Kürşat KOÇAK

AKADEMİK PERSONELİN SÜRDÜRÜLEBİLİR ÇEVRE EĞİTİMİNE YÖNELİK DAVRANIŞ DÜZEYİ

Mutlu Pınar Demirci GÜLER

ÜÇÜNCÜ ARAMİ GÖÇÜ’NÜN ANADOLU’NUN GÜNEYDOĞUSUNA YAPTIĞI ETNİK VE SİYASİ ETKİLER

Ercüment YILDIRIM, Okay PEKŞEN