AR-GE’DE ÜNİVERSİTE SANAYİ İŞBİRLİĞİ DÜZEYLERİNİN İNOVASYON TEMEL GÖSTERGELERİ AÇISINDAN İSTATİSTİK DEĞERLENDİRİLMESİ: GELİŞMİŞ VE GELİŞMEKTE OLAN ÜLKELER KARŞILAŞTIRMASI

Üniversite-sanayi işbirliğinin, ulusal inovasyon sistemlerinin temeli olması nedeniyle, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler, üniversite-sanayi işbirliğine büyük önem vermektedir. Bu işbirliği için uygun ortamın hazırlanmasında, devlet tarafından önlemler alınmakta ve işbirliği teşvikine yönelik finansal destek programları yürürlüğe girmektedir. Ulusal inovasyon sisteminin; sanayi, devlet ve üniversite olmak üzere üç ana unsuru bulunmaktadır. Bu üç unsur arasında, yeni teknolojinin öğrenilmesi, bu teknolojinin bütün ekonomik faaliyet alanlarına yayılması, bu öğrenilen teknolojinin bir üst düzeyde yeniden üretme ve geliştirme yeteneği kazanılabilmesi, geliştirilen teknolojinin yeni ürünlere ve yeni üretim yöntemlerine dönüştürebilmesi gibi sistematik ilişkilere ihtiyaç vardır. İnovasyon süreci olarak tanımlanan bu süreç, aslında, bilginin ekonomik bir faydaya dönüştürülmesini ifade etmektedir. Bilgiyi üretecek, bunun için gerekli araştırmaları yapacak olan üniversite, bunu ticari bir ürüne dönüştürecek olan da sanayidir. Bu çalışmanın amacı, 2019 yılı verilerine göre; gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin Ar-Ge’de üniversite-sanayi işbirliği düzeyine göre inovasyon göstergeleri için istatistik değerlendirmeleri ortaya koymaktır. Kruskal-Wallis test sonuçlarına göre, inovasyon göstergesi 27 değişken için Ar-Ge’de üniversite-sanayi işbirliği düzeyleri yüksek ülkelerde değerlerinin daha yüksek olduğu görülmüştür. Bu durumda, üniversite-sanayi işbirliğinin inovasyona önemli katkılar sağladığı belirlenmiştir.

Keywords:

Üniversite Sanayi İşbirliği, İnovasyon İnovasyon Göstergeleri,

PDF

___

Akdoğan, A. (2007). Üniversite–Sanayi İş Birliğinde Tarafların Beklentileri Ve Beklentileri Etkileyen Bir Faktör Olarak Yenilik Kültürü, Yıldız, R. Ve Atik, H. (Ed.), Üniversitelerdeki Araştırma Ve Uygulama Merkezlerinin İşlevselliği: Üniversite–Sanayi İş Birliğinin Yeniden Yapılandırılmasının Gereklilikler İçinde (85-104), Ankara: Detay Yayıncılık.
Alegre, J. & Chiva, R. (2008). Assessing The Impact Of Organizational Learning Capability On Product Innovation Performance: An Empirical Test, Technovation, 28(6), 315-326. https://isiarticles.com/bundles/Article/pre/pdf/4006.pdf (07.04.2020).
Bencheva, N., Ruseva, Y., Manev, M. & Dimitrov, O. (2011). University-Industry Cooperation in The Context Of Ruse University, Bulgaria: In EAEEIE Conference.
Bessant, J. & Tidd, J. (2011). Innovation and Entrepreneurship, Chichester, West Sussex, UK: Wiley.
Bonecki, M. (2016). Open Innovation Model Within Public Research And Innovation Programmes, Public Philosphy & Democratic Education, 5(2) 171-188.
Etzkowitz, H. & Leydesdorff, L. (2000). The Dynamics Of Innovation: From National Systems And Mode 2 To A Triple Helix Of University–Industry–Government Relations, Research Policy, 29(2), 109-123.
European Innovation Scoreboard (EIS), https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/qanda_20_1150. (11.05.2020).
Kaufmann, A. & Todtling, F. (2001). Science-Industry Interaction in The Process Of Innovation: The Importance Of Boundary-Crossing Between Systems, Research Policy, 30(5), 791-804.
McAdam, M., Miller, K., & McAdam, R. (2017). University Business Models In Disequilibrium-Engaging Industry And End Users Within University Technology Transfer Processes, R&D Management, 47(3), 458-472.
Morone, P. & Testa, G. (2008). Firms Growth, Size And Innovation: An Investigation into The Italian Manufacturing Sector, Economic Innovation Technology, 17(4), 311-329.
Perkmann, M. & Walsh, K. (2007). University-Industry Relationships and Open Innovation: Towards a Research Agenda, International Journal of Management Reviews 9(4), 259-280.
Ranga, M. & Etzkowitz, H. (2015). Triple Helix systems: An analytical Framework for Innovation Policy and Practice in the Knowledge Society, In Entrepreneurship and Knowledge Exchange (117-158), New York: Routledge.
Sevim, Ş. & Karamete, F. (2003). Meslek Yüksekokullarında Üniversite-Sanayi İşbirliği, Yöresel Kalkınmaya Etkisi ve Yerel Bazda Uygulama Örneği, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 8(1), 1-18.
Sezgin, F. H. (2017). AR-GE Harcamalarının Büyüme ile İlişkisinin Analizi: Gelişmiş ve Gelişmekte Ülkeler Karşılaştırması, 3rd SCF International Conference on “Economic and Social Impacts of Globalization” Bildiriler Kitabı, 60-72, Antalya.
Sezgin, F. H. ve Yazıcı, B. E. (2016). Analysis Of The Relationship Between R&D Expenditure And Economic Growth: A Case of BRIMC Countries, 4(1), 1-16.
Siguaw, J. A., Simpson, P. M. & Enz, C. A. (2006). Conceptualizing Innovation Orientation: A Framework For Study And Integration Of Innovation Research, Journal of Product Innovation Management, 23(6), 556-74.
Sorescu, A. & Spanjol, J. (2008). Innovation’s Effect On Firm Value And Risk: Insights From Consumer Packaged Goods, Journal of Marketing, 72(2), 114-132.
Trott, P. (2008). Innovation Management And New Product Development, New York: Prentice Hall.
Valentin, E. M. M. (2000). University-Industry Cooperation: A Framework Of Benefits And Obstacles, Industry and Higher Education, 14(3), 165-172.
Vogel, A. (2020). Transnational Institutions Of Higher Education And Their Contribution To The National Innovation System: The Case Of The German University Of Technology in Oman, In Transnational German Education And Comparative Education Systems (155-172), Cham: Springer.
Weerawardena, J. (2003). The Role Of Marketing Capability in Innovation-Based Competitive Strategy, Journal of Strategic Marketing, 11(1) 15-35.