TÜRKİYE’DE KADIN GİRİŞİMCİ YAZINI (1996 -2020): PANDEMİ ÖNCESİ GÖRÜNÜM, PANDEMİ SONRASI İÇİN YOL GÖSTERİCİ OLABİLİR Mİ?

Özellikle gelişmekte olan ülkeler için önemli bir ekonomik büyüme motoru olarak nitelendirilen girişimci kadınların dünya üzerindeki ekonomilerde inovasyon, refah ve istihdam yaratma açısından yapmış oldukları katkı, onları akademik alanın önemli bir araştırma konusu haline getirmiştir. Bu araştırma, yeni akademik çalışmalara fikir verebileceği; pandemi sonrasındaki kadın girişimci yazınının evrildiği yönün belirlenmesinde bir çıkış noktası oluşturacağı düşüncesi ile tasarlanmıştır. Araştırma, pandemi öncesine ilişkin Türkiye’deki kadın girişimci yazınını çeşitli temalar çerçevesinde görselleştirmeyi amaçlamaktadır. Kadın girişimcilerin öneminin, içinde bulunulan pandemi döneminin ekonomik etkileri dikkate alındığında daha fazla hissedilmeye başlanacağı, bu yeni dönemde daha popüler bir araştırma alanı haline geleceği tahmin edilmektedir. Araştırma verileri, “kadın girişimci” anahtar kelimesi bağlamında ilk lisansüstü araştırmanın görüldüğü 1996 yılından günümüze kadarki sürecin ve bilimsel araştırma makalelerinin son yirmi yılının sistematik alan yazın taraması yöntemiyle elde edilmiştir. Ulaşılan veriler nicel içerik analizi kapsamında SPSS-22 ile değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularında, kadın girişimci yazınındaki araştırmaların yarısından fazlasının 2016-2020 yılları arasında yapıldığı; araştırma konularında sorunlar, destekler ve etkilerinin öne çıktığı; araştırmaların coğrafi alan olarak doktora tezlerinde ülke genelinde, yüksek lisans tezlerinde yerel bazda olduğu ve araştırmanın yapıldığı bilim alanı olarak İşletme’nin ön plana çıktığına yönelik kümelenmeler dikkat çekmektedir.

Keywords:

girişimcilik, kadın girişimci, kadın girişimci yazını nicel içerik analizi,

PDF

___

Ahl, H. (2006). Why Research on Women Entrepreneurs Needs New Directions. Entrepreneurship Theory and Practice,30, 595-621.
Aksay, B. (2019). Türkiye’de kadın girişimciliğinin son 10 yılı: alanyazın taraması ve öneriler. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı 35, 35-51.
Alpago, H., Alpago, D. O. (2020). Koronavirüs salgınının sosyoekonomik sonuçları. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 8, 99-114.
Bird, B., Brush, C. (2002). A Gendered perspective on organizational creation. Entrepreneurship Theory and Practice. 26(3): 41-65.
Brush, C. G., De Bruin, A., Welter, F. (2009). A gender-aware framework for women’s entrepreneurship. International Journal of Gender and Entrepreneurship, 1 (1), 8-24.
De Vita, L., Mari, M., Poggesi, S. (2014). Women entrepreneurs in and from developing countries: Evidences from the literatüre. European Management Journal, vol. 32, 451–460.
Dwyer S., Orlando C. R., Chadwick K. (2003). Gender diversity in management and firm performance: the influence of growth orientation and organizational culture. Journal of Business Research, 56 (12), 1009-1019.
Ecevit, Y. (1993). Kadın girişimciliğin yaygınlaşmasına yönelik bir model önerisi. Kadını Girişimciliğe Özendirme ve Destekleme Paneli Bildiriler ve Tartışmalar. Ankara:
Devlet Bakanlığı Kadın ve Sosyal Hizmetler Müsteşarlığı Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü, Eğitim Serisi, Yayın No: 74), 15-34.
Grant, M. J., Booth, A. (2009). A typology of reviews: An analysis of 14 review types and associated methologies. Health Information & Libraries Journal, 26(2), 91-108.
Gupta, V. K., Wieland, A. M., Turban, D. B. (2019). Gender characterizations in entrepreneurship: a muhti-level investigation of sex-role stereotypes about high-growth, commercial and social entrpreneurs. Journal of Small Business Management, 57(1): 131-153.