___

Alev, G. (2011). Pragmatik Dil Becerileri Envanteri'nin Türkçe standardizasyon çalışması (Turkish Standardisation of Pragmatic Language Skills Inventory) (Published master’s thesis, Anadolu University, Institute of Medical Sciences, Eskişehir, Turkey). http://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden elde edilmiştir. (Tez no: 288468)

Allen, R. A., Robins, D. L., & Decker, S. L. (2008). Autism spectrum disorders: Neurobiology and current assessment practices. Psychology in the Schools, 45(10), 905-917.

American Psychiatric Association (APA): Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Revised Edition (DSM-IV-TR), American Psychiatric Association, Washington DC, Translated by Köroğlu, E., Hekimler Yayın Birliği, Ankara 2001.

Atamaz, F., Yağız On, A. ve Durmaz, B. (2007). EGE Aphasia Test: Description of the test and performance in normal subjects. Turkish Journal of Physical Medicine Rehabilitation, 53(1), 5-10.

Avcıoğlu, H. (2011). Özel eğitime gereksinim duyan öğrencilerin eğitsel ve davranışsal değerlendirilmesi. Ankara: Vize Yayıncılık.

Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (12. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

CDC, (2016). Center for Disease Control and Prevention. http://www.cdc.gov

Colay, İ. K. (2006). Gülhane Afazi Testi (GAT-2)'nin standardizasyon ve geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir, Türkiye). http://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden elde edilmiştir. (Tez no: 193095)

De Vellis R. (2014). Scale development. (Ölçek geliştirme kuram ve uygulamalar) Translated by Totan T., Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.

Diken, İ. H., Ardıç, A., Diken, Ö. ve Gilliam, J. E. (2012). Exploring the validity and reliability of Turkish Version of Gilliam Autism Rating Scale-2: Turkish standardization study. Eğitim ve Bilim, 166(37), 318-328.

Dover, C. J., & Le Couteur, A. (2007). How to diagnose autism. Archives of Disease in Childhood, 92, 540-545.

Düver, E. (2006). 5-7 yaş grubu normal gelişim gösteren ve özel gereksinimi olan çocukların dil kullanım (pragmatik) becerilerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Ege, P., Acarlar, F. ve Turan, F. (2005). Ankara Artikülasyon Testi El Kitabı. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.

Erbaş, D. (2012). Güvenirlik. Elif Tekin-İftar (Ed.) Eğitim ve Davranış Bilimlerinde Tek Denekli Araştırmalar içinde Ankara: TPD yayınları.

Gay, L. R., Mills, G. E., & Airasian, P. (2006). Educational research: Competencies for analysis and application (8th ed.). New Jersey: Prentice Hall.

Glosser, R. (2011). Examination of the relationship between the child behavior checklist/6-18 and the social responsiveness scale parent forms using individuals with high functioning autism. (Doctoral Dissertation). Retrieved from https://dspace.iup.edu/handle/2069/352?show=full

Günayer Şenel, H. (1998). Okuma güçlüğü olan ve olmayan ilkokul öğrencilerinin okuma yazma düzeylerinin ve dislektik özelliklerinin karşılaştırılması. (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Gürsel, O. (2012). Özel eğitimde değerlendirme. İbrahim H. Diken (Ed.) Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim içinde. (5. Basım). Ankara: PEGEM Akademi.

Güven, O. S. (2009). Erken dil gelişimi testi-Üçüncü edisyon’un Türkçeye uyarlama güvenirlik ve geçerlik ön çalışması (Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir Türkiye). http://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden elde edilmiştir. (Tez no: 236587)

Güven, O. S., & Topbaş, S.(2009). Validity and reliability measures of TELD-3 to Turkish. ASHA Convention, 18-21 Nov., New Orleans, US.

Hedrick, D., Prather, E. ve Tobin, A. (1975). Sequenced inventory of communication development. Seattle: University of Washington Press.

Hresko, W. P., Reid, D. K., & Hammill, D. D. (1999). Test of Early Language Development: Teld 3: Examiner's Manual. USA: Proed.

Innes, E., & Straker, L. (1999). Reliability of work-related assessments. Work: A Journal of Prevention, Assessment and Rehabilitation, 13(2), 107-124.

İncekaş, S. (2009). Çocukluk Otizmini Derecelendirme Ölçeği geçerlik ve güvenilirlik çalışması (Yayınlanmış tıpta uzmanlık tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İzmir, Türkiye) http://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden elde edilmiştir. (Tez no: 230129)

Kabil, A. T. (2005). A validity study of the Checklist for Autism in Toddlers (CHAT) on a Turkish sample. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Boğaziçi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kapçı, E. G., Küçüker, S. ve Uslu, S. (2010). How applicable is the Ages and Stages Questionnaires to Turkish Children? Topics in Early Childhood Special Education, 30(3), 176-188.

Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi (18. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım Tic. Ltd. Şti.

Korkmaz, E. (2009). 6-24 aylardaki normal gelişim gösteren ve gelişimsel gecikmesi olan bebeklerin iletişim ve sembolik davranışlarının karşılaştırılması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Köse, S., Bora, E., Erermiş, S. ve Aydın, C. (2010). Otizm Spektrum Anketi Türkçe Formu'nun piskometrik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11, 253-260.

Krug, D. A., Arick, J. R. ve Almond, P. J. (2008). ASIEP-3 Autism Screening Instrument for Educational Planning. Third Edition. Austin, Texas: Pro-ed.

Maviş, İ., Colay, K., Topbaş, S. ve Tanrıdağ, O. (2007). Gülhane Afazi Testi (GAT-2)'nin standardizasyon ve geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Nöroloji Dergisi, 13(2), 89-98.

March-Göçer, E. (1996). Frenchay Afazi Tarama Testi: Türk nöroloji hastaları için standardizasyon çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 11(38), 56-63.

Özen, Y., Gülaçtı, F. ve Kandemir, M. (2006). Eğitim bilimleri araştırmalarında geçerlik ve güvenirlik sorunsalı. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 69-89.

Pallant, J. (2001). SPSS Survival Manual. A step bay step guide to data analysis using SPSS. Philadelphia: Open University Press.

Peterson, N. L. & Meier, J. H. (1988). Assessment and evaluation processes. In Peterson, N. L. (Ed.). Early intevention for handicapped and at risk children an introduction to early childhood-special education (pp. 275-326). USA: Love Publishing Company.

Savaşır, I., Sezgin, N. ve Erol, N. (2006). AGTE, Ankara Gelişim Tarama Envanteri. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.

Sucuoğlu, B. (2012). Otizm spektrum bozukluğu olan çocukların değerlendirilmesi. Elif Tekin İftar (Ed.). Otizm spektrum bozukluğu olan çocuklar ve eğitimleri içinde. Ankara: Vize Basın Yayın.

Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Temel, F., Ersoy, Ö., Avcı, N. ve Turla, A. (2004). Gazi Erken Gelişimi Değerlendirme Aracı "GECDA". Ankara: Rekmay Ltd. Şti.

Tincani, M. (2010). Autism spectrum disorder. In Smith, D. D. & Tyler, N. C. (Eds.). Introduction to special education (pp.402-431). NJ: Pearson&Merilll.

TPD (Türk Psikologlar Derneği), (1997). Eğitimde ve psikolojide ölçme standartları. Amerikan Eğitim Araştırmaları Birliği, Amerikan Psikoloji Birliği, Eğitim Ölçümleri Uluslararası Konseyi Yayını. Türkçeye çevirenler:

Hovardaoğlu, S. ve Sezgin, N. Ankara: Türk Psikologlar Derneği ve Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi Yayını.

Yalaz, K., Anlar, B. ve Bayaoğlu, B. U: (2010).

Denver II Gelişimsel Tarama Testi Türkiye Standardizasyonu. Ankara: Gelişimsel Çocuk Nörolojisi Derneği Yayınları.

Yılmaz-Irmak, T., Tekinsav-Sütçü, S., Aydın, A. ve Sorias, O. (2007). Otizm Davranış Kontrol Listesi'nin (ABC) geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 14(1), 13-23.