Türkiye’nin İhracatında Uzmanlaşma ve Rekabet Edebilirlik Düzeyi: Avrupa Birliği Piyasası-Küresel Piyasalar Karşılaştırmalı Analizi1

İhracatının yarısına yakınını Avrupa Birliği (AB)'ne gerçekleştiren Türkiye, geçmişten günümüze hem AB piyasasında hem de küresel piyasalarda ihracatını arttırmayı hedeflemiştir. Buna ilaveten, her iki piyasada da ihraç edilen mallardaki rekabet gücünün artması temel dış ticaret stratejisi olarak benimsenmiştir. Balassa ve Vollrath'ın açıklanmış karşılaştırmalı üstünlük katsayılarının hesaplandığı bu çalışmada, Türkiye'nin; 2000-2015 yılları arasında, AB piyasasında ve küresel piyasalarda ihracat uzmanlaşma ve rekabet edebilirlik düzeyinin karşılaştırmalı analizinin yapılması amaçlanmıştır. Yapılan analizlerden elde edilen skorlar, Türkiye'nin her iki piyasada da katma değeri yüksek ürün gruplarının ihracatında uzmanlaşamadığını göstermektedir. Bununla birlikte, yapılan analizler, Türkiye'nin ihracat rekabet gücünün, AB piyasası ile karşılaştırıldığında, küresel piyasalarda daha yüksek olduğunu ortaya çıkarmıştır

Specialization and Competitiveness Level in Turkey's Export: Comparative Analysis of European Union Market-Global Markets

Turkey which carries out close to half of its exports to the European Union (EU) Turkey has been aiming to increase its exports from the past to present both on the EU and global markets. In addition, the increase of competition power in the goods exported in both markets has been adopted as a basic foreign trade strategy. In this study where calculated comparative advantage coefficients of Balassa and Vollrath are calculated, it is aimed to make a comparative analysis of export specialization and competitiveness level of Turkey in the EU market and global markets between 2000 and 2015. The scores obtained from the analyses show that Turkey does not specialize in exports of high value added products in both markets. However, the analyses reveal that Turkey's export competitiveness is higher in global markets compared to the EU market

PDF

___

Balassa, B. (1965). Trade Liberalization and Revealed Comparative Advantage, The Manchester School of Economic and Social Studies, 33(2). Beningo, S. (2005). Trade and Transportation Between the United States and
China,and Between the United States and India, 2006 Conference of the Society of Government Economists , Washington.
Coxhead, I. (2007). A New Resource Curse? Impacts of China’s Boom on Comparative Advantage and Resource Dependence in Southeast Asia. World Development 35:7
De Rosa, Dean A. (1996). Agricultural Trade and Rural Development in The Middle East and North Africa-Recent Developments and Prospects, Fourth Annual World Bank Conference on Environmentally Sustainable Development on ‘Rural Well-Being: From Vision to Action’, Washington. Dulupçu, M. A. (2001). Küresel Rekabet Gücü: Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Erk, N. (1987). Revealed Comparative Advantage and Protectionist PoliciesAn Analysis of Turkey’ s Foreign Trade in 1980, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), Adana.
Erkan, B. (2009). Ülkelerin İhracat Performanslarının Belirlenmesinde Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlüklerinin Kullanılması: Yükselen Ekonomiler Örneği, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Celal Bayar Üniversitesi SBE, Manisa.
Erkan, B. (2012). BRIC Ülkeleri ve Türkiye’nin İhracat Uzmanlaşma ve Rekabet Düzeylerinin Karşılaştırmalı Analizi, Ekonomik ve Sosyal Arastırmalar Dergisi, 8(8).
Erkan, B., Arpacı, B.B., Yaralı, F., Güvenç, İ. (2015). Türkiye’nin Sebze İhracatında Karşılaştırmalı Üstünlükleri, KSÜ Doğa Bilimleri Dergisi, 18(4).
Erkan, B. (2014). Product and Market Diversification in Turkey’s Foreign Trade, International Journal of Advances in Management and Economics, 3(1).
Lederman, D. (2006). Latin America’s Trade Specialization and China and India’s Growth, http://siteresources.worldbank.org/INTLACOFFICEOFCE/Resources/LACsp ecializationpattern.pdf (Erişim Tarihi:13.12.2008).
Kannapıran, C. A. ve Fleming, E. M. (1999). Competitiveness and Comparative Advantage of Tree Crop Smallholdings in Papua New Guinea, Agricultural and Resource Economics, Working Paper Series, No:99-10.
Küçükkiremitçi, O. (2006). Sanayi Sektörünün Dış Ticaret Performansının Rekabet Gücüne Göre Değerlendirilmesi (1995-2005 Dönemi). Ulusal Bağımsızlık İçin Türkiye İktisat Politikaları Kurultayı, Malatya.
Messina, William A. (2001). Cuba:A view of Revealed Export Advantage, Cuba in Transition, ASCE 2001.
Mykhnenko, V. (2005). What Type of Capitalism in Eastern Europe?Institutional Structures,Revealed Comparative Advantages,and Performance of Poland and Ukraine, Centre for Public Policy for Regions (CPPR) Discussion Paper, 6.
Porter, M. (1991). Towards a Dynamic Theory of Strategy. Strategic Management Journal 12.
Prasad, Raymond N.; (2004). Fiji’s Export Competitiveness:A Comparison with Selected Small Island Developing States, Economics Department Reserve Bank of Fiji-Working Paper, Fiji.
Sarıçoban, K. (2016). Ülkelerin İhracat Rekabet Güçlerinin Belirlenmesi: Türkiye Ve G-20 Ülkelerinin Karşılaştırmalı Analizi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi SBE, Isparta.
Saxena, S.B. ve Lozac’h, V.S. (2010). Competitiveness in the Garment and Textile Industry: Creating a Supportive Environment: A Case Study of Bangladesh. The Asian Foundation, Occasional Paper No:1.
Utkulu, U. (2005). Türkiye’nin Dış Ticareti ve Değişen Mukayeseli Üstünlükler. Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları.
Vıtunskıene, V. and Serva, E. (2005). Revealed Comparative Advantage in Lithuanian Dairy Sector, XLUA Research Papers, 21(68).
Yıldız, R. ve Delice, G. (2001), “1990 Sonrasında Türkiye İhracatındaki Yapısal Değişmeler Üzerine Gözlemler”, Journal of Faculty of Business, 2(2)
www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do%3Fistab_id=626 (Erişim Tarihi: 10.09.2017)
http://comtrade.un.org/db/dqBasicQuery.aspx (Erişim Tarihi: 10.09.2017)