Bu çalışmada, Türk müziğinin önemli isimlerinden biri olan Cinuçen Tanrıkorur’un icra uslubu, Uzzal makamında yaptığı taksim üzerinden değerlendirilmiştir.  Makamsal açıdan yapılan analizde, makamın işlendiği ses sahası, seyir yapısı ve makamsal geçkiler değerlendirilmiş, ud icra tekniği bakımından yapılan analizde ise tercih edilen akort, klavye üzerindeki pozisyonların kullanım şekli ile sık kullanılan süslemeler sağ ve sol el tekniklerini içeren bir anlayışla çözümlenmiştir. Yapılan analizler doğrultusunda, Tanrıkorur’un bu taksimini, kız ney akordunda yaptığı, melodilerinde kalıplaşmış ezgi yapılarını tercih etmediği, geleneksel seyir anlayışı çerçevesinde özgün melodiler ürettiği, kapalı ve ileri pozisyonları tercih ettiği, atlamalı aralıklar, çift sesler, akorlar ile glissando, vibrato, tremolo ve flajole tekniklerini kendi icra uslubu içerisinde etkili bir biçimde kullandığı görülmüştür.