KABAK KEMANENİN DÜNÜ BUGÜNÜ VE YARINI
İnsanoğlunun
dünyanın bütün coğrafyalarında çok eski zamanlardan bu yana çevresindeki doğal
malzemeleri kullanarak çalgı yaptığı bilinmektedir. Asya’dan Afrika’ya çok
geniş bir coğrafyada görülen, doğada çeşitli formlarda bulunan su kabağının
çalgı yapımında kullanılması ona çok önemli bir özellik kazandırır. Ama su
kabağı en güzel forma ve sese kabak kemane adı ile Türkiye’de ulaşmıştır. Kabak
kemanenin kendine has yanık bir sesi ve çalgı tekniği vardır. Kabak Kemane
Türklerin en eski ve en az değişim gösteren halk çalgılarından biridir. Kabak
kemane Antalya, Isparta, Burdur ve Muğla illerini kapsayan Teke bölgesi ve
civarında günümüze kadar kullanılmaya devam etmiş Yörük Türkmen müziğinin
önemli çalgılarından biridir. Kemane ilk başta iki telli iken zamanla önce üç
tele çıkmış, daha sonra profesyonel topluluklarda çalınmasıyla tel sayısı dörde
çıkmıştır. Kemane yöresel çalgıdan ziyade tüm yörelerimizde bilinen ve çalınan
bir çalgı hüviyetine bürünmüş, tıpkı diğer Türk cumhuriyetlerinde olduğu gibi
ülkemizde de halk çalgıları içinde üst sıralara yerleşmiştir. Çalgı eğitimi
veren yükseköğretim kurumları ile kemane yapımcılarının birlikte yapacakları
çalışmalar ve eğitimlerle kemane yapımcılığının bir düzene girmesi ve milli bir
çalgı da olması gereken ortak bir görünüm alması gerekmektedir.
___
- 1. Açın, Cafer. Enstrumanlarda denge ve oranlar, İstanbul 1994
2. Açın, Cafer. Organoloji ,İstanbul 1994
3. Açın, Yücel. Türk Halk Müziği yaylı sazlarından Kemane’nin doğuşu, yapımı ve ailesinin oluşması İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış yüksek lisans tezi. İstanbul,1993
4. Akarçay, Aytaç. Türk Halk Müziği Sazlarının Sınıflandırılması, Kullanıldığı Yöreler ve türler
5. Aksoy, Bahattin. Avrupalı gezginlerin gözüyle Osmanlıda musiki Pan yayıncılık İstanbul2003
6. Ali Haytap Kulaboğa, Afyon Kocatepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Öğretim Görevlisi Kişisel görüşme
7. Bardakçı, Murat. Ahmed Oğlu Şükrullah’ın Risalesi ve 15.yüzyıl Şark Musikisi Nazariyatı Pan Yayınları, İstanbul, 2011
8. Çelik Özgür Ege Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Öğretim Görevlisi. Kişisel görüşme
9. Çelik Özgür Türk Dünyası´nda Üç Yaylı Çalgı: Kılkobız, Kamança ve Kabak Kemane Ege Üniversitesi Yayınları, İzmir 2010
10. Çelik Özgür, Bir kabak kemane yapım ustası: Halil Çelik, Halk Müziğinde Çalgılar Uluslararası Sempozyumu Bildirileri. İstanbul: Motif Vakfı Yayınları, 2009
11. Çolakoğlu, Gözde. Geleneksel çalgılardan orkestral tınıya doğru: Kemençe beşlemesi ve gadulka ailesi örneklemi. KTÜ 1. Uluslarası müzik araştırmları sempozyumu ‘‘Müzik ve Kültürel Doku’’ Trabzon 2012
12. Değirmenci T., Eren B, Burdur’da kabak kemane yapımcılığı, ulusal pazarda yeri 1.Burdur sempozyumu bildiriler. Burdur 2007
13. Ereren, F. Orkestra, bağlama ve ses için Türküler 1,
14. Guliyev, O. Azerbaycan halk çalgı aletleri orkestri, işıg matbaası Bakü 1980
15. Gültekin, Şener. Gaziantep Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Öğretim Görevlisi kişisel görüşme
16. Günay, Edip. Uçan, Ali. Çevreden Evrene Keman eğitimi. Dağarcık Yayınları. Ankara
17. Işık, T, S. Türkiyede Organoloji çalışmaları, Mukaddime dergisi, Mardin.2015
18. İmanova, Ofelya. Recebova, Rana Kemança Mektebi Şirvan neşr. Bakü 2005
19. Kadir Verim. İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Öğretim Görevlisi kişisel görüşme
20. Kamiloğlu, Ramazan. Ahmed Oğlu Şükrullah ve “Edvâr-ı Mûsikî” adlı eseri Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 2007
21. Kerimov, Hafiz, Kemança için Gam ve Etüdler Bakü 1991
22. Mahmut R. Gazimihal; Asya ve Anadolu Kaynaklarında IKLIĞ Ses ve tel birliği yayınları. Ankara 1958
23. Mirişli, Ramiz Mkrtıçev, A. Kemança mektebi Azerbaycan Devlet Neşriyatı. bakü. 1970
24. Ozan Bircan. Haliç Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Öğretim Görevlisi. Kişisel görüşme
25. Ögel, Bahaddin, Kültür tarihine giriş 9. cilt Ankara,1987
26. Özcan T. A, Iklığ-Rebap-Kemençe-Keman, Yaylı Çalgı Evrimi ve Müziği MÜ. Sosyal.Bilimler.Enstitisü. Yüksek Lisans Tezi. 2008
27. Paşmakçı, Yücel. Haliç Üniversitesi Konservatuvarı Öğretim Görevlisi. Kişisel görüşme.
28. Rahmetzade, Evez Kemança üzre bilgi. Tebriz . 1954
29. Rehmetov, E. Bakü Azerbaycan halk çalgı aletleri ve onların orkestradaki yeri, Bakü,1980
30. Şener, Gültekin. Türk halk müziği yaylı sazlarından kemane’nin yapısı –pozisyon problemleri ve eğitimi.İstanbul 1994
31. Timur Eşigül. Ordu Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Öğretim Görevlisi. Kişisel görüşme
32. Urhan, Salih Kemane Metodu, İzmir 2014
33. Uğur Önür. TRT İstanbul Radyosu Kemane Sanatçısı kişisel görüşme
34. Uslu, Recep, Selçuklu Topraklarında Müzik, Konya Valiliği İl Kültür ve Turizm Mdürülüğü yayınları Konya 1015