Türkiye'de Zorunlu Okul Öncesi Eğitim Pilot Uygulamasının Veli Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi

Türkiye'de 12 yıllık zorunlu eğitimden önce, 4 yıllık bir planlamayla 2009-2010 öğretim yılından itibaren 32 ilde okul öncesi eğitim zorunlu eğitim kapsamına alınmış ve hemen ardından zorunlu okul öncesi eğitim pilot uygulaması başlatılmıştır. Bu araştırmada, zorunlu okul öncesi eğitim pilot uygulama sürecini veli görüşlerine göre değerlendirmek amaçlanmış ve 624 veli görüşü değerlendirmeye alınmıştır. Araştırmacılar tarafından geliştirilen "Zorunlu Okul Öncesi Eğitim Pilot Uygulaması Veli Değerlendirme Formu" kullanılarak elde edilen veriler, içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Araştırma verilerine göre, velilerin büyük bir kısmı çocuklarını anasınıfına göndermelerinde zorunlu okul öncesi eğitim pilot uygulamasının çok da etkili olmadığını belirtmiştir. Velilerin önemli bir kısmı, çocuklarının öğrenim gördüğü okulları fiziki altyapı, öğretmen ve yardımcı personel açısından yeterli bulduklarını ifade etmişlerdir. Velilerin yarısından fazlası kendilerinden herhangi bir maddi kaynak talep edilmediği şeklinde görüş belirtmişlerdir. Ayrıca velilerin önemli bir kısmı, okul öncesi eğitimin devlet tarafından finanse edilmesi gerektiğini ifade etmişlerdir

The Evaluation of the Pilot Scheme on Compulsory Preschool Education In Turkey According to the Views of the Parents

In Turkey before the twelve year compulsory education, preschool education was included in the compulsory education in 32 province with a 4-year planning starting from 2009-2010 school year and instantly the pilot scheme of compulsory preschool education was started. In this research, it was aimed to evaluate the process of the pilot scheme of compulsory preschool education, by taking the opinions of the parents into consideration and the opinions of 624 parents were taken under evaluation. The data received by means of "The Parents' Evaluation Form for the Pilot Scheme of Compulsory Preschool Education", which was developed by the researchers, was analyzed through content analysis method. According to the research findings, the majority of the parents expressed that the pilot scheme had not had an impact on their decision to send their children to the school. An important percentage of the parents stated that they found the physical conditions of the school sufficient and the personnel of the school competent. Over half of the parents expressed that no monetary resource had been demanded from them by the school. Additionally, the results revealed that an important percentage of the parents stated that the funding for the preschool education should be provided by the government.

PDF

___

Altun, A., Küçükturan, G., Altun, S., Avcı, S., Tekmen, B., Yiğitcan, Ö. ve Temiz, N. (2007). Okul öncesi eğitimde bilgi tutum ve uygulama araştırması. UNICEF.
Aral, N., Kandır, A. ve Yaşar, M. C. (2000). Okul öncesi eğitim ve anasınıfı programları. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
Barnett, W. S. (1995). Long-term effects of early childhood programs on cognitive and school outcomes. The Future of Children, Long-Term Outcomes of Early Childhood Programs, 5(3), 25-50.
Barnett, W. S. (2006). Research on benefits of preschool education: Securing high returns from preschool for all children. New York: National Institute for Early Education Research.
Berlinski, S., Galiani, S. ve Gertler, P. (2006). The effect of pre-primary education on primary school performance. William Davidson Institute Working Paper Number 838. Michigan: The University of Michigan.
Cinoğlu, M., Arslantaş, İ. ve Öztürk, M. (2012). Okul öncesi eğitim kurumlarının velilerden taleplerinin değerlendirilmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(20):375-393.
Demiriz, S. & Çağlayan, D. (2001). 5-6 yaş çocuklarının öz bakım becerilerinin cinsiyet ve okul öncesi eğitim alma durumlarına göre incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 150, 11-19.
Diawara, R. (2000). Making the case for a year of compulsory pre-primary education for all children. http://www.unesco.org (02.06.2014)
Fantuzzo, J., Perry, M. ve Childs, S. (2006). Parent satisfaction with educational experiences scale: A multivariate examination of parent satisfaction with early childhood education programs. Early Childhood Research Quarterly, 21(2): 142-152.
Fidan, N. & Erden, M. (1998). Eğitime giriş. İstanbul: Alkım Yayınevi.
Goodman, A. & Sianesi, B. (2005). Early education and children's outcomes: How long do the impacts last? Institute for Fiscal Studies. http://www.ifs.org.uk/ (05.03.2015)
Haque, M. N., Nasrin, S., Yesmin, M. N. ve Biswas M. H. A. (2013). Universal pre-primary education: A comparative study. American Journal of Educational Research, 1(1):31-36.
Kağıtçıbaşı, Ç., Sunar, D., ve Cemalcılar, Z. (2005). Continuing effects of early intervention in adult life. Preliminary findings of Turkish Early Enrichment Project second follow-up study. ACEV (Mother Child Education Foundation). Istanbul, Turkey.
Kaytaz, M. (2004). A cost benefit analysis of preschool education in Turkey. ACEV (Mother Child Education Foundation). Istanbul, Turkey.
Kıldan, A. O. (2011). Güne güneşin doğuşunu izleyerek başlamak gibidir hayata okul öncesi eğitimle başlamak. Eğitime Bakış Dergisi, 20, 16-20. http://www.egitimbirsen.org.tr/yayinlarimiz/148- egitimbirsen.org.tr-148.pdf (06.06.2012)
Kocabıyık, F. (2012). MEB'in hedefi, 4 yaşta yüzde 100 okullaşma. http://www.ntvmsnbc.com/id/25337153/ (05.06.2012)
Kundakçı, S. (2013). Tokat ili örneğinde zorunlu okul öncesi eğitim pilot uygulamasının değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi.
McWayne, C., Campos, R. ve Owsianik, M. (2008). A multidimensional, multilevel examination of mother and father involvement among culturally diverse headstart families. Journal of School Psychology, 46(5): 551-573.
MEB. (2006). XVII. Milli eğitim şûrası kararları. Ankara: Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB. (2007). Okul öncesi eğitim konulu genelge. Resmi Gazete, Sayı: 26741, 29.12.2007.
MEB. (2009). Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim Genel Müdürlüğü okul öncesi eğitim programı. Ankara.
MEB. (2014). Milli eğitim istatistikleri örgün eğitim, 2013-2014. http://sgb.meb.gov.tr/www/milli-egitim- istatistikleri-orgun-egitim-2013-2014/icerik/95 (13.10.2014)
MEBBİS. (2011). Türkiye Milli Eğitim Bakanlığı resmi internet sitesi, Milli eğitim istatistikleri. http://www.meb.gov.tr. (5.09.2011)
OECD. (2014). OECD Family database, Paris. http://www.oecd.org/social/family/database (13.10.2014)
Reynolds, A. J., Temple, J. A., Robertson, D. L. ve Mann, E. A. (2001). Long-term effects of an early childhood intervention on educational achievement and juvenile arrest: A 15 year follow-up of low-income children in public schools. JAMA - Journal of American Medical Association, 285(18): 2339-2346.
Saklan, E. (2011). Türkiye'de okul öncesi eğitim politikaları, finansmanı ve uygulamaya ilişkin görüşler, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi.
Sarıtaş, M. (2012). Öğretmen-Veli Görüşmelerinin Yönetimi. İçinde M. Şişman ve S. Turan (Ed.). Sınıf yönetimi (s. 207-223). Ankara: Pegem Akademi.
Uchem, R. ve Onuh, C. C. (2014). A comparative study of the implementation of pre-primary education policy in Nigeria and Cameroon. Research on Humanities and Social Sciences. 4(26), 102-110.
Yazıcı, Z. (2002). Okul öncesi eğitiminin okul olgunluğu üzerine etkisinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi. 155-156. (07.05.2012)
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.