Öğretmen Adaylarının Etkili Yaşam Boyu Öğrenme Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Karşılaştırılması

Araştırmanın amacı, öğretmen adaylarının etkili yaşam boyu öğrenme düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından karşılaştırılarak belirlenmesidir. Araştırmada, genel tarama modellerinden karşılaştırma türü ilişkisel tarama modelinden yararlanılmıştır. Çalışmanın evreni, 2013–2014 eğitim-öğretim yılı bahar yarıyılında Türkiye’nin her coğrafi bölgesinden bir devlet üniversitesinin eğitim fakültelerinin birinci ve dördüncü sınıflarında öğrenim gören öğretmen adaylarından oluşmaktadır. Araştırma örneklemi, çok aşamalı örnekleme yöntemi ile belirlenerek, 2159 öğretmen adayından oluşmuştur. Veri toplama aracı olarak Etkili Yaşam Boyu Öğrenme Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, Mann Whitney U ve Kruskall Wallis H testleri kullanılmıştır. Grup ortalamaları arasındaki farkın etki büyüklüğü de incelenmiştir. Araştırmada, öğretmen adaylarının etkili yaşam boyu öğrenmeye yüksek düzeyde sahip oldukları, kadın öğretmen adaylarının etkili yaşam boyu öğrenme düzeylerinin erkek öğretmen adaylarınınkine göre daha yüksek olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. Bununla birlikte öğretmen yetiştirme programına sadece bir dönem dahil olmuş öğretmen adayları ile programı tamamlamak üzere olanlar arasında etkili yaşam boyu öğrenme düzeyleri açısından bir farklılık olmadığı da ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

yaşam boyu öğrenme, öğretmen eğitimi, öğretmen adayı

Comparison of Effective Lifelong Learning Levels of Pre-Service Teachers In Terms of Various Variables

The purpose of this study is to compare and determine the effective lifelong learning levels of pre-service teachers in terms of various variables. The relational screening model of comparative type was used in this study among general screening models. The universe of the study consists of pre-service teachers studying at the first and fourth grade of faculties of education of a state university from each geographical region of Turkey in the spring term of the 2013–2014 academic year. The research sample consisted of 2159 pre-service teachers determined by the multi-stage sampling method. The Effective Lifelong Learning Scale was used as a data collection tool. Descriptive statistics, the Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis H tests were used in the analysis of the data. The effect magnitude of the difference between group means was also examined. In this study, it was concluded that pre-service teachers have a high level of effective lifelong learning and female pre-service teachers have higher effective lifelong learning levels. Furthermore, it was revealed that there is no statistical difference between pre-service teachers that were included in the teacher training program only for a period and those who are about to finish the program in terms of effective lifelong learning levels.

Keywords:

lifelong learning, teacher training, pre-service teacher,

PDF

___

Baki, A. (2010). Öğretmen eğitiminin lisans ve lisansüstü boyutlardan değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 15-31.
Balcı, A. (2006). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler (6. baskı). Ankara: Pegem A.
Bimrose, J., Green, A., Orton, M., Barnes, S. A., Scheibl, F., Galloway, S. & Baldauf, B. (2003). Improving the participation of women in the labour market: Coventry & Warwickshire. Warwick Institute for Employment Research. Coventry: Warwick Institute for Employment Research.
Bologna Declaration (1999). Joint declaration of the European Ministers of Education (19 June 1999). Retrieved May 19, 2014 from http://www.ehea.info/Uploads/Declarations/BOLOGNA_DECLARATION1.pdf
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (8. baskı). Ankara: Pegem A.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (1. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Çöğmen, S., & Köksal, N. (2014). Öğretmen adaylarının mesleki gelişimlerini destekleyici üniversite olanakları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(Ocak 2014/I), 85-98.
Demirel, M., & Akkoyunlu, B. (2010). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin öz-yeterlik inançları ve tutumları. Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu II (16-18 Mayıs 2010), s. 244-253, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Demirel, M., & Diker Coşkun, Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin meraklılık düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(18), 111-134.
Diker Coşkun, Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
DPT (2006). Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013). 9 Kasım 2013 tarihinde http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/1/plan9.pdf adresinden erişilmiştir.
Erkuş, L., & Özdemir, S. (2010). Eğitim fakültelerinin akreditasyon sürecine hazır olma durumuna ilişkin öğretim elemanlarının görüşlerinin değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(3), 118-133.
Evin Gencel, İ. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim, 38(170), 237-252.
EURYDİCE (2000). Lifelong Learning: The Contribution of Education Systems in the Member States of the European Union, Results of the EURYDICE. London, UK: EURYDICE.
European Commission (2000). Memorandum on lifelong learning. Brussel: Commission of the European Communities.
European Council (2000). Santa Maria da Feira European Council 19 and 20 June 2000. Conclusions of the Presidency: Sta Maria da Feira (19/6/2000) Nr, 200(1).
Fenwick, T. A. (2001). Fostering teachers’ lifelong learning through professional growth plans: A cautious recommendation for policy. In 2001 Pan-Canadian Education Research Agenda Symposium Teacher Education/Educator Training: Current Trends and Future Directions 22-23 Mayıs 2001 (p. 1-21). Quebec City: Laval University. Retrieved July 9, 2014 from http://www.cesc.ca/pceradocs/2001/papers/01Fenwick_e.pdf
Fontelles, J., & Enestam, B. J. E. (2006). Recommendation of European Parliament and of the Council: of 18 December 2006 on key competencies for lifelong learning (2006/926/EC), Official Journal of the European Union, L 394, 10-18.
Green, S. B., & Salkind, N. J. (2010). Using SPSS for windows and macintosh: Analyzing and understanding data (6th edition). NJ, USA: Prentice Hall Press. Günüç, S., Odabaşı, H. F., & Kuzu, A. (2014). Developing an Effective Lifelong Learning Scale (ELLS): Study of validity & reliability. Education and Science, 39(171), 244-258.
Hake, B. J. (2005). Dünden bugüne yaşam boyu öğrenme. F. Sayılan ve A. Yıldız (Eds.), I. Yaşam Boyu Öğrenme Sempozyumu 9-10 Aralık 2004, s. 15-30, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
İzci, E., & Koç. S. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 101-114.
Jarvis, P. (2004). Adult education and lifelong learning: Theory and practice (3rd edition). London: Routledge Falmer.
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi (27. baskı). Ankara: Nobel Akademik.
Kılıç, Ç. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye yönelik algıları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 79-87.
Lee, M., Thayer, T., & Madyun, N. (2008). The evolution of the Europen Union’s lifelong learning policies: An institutional learning perspective. Comparative Education, 44(4), 445-463.
MEB (1997). Milli Eğitim Temel Kanunu, Milli Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Genel Müdürlüğü. 19 Kasım 2014 tarihinde http://ogm.meb.gov.tr/gos_kanun.asp adresinden erişilmiştir.
MEB (2006). 17. Milli Eğitim Şurası. 19 Kasım 2014 tarihinde http://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2014_10/02113631_17_sura.pdf adresinden erişilmiştir.
MEB (2012). Türkiye’de Hayat Boyu Öğrenmenin Geliştirilmesi Projesi Uluslararası Hayat Boyu Öğrenme Konferansı 13-14-15 Kasım 2012, İstanbul. 19 Kasım 2014 tarihinde http://hbogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2012_11/20112020_agendalllconferenceprintedtr.pdf adresinden erişilmiştir.
MEGEP (2006). Türkiye’nin Başarısı İçin İtici Güç: Hayat Boyu Öğrenme Politika Belgesi, Ankara: MEGEP. 27 Kasım 2014 tarihinde http://megep.meb.gov.tr/megep/genel/hayatboyu/HayatBoyuOgrenmePolitikaBelgesiEkim2006.pdf adresinden erişilmiştir.
Mertler, C. A., & Vannatta, R. A. (2005). Advanced and multivariate statistical methods: Practical application and ınterpretation (3rd edition). Los Angeles CA: Pyrczak.
Parkinson, A. (1999). Developing the attribute of lifelong learning. 29th ASEE/IEEE Frontiers in Education Conference (November 10-13), San Juan, Puerto Rico. Scheuch, K., Shouping, H., & Gaston, G. J. (2009). The influences of faculty on undergraduate student participation in research and creative activities. Innovative Higher Education, 34(3), 173-183.
Seferoğlu, S. S. (2009). Yeterlikler, standartlar ve bilişim teknolojilerindeki gelişmeler ışığında öğretmenlerin sürekli mesleki eğitimi. Eğitimde Yansımalar IX: Türkiye'nin Öğretmen Yetiştirme Çıkmazı Ulusal Sempozyumu, s. 204-217, Başkent Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve Tekışık Eğitim Araştırma Geliştirme Vakfı, Ankara.
Selvi, K. (2011). Teachers’ lifelong learning. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 61-69.
Stefanov, K., Naskinova, I., & Rouman, N. (2007). ICT-enhanced teacher training for lifelong competence development. Retrieved December 11, 2014 from http://lnx-hrl-075v.web.pwo.ou.nl/handle/1820/973
Şahin, M., Akbaşlı, S., & Yanpar Yelken, T. (2010). Key competences for lifelong learning: The case of prospective teachers. Educational Research and Reviews, 5(10), 545-556.
Şendağ, S., & Gedik, N. (2015). Yükseköğretim dönüşümünün eşiğinde Türkiye’de öğretmen yetiştirme sorunları: Bir model önerisi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 72-91.
TYYÇ (2011). Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikler Çerçevesi (TYYÇ) Temel Alan Yeterlilikleri Raporu [Turkey Higher Education Qualifications Framework (THEQF)] Öğretmen Yetiştirme ve Eğitim Bilimleri Temel Alan Kodu: 14 (13 Ocak 2011), Ankara. 19 Ocak 2014 tarihinde http://www.tyyc.sakarya.edu.tr/raporlar/14_EGITIMBILIMLERI_13_01_2011.pdf adresinden erişilmiştir.
Yanpar Yelken, T. (2009). Türkiye, Almanya ve Danimarka öğretmen yetiştirme programlarının standartlarının İngilizce öğretmen adayı görüşlerine göre değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(4), 2047-2094.